Ποιος σκότωσε την Jo Cox;

του Πέτρου Αργυρίου

Τι μέρα είναι σήμερα; Είναι Τετάρτη, 22 Ιουνίου 2016, μια μέρα πριν το βρετανικό δημοψήφισμα. Επίσης, είναι τα γενέθλια της Jo Cox, της βρετανίδας βουλευτού του εργατικού κόμματος που συμμετείχε στην εκστρατεία υπέρ της παραμονής της Μ. Βρετανίας στην ΕΕ που δολοφονήθηκε πριν από 6 μέρες.

Τι σύμπτωση!

Μία μέρα πριν το δημοψήφισμα, είναι μέρα μνήμης για την Jo Cox κι όλη η Μ.Βρετανία είναι υποχρεωμένη να θυμάται το που οδηγεί η αντιευρωπαϊκή μισαλλοδοξία: Στο θάνατο.

Δεν θα μπορούσε κανείς να ζητήσει αποτελεσματικότερη και μαζικότερη ψυχολογική επιχείρηση για να ψυχαναγκαστεί ο πληθυσμός να ψηφίσει κάτι που δεν επιθυμεί σε πείσμα της πολιτικής του ηγεσίας: Την παραμονή στη γερμανοκρατούμενη ΕΕ.

Πριν τη δολοφονία Cox ήταν δημοσκοπικά ξεκάθαρη η δυναμική νίκης του Brexit. Σήμερα, το αποτέλεσμα δείχνει πάλι αμφίρροπο.

Ο φερόμενος ως δράστης, ο 52χρονος Thomas Mair, εμφανιζόμενος για πρώτη φορά ενώπιον δικαστηρίου, διακήρυξε πως τ’ όνομα του είναι Ελευθερία και φώναξε «Θάνατος στους προδότες».

Η περιγραφή κοντινών του ανθρώπων τον ήθελαν ήρεμα και μοναχικό, μη βίαιο.

Πότε έγινε η μεταστροφή του σε φανατικό;

Μας αποκαλύπτεται πως ο Mair είχε ψυχιατρικά προβλήματα.

Κι εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη σύμπτωση.

Το 2003, δολοφονείται με πολλαπλές μαχαιριές η Σουηδή βουλευτής κι υπουργός Anna Lindh, που συμμετείχε στην εκστρατεία υπέρ της ένταξης της Σουηδίας στο Ευρώ λίγες μέρες πριν το σχετικό δημοψήφισμα.

Ο δράστης ήταν ο σερβικής καταγωγής Mijailo Mijailovic.

Ο ίδιος δήλωσε πως δεν είχε τίποτε το προσωπικό με την Lindh κι η δολοφονία δεν είχε πολιτικά κίνητρα, απλά η Lindh βρέθηκε στο δρόμο του ενώ αυτός βρισκόταν υπό την επήρεια υπνωτικού χαπιού. 

Μια ακόμη σύμπτωση που σωρεύεται πάνω στη μεγαλύτερη ακόμη σύμπτωση πως ο Mijailovic βγήκε από ψυχιατρικό ίδρυμα 5 μέρες πριν το δολοφονία.

Τα δημοψηφίσματα αυξάνουν την επικινδυνότητα ψυχιατρικών ασθενών;

Δεν μπορούμε φυσικά να ισχυριστούμε πως αυτά τα συμβάντα είναι κάτι παραπάνω από συμπτώσεις. Και τι συμπτώσεις.

Σύμπτωση ήταν άραγε κι η Marfin;

Θα μπορούσε.

Ο διάβολος έχει πολλά ποδάρια. Και κάποια από αυτά τυχαίνει είναι εύθραυστα.

Αν αυτή η ορθοπεδική ευπάθεια του διαβόλου είναι σκόπιμη, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε.

Απλά περιγράφουμε τι συμβαίνει στα ποδάρια του διαβόλου σε δημοψηφίσματα σε σχέση με την ΕΕ.

Η υπόθεση της σκοπιμότητας πίσω από τέτοιες ενέργειας είναι ερμηνευτικά πανάκριβη.

Προαπαιτεί σχεδιασμό, επιλογή κατάλληλων προφίλ και προγράμματα ψυχολογικού ελέγχου.

Θα μου πείτε ξεχνάτε το ιστορικά αποδεδειγμένο MK-Ultra κύριε Αργυρίου;

Φυσικά και όχι.

Απλά ιστορικά παραδείγματα δεν μπορούν να εφαρμόζονται ως ερμηνευτική αρχή καθολικής αξίας.

Κι οι συμπτώσεις όντως μπορούν να συσσωρεύονται σε βαθμό που να μοιάζουν ευφυείς.

Μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου, οι δολοφονίες Cox και Lindh είναι συμπτώσεις ευνοϊκές για την ΕΕ.

από το «agriazwa.blogspot.com» μέσω  ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ ΕΠΑΜ