Θα υποκύψει η Ρωσία στην Οικονομική Επίθεση της Ουάσιγκτον; του Paul Craig Roberts
Χθες ο αναπληρωτής εκπρόσωπος προπαγάνδας του Στέιτ
Ντιπάρτμεντ Mark
Toner
υπενθύμισε στις αμερικανικές εταιρείες ότι υπάρχουν οικονομικοί κίνδυνοι καθώς και κίνδυνοι για
την υπόληψη τους που σχετίζονται με την επιχειρηματική δραστηριότητα
με τη Ρωσία όσο η Ρωσία δεν δίνει πίσω την Κριμαία στην κυβέρνηση μαριονέτα της
Ουάσιγκτον στο Κίεβο.
Βλέπω το θέμα με διαφορετικό τρόπο από το υπουργείο
Εξωτερικών των ΗΠΑ.
Ο
μόνος κίνδυνος που αντιμετωπίζουν οι αμερικανικές εταιρείες από την
επιχειρηματική δραστηριότητα στη Ρωσία είναι από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Η
Ουάσιγκτον θα τιμωρήσει τις αμερικανικές εταιρείες, εκτός αν, φυσικά, οι
εταιρείες αυτές είναι μέρος της εταιρικής ολιγαρχίας στην οποία έχει χορηγηθεί
ασυλία από τις κυρώσεις.
Τα
ρίσκα αφορούν στη Ρωσία. Ιδού μερικά από αυτά:
Όταν
μια ρωσική εταιρία συναλλάσσεται με μια αμερικανική, η αμερικανική εταιρεία
αποκτά οικονομικές πληροφορίες για τη Ρωσία οι οποίες δίνονται στην CIA.
Όταν
η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα πουλάει ρωσικά ομόλογα, η Wall Street, ενεργώντας για λογαριασμό
της CIA,
αγοράζει τα ομόλογα και στη συνέχεια τα ξεφορτώνεται στην πλέον ακατάλληλη
στιγμή ώστε να φέρει σε δύσκολη θέση τη Ρωσία ρίχνοντας την τιμή τους. Η πτώση
των τιμών, στη συνέχεια, θα γίνει προπαγάνδα ότι η Ρωσία βρίσκεται στα πρόθυρα
της χρεοκοπίας και ότι τα ομόλογα της είναι άνευ αξίας.
Όταν
η ρωσική κυβέρνηση επιτρέπει το ρούβλι να είναι διαπραγματεύσιμο στις αγορές
συναλλάγματος, η ρωσική κυβέρνηση επιτρέπει στην Ουάσιγκτον να κερδοσκοπεί εις
βάρος του νομίσματος της Ρωσίας και να μειώνει την αξία του. Η πτώση αυτή, στη
συνέχεια, συνοδεύεται από προπαγάνδα ότι το ρούβλι είναι άνευ αξίας.
Όταν
η ρωσική κυβέρνηση επιτρέπει τις ξένες επενδύσεις, η Ουάσιγκτον μπορεί να
βγάζει έξω από την Ρωσία τα χρήματα σε ακατάλληλες στιγμές και, ως εκ τούτου,
να αποσταθεροποιεί την ρωσική οικονομία.
Η
ρωσική κυβέρνηση θα πρέπει να ξεχάσει τα πάντα σχετικά με τις κυρώσεις της
Ουάσιγκτον. Στην πραγματικότητα, οι κυρώσεις βοήθησαν τρομερά την Ρωσία. Πριν
από τις κυρώσεις, η Ουάσιγκτον είχε εντάξει την Ρωσία στην παγκόσμια οικονομία
σαν χώρα τριτοκοσμική, προμηθεύτρια
πρώτων υλών και εξαρτώμενη από τις ξένες εισαγωγές. Αυτός ήταν ο τρόπος με τον
οποίο η Ουάσιγκτον είχε τον έλεγχο της Ρωσίας. Ως αποτέλεσμα των κυρώσεων, η
Ρωσία έχει γίνει πιο αυτάρκης και επικεντρώθηκε στην κάλυψη των δικών της
αναγκών, αντί εκείνων της Δύσης.
Αντί
να ανησυχεί για τις κυρώσεις της Ουάσιγκτον, η ρωσική κυβέρνηση θα έπρεπε να
επιβάλλει κυρώσεις στις ρωσικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά
με τις ΗΠΑ. Στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων τους στο εξωτερικό, οι αμερικανικές
εταιρείες ενεργούν σαν πράκτορες της CIA, και είναι πράκτορες για λογαριασμό
της πολιτικής της Ουάσιγκτον για την αποσταθεροποίηση της Ρωσίας και της Κίνας.
Για
να δείτε πόσο αληθινό είναι αυτό, κοιτάξτε την ιστορία της Λατινικής Αμερικής.
Κάθε μεταρρυθμιστική κυβέρνηση σε κάθε χώρα της Λατινικής Αμερικής στην οποία
οι ΗΠΑ έχουν επιχειρηματική παρουσία έχει αποσταθεροποιηθεί και ανατραπεί.
Στόχος
της Ρωσίας θα πρέπει να είναι η προστασία της από την Δύση, όχι η
ενσωμάτωση στην Δύση. Ενσωμάτωση στην
Δύση σημαίνει μετατροπή σε κράτος υποτελές. Μαζί, η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία
συνιστούν μακράν την μεγαλύτερη εν δυνάμει αγορά στον κόσμο αλλά και την
μεγαλύτερη γεωγραφική περιοχή. Αυτές οι τρεις χώρες θα πρέπει να επικεντρωθούν
στην ολοκλήρωση των οικονομιών τους και στην προστασία τους απέναντι στην Δύση.
Η
Σύγχρονη Νομισματική Θεωρία, η οποία συνδέεται με εξαιρετικούς οικονομολόγους
όπως ο Michael Hudson, καθιστά σαφές ότι οι χώρες πρέπει να χρηματοδοτούν τις
υποδομές τους και κάθε παραγωγική επένδυση με τη δημιουργία χρήματος και όχι
χρέους. Η χρήση του κυβερνητικού χρέους απλά επιτρέπει στις ιδιωτικές τράπεζες
να δημιουργούν το χρήμα, και το χρέος πρέπει να εξυπηρετείται με τόκους που
καταβάλλονται στις τράπεζες, πράγμα που εξασθενίζει την αγοραστική ισχύ της
οικονομίας. Επιπλέον, το χρέος μπορεί να καταλήξει σε εχθρικά χέρια και να
χρησιμοποιηθεί για να αποσταθεροποιηθεί η οικονομία.
Αν
η Ρωσία θέλει να επιτρέψει στην Δύση να ελέγχει την οικονομία της, τότε ας
επιτρέψει στην Ουάσιγκτον να ελέγχει και
τις ένοπλες δυνάμεις της.
Δυστυχώς
για τη ρωσική κυβέρνηση και τον ρωσικό λαό, η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας και
οι νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι είναι πολύ αφελείς και εύπιστοι ώστε να είναι
σε θέση να προστατεύσουν την Ρωσία από την αποσταθεροποίηση. Μέχρις ότου η
Ρωσία βρει πολύ καλύτερη οικονομική συμβουλή, το μέλλον της χώρας παραμένει
αβέβαιο.
Σημείωση:
Στην πιο πάνω διεύθυνση URL
του άρθρου του Sputnik,
το Σπούτνικ αναφέρει: “Ο Toner
πρόσθεσε ότι η Ουάσινγκτον έχει στείλει ένα «σαφές μήνυμα» στη Μόσχα μέσω
«συνδυασμένων κυρώσεων, περιοριστικών μέτρων και μειωμένης διπλωματικής
δέσμευσης» ότι θα πρέπει να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της στο πλαίσιο της
συμφωνίας του Μινσκ για κατάπαυση του πυρός και τον τερματισμό της «κατάληψης
της Κριμαίας».”
Οφείλεται
αυτό σε προχειρότητα επεξεργασίας από το Σπούτνικ ή έχει το Sputnik υποκύψει στην προπαγάνδα της
Ουάσιγκτον; Η συμφωνία του Μινσκ δεν προβλέπει παράδοση της Κριμαίας από την
Ρωσία στην Ουάσιγκτον. Επιπλέον, η Ρωσία δεν "κατέχει" την Κριμαία. Η
Κριμαία, μια ρωσική επαρχία εδώ και αιώνες, έχει ρωσικό πληθυσμό. Ο πληθυσμός
αυτός με μια μαζική προσέλευση ψηφοφόρων ψήφισε σχεδόν κατά 100% για την
επιστροφή στη Ρωσία από την οποία η επαρχία είχε αποσπασθεί από τον Χρουστσόφ,
όταν η Ρωσία και η Ουκρανία ήταν μέρος της ίδιας χώρας.
Επιμέλεια
Μετάφρασης ο Γιώργος του Κλικ
Πηγή: paulcraigroberts
Δεν υπάρχουν σχόλια: