Τα «παλληκάρια» με τα φουσκωμένα μπράτσα και τα άδεια κρανία

της Αθανασίας Πέτσα*

Είχαμε καιρό να ακούσουμε νέα από τα «παλληκάρια» της Χρυσής Αυγής. Τόσον καιρό τώρα και με όλη αυτή τη φασαρία που γίνεται για το προσφυγικό, οι «λεβέντες» μας ήταν ιδιαιτέρως ήσυχοι, παρότι δεν μας είχαν συνηθίσει ως τώρα στην τακτική του «χαμηλού προφίλ».

Μια λογική εξήγηση γι’ αυτήν τη στάση, θα ήταν ότι δεν δρουν όπως παλιότερα, γιατί δεν το χρειάζονται. Για ποιο λόγο να μπουν στον κόπο, όταν χωρίς να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους, καρπώνονται κάθε λαϊκή διαμαρτυρία, κάθε αντίδραση πολιτών για τα προβλήματα που προκαλεί η συσσώρευση των μεταναστών στις διάφορες περιοχές; Γιατί να κουραστούν τα «παιδιά με τα καθαρά χέρια», όταν με μεγάλη ευκολία βαφτίζονται φασίστες και χρυσαυγίτες όλοι οι γονείς, όλοι οι Χιώτες, όλοι οι Μυτιληνιοί, όλος γενικά ο κόσμος που (αν και όχι πάντα με τον καλύτερο τρόπο) προσπαθεί να υπερασπιστεί τη ζωή και την πατρίδα του; Αρκεί απλώς να κάθονται αναπαυτικά και να απολαμβάνουν τους καρπούς της «αντιρατσιστικής» προπαγάνδας. Ή, το πολύ πολύ, να χώνουν κάποιους δικούς τους σε συγκεντρώσεις κατοίκων, για να δώσουν το δικό τους «χρώμα» στη διαμαρτυρία. Δηλαδή, να περάσουν αποπροσανατολιστικό περιεχόμενο και αιτήματα, με ακραίες θέσεις και δηλώσεις, δίνοντας έτσι τα απαραίτητα «πατήματα» για να στοχοποιηθούν οι κάτοικοι ως «φασίστες», διχάζοντας την κοινή γνώμη και διαλύοντας κάθε πιθανότητα να ενωθεί ο λαός σε ένα μαζικό, δημοκρατικό κίνημα. Όπως λειτουργούν πάντοτε οι προβοκάτορες, τα καλύτερα δεκανίκια του συστήματος!

Φαίνεται όμως, ότι κάποιους τους «έτρωγε το χέρι τους» να ρίξουν λίγο ξύλο και είπαν να αναλάβουν δράση. Έτσι, για να ξεμουδιάσουν λίγο, βρε αδερφέ, τα παιδιά! Να μη χάσουν και τη φόρμα τους…

Μαζεύτηκαν λοιπόν καμιά 10αριά από δαύτους και πήγαν και σπάσαν στο ξύλο κάτι αλληλέγγυους στο Ηράκλειο. Διαλύσαν, λέει, τις τέντες τους και τους πέταξαν στη θάλασσα. Μπράβο παιδιά! Μέγα κατόρθωμα! Κάποτε είχαμε τους Πακιστανούς και άλλους «μελαχρινούς» που τις έτρωγαν από τους νταήδες της ΧΑ, τώρα είναι η σειρά των αλληλέγγυων! Τι σημασία έχει άλλωστε; Ξύλο να πέφτει, σαματάς να γίνεται και ο κόσμος να χωρίζεται ανάμεσα στο ΝΑΙ και στο ΟΧΙ. Ανάμεσα στο ΜΕΣΑ αυτός και ΕΞΩ ο άλλος. ΠΑΝΩ εμείς – ΚΑΤΩ εσείς. Χωρίς σκέψη, χωρίς ουσία και λογική, χωρίς νόημα και περιεχόμενο. Αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για τους ανεγκέφαλους, τους απολογητές και νοσταλγούς του ναζισμού. Δεν περιμέναμε και τίποτα καλύτερο από αυτούς. Άλλωστε ούτε το πολιτικό υπόβαθρο διαθέτουν, ούτε τις νοητικές ικανότητες για κάτι καλύτερο.

Το ανησυχητικό όμως, είναι ότι αρκετός κόσμος, προφανώς αγανακτισμένος και απηυδισμένος από τη δράση των ΜΚΟ και το χάλι που ζούμε εξαιτίας της ανυπαρξίας μεταναστευτικής πολιτικής, έσπευσε να επικροτήσει. Εδώ τώρα είναι που χρειάζεται λίγο να σταθούμε.

Όλοι έχουμε καταλάβει πλέον το ρόλο των ΜΚΟ και των αλληλέγγυων και το ύποπτο παιχνίδι που παίζουν στη χώρα μας. Ακόμα και αυτοί που για «ιδεολογικούς» λόγους, ή για την εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων δεν το ομολογούν και συνεχίζουν να τους υπερασπίζονται, ακόμα και αυτοί θα πρέπει πλέον να το ξέρουν.

Ποιο είναι όμως το πρόβλημα με τις ΜΚΟ και τους αλληλέγγυους; Ότι προσφέρουν εργασία στα hot spot ή ότι βοηθούν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να εγκατασταθούν στη χώρα; Ας το πούμε καθαρά. Όλο αυτό το συνονθύλευμα των δήθεν ανθρωπιστικών οργανώσεων, απλώς βρήκε την πόρτα ανοιχτή και μπήκε. Το πρόβλημα είναι το ανύπαρκτο κράτος που τους άνοιξε την πόρτα και αυτό δεν απαντιέται με «τσαμπουκάδες» στους αλληλέγγυους.

Έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί άπειρα για τις ΜΚΟ και για το τι κρύβεται πίσω από το προσωπείο της «αλληλεγγύης» και του «ανθρωπισμού» τους. Με το πρόσχημα της ανθρωπιστικής βοήθειας, περνούν τη δική τους ατζέντα της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων (μέχρι και της κατάργησης των συνόρων), πολιτική η οποία υπαγορεύεται από τα μεγάλα αφεντικά της Νέας Τάξης Πραγμάτων και χρηματοδοτείται αδρά από την ΕΕ και τον «αγαθό και φιλάνθρωπο» δισεκατομμυριούχο, κ. Σόρος. Η δράση τους είναι ανεξέλεγκτη και το ίδιο εκτός κάθε ελέγχου είναι και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται τις επιδοτήσεις και τα διάφορα «πακέτα». Η «φιλανθρωπία» τους καλύπτει το χειρότερο λαθρεμπόριο ανθρώπων εδώ και αιώνες. Η πολιτική την οποία προωθούν είναι εθνικά επικίνδυνη και τα επιχειρήματά τους άθλια γιατί χτυπούν στο συναίσθημα του (πάντα φιλότιμου) Έλληνα. Όταν όμως έχεις καταφέρει να αγγίξεις τις πιο ευαίσθητες χορδές ενός ανθρώπου και μετά αυτός καταλαβαίνει ότι τον έχεις κοροϊδέψει και τον έχεις εκμεταλλευτεί, τότε είναι που η συγκίνηση και η συμπόνια δίνουν τη θέση τους στην οργή και, ακόμα και, στο μίσος. Κάπου εδώ βρισκόμαστε τώρα. Και βλέπουμε κόσμο που μπορεί μέχρι χθες να έβλεπε με εκτίμηση, ίσως και με θαυμασμό όλους αυτούς που έσπευσαν από τις 4 γωνιές της γης για να «συνδράμουν στους κατατρεγμένους», να δηλώνει με ικανοποίηση και χαιρεκακία ότι «καλά τους έκαναν και τους τσάκισαν» οι μπράβοι με τα φουσκωμένα μπράτσα και τα άδεια κρανία… Άιντε, λεβέντες, γιούρια! Εμπρός να τους ρίξουμε στη θάλασσα!

Έχουμε κάποιες ερωτήσεις για τη Χρυσή Αυγή αφού, εκτός από ομάδα τραμπούκων, διατείνεται ότι είναι και πολιτική παράταξη, τρομάρα της! Οι ΜΚΟ και οι αλληλέγγυοι μόνοι τους ήρθαν στη χώρα; Έτσι, ξαφνικά κάποιες ομάδες ανθρώπων φτιάξαν οργανώσεις, αποφάσισαν να δράσουν με αυτόν τον τρόπο και απλά το έκαναν; Δηλαδή, κάποιες παρέες συγκινήθηκαν από τις ταλαιπωρίες των προσφύγων και αποφάσισαν να τους βοηθήσουν; Και, επειδή «έτυχε» αυτοί να είναι και «ανθέλληνες», λειτουργούν υπονομευτικά για τη χώρα; Είναι ή δεν είναι μέρος της γενικότερης πολιτικής της ΕΕ όλο αυτό το χάλι που ζούμε; Είναι ή δεν είναι απόφαση της ΕΕ ότι οι επιδοτήσεις για το προσφυγικό δεν πηγαίνουν στο κράτος αλλά απευθείας στις ΜΚΟ για να τις διαχειριστούν όπως νομίζουν; Αυτής της ΕΕ που, με την περιβόητη συμφωνία με την Τουρκία, με τις «συνθήκες», τις «ρυθμίσεις» και τους «κανόνες» της, έχει καταστρατηγήσει κάθε έννοια διεθνούς δικαίου. Αυτής της ΕΕ που, με την απειλή του χρέους και του Ευρώ, μας έχει αφαιρέσει κάθε έλεγχο και κάθε δυνατότητα άσκησης αυτόνομης πολιτικής στα όρια της επικράτειάς μας. Ναι, αυτής της ΕΕ, απ’ την οποία μας λέτε ότι αν φύγουμε θα καταστραφούμε, κύριοι γιαλαντζί πατριώτες της κακιάς ώρας…

Και πώς αλλιώς θα μπορούσαν οι ΜΚΟ να λύνουν και να δένουν στη χώρα μας αν δεν έβρισκαν πρόσφορο έδαφος; Αν δεν είχαμε ένα κράτος υπό κατοχή, που αδυνατεί να ρυθμίσει όχι μόνο το προσφυγικό, αλλά ούτε και τα στοιχειώδη για τους ίδιους τους πολίτες του; Αν δεν είχαμε κυβερνήσεις μαριονέτες των ξένων συμφερόντων, έρμαια των «εταίρων», που το βρίσκουν πολύ βολικό να έχουν μετατρέψει την Ελλάδα σε αποθηκευτικό χώρο ανθρώπων, για να τους χρησιμοποιούν όπως και όταν τους βολεύει;

Και, τελικά, το να σπάσετε στο ξύλο τους αλληλέγγυους, ποιον βοηθά; Βοηθά τον κόσμο να δει τον πραγματικό εχθρό; Μάλλον το αντίθετο. Συγκαλύπτει τον πραγματικό εχθρό, καλλιεργεί το μίσος προς τον άνθρωπο, στρέφεται εναντίον των ανθρώπων και όχι εναντίον του συστήματος. Αυτή άλλωστε είναι και η πάγια «πολιτική» σας για το μεταναστευτικό. Έρχονται παράνομα στη χώρα; Να τους πνίξουμε στο Αιγαίο. Δεν τους πνίξαμε και μπήκαν; Να τους σπάσουμε στο ξύλο. Έτσι και τώρα, όπως πάντα. Όταν από τη μια μεριά δεν αφήνατε σε χλωρό κλαρί τον κάθε Πακιστανό και Αφγανό και από την άλλη πρωταγωνιστούσατε στην εκμετάλλευσή τους. Και οι πραγματικοί υπαίτιοι στο απυρόβλητο, να συνεχίζουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους. Πώς να στραφείτε, άλλωστε εναντίον τους, όταν και αυτοί έχουν τόσα «ράμματα για τη γούνα» σας; Όταν ανταλλάσσετε την πολιτική σας δράση με το κελί της φυλακής;

Αυτά και ακόμα περισσότερα ερωτήματα θα είχαμε να απευθύνουμε στη Χρυσή Αυγή, αν δεν ξέραμε ότι είναι εντελώς μάταιο. Γιατί, πράγματι είναι μάταιο να τους απευθύνει κανείς οποιοδήποτε ερώτημα το οποίο απαιτεί μια, τουλάχιστον, μέση νοημοσύνη για να απαντηθεί.

Θα το πούμε πάλι και δεν θα σταματήσουμε να το λέμε. Όχι στη Χρυσή Αυγή, αλλά σε όποιον έχει το μυαλό για να το καταλάβει. Η λύση για το προσφυγικό είναι να ακολουθήσουμε τους κανόνες του Διεθνούς και Εθνικού Δικαίου. Για να μπορέσουμε να το κάνουμε αυτό, πρέπει να ανακτήσουμε την κυριαρχία μας από την κατοχή της ΕΕ και να έχουμε μια δημοκρατική, πατριωτική κυβέρνηση. Αυτό. Τελεία. Και παύλα.

*Η Αθανασία Πέτσα είναι μέλος του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου

πηγή