“KΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ” ΚΑΙ ΥΦΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

Της Ελένης Πορτάλιου  

Ι. ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Ο τροποποιημένος νόμος 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα – γνωστός ως νόμος Κατσέλη (τελευταία τροποποίηση 19/11/2015) και ο νόμος 4354/16-12-2015 για τις εταιρείες διαχείρισης και μεταβίβασης μη εξυπηρετούμενων δανείων, αφορούν σε ρυθμίσεις σχετικές με τα «κόκκινα δάνεια» και την ιδιωτική περιουσία των πολιτών. Για τα θέματα αυτά ακολουθεί αναλυτική παρουσίαση. Χρειάζεται όμως να δούμε αρχικά τις νέες ρυθμίσεις/απορυθμίσεις μέσα στη μεγάλη εικόνα των οικονομικών και κοινωνικών ανατροπών που συντελούνται στη χώρα μας μετά την ψήφιση του τρίτου επαχθέστερου μνημονίου. Η κυβερνητική ρητορική προσπαθεί να πείσει ότι, αν και απεχθείς, οι μνημονιακοί νόμοι ανοίγουν τον δρόμο στην προσέλκυση επενδύσεων που θα οδηγήσουν σε ανάπτυξη, απαλλαγή από τα μνημόνια και έξοδο της χώρας στις αγορές. Πρόκειται για τα κατά συνθήκην ψεύδη της εξουσίας. Αυτό που συμβαίνει, μέσα από τις συμφωνίες με τους «θεσμούς», είναι ότι επιχειρείται η πώληση/υφαρπαγή από ξένα κεφάλαια του συνόλου της ελληνικής οικονομίας : τράπεζες, δημόσια και ιδιωτική περιουσία.

Η σκανδαλώδης παραχώρηση – καθώς δόθηκαν σε εξευτελιστικές τιμές – των ελληνικών τραπεζών σε ξένους επενδυτές ανοίγει τον δρόμο για υφαρπαγή της ιδιωτικής περιουσίας μέσω των κόκκινων δανείων και των εγγυήσεων που κατέχουν οι τράπεζες. Όπως σημειώνει ο οικονομολόγος –ερευνητής κ. Δερμενάκης  (Δρόμος της Αριστεράς,12/12/2015) «οι τράπεζες έχουν στο ενεργητικό τους δάνεια 200 δις ευρώ και τις συνδεδεμένες με αυτά εγγυήσεις (επιχειρήσεις, κτίσματα, γη) και το σύνολο του ενεργητικού τους ανέρχεται σε 350 δις €, δηλαδή δύο φορές το ΑΕΠ της χώρας». Το πρώτο βήμα αφορά στη λεγόμενη αναδιάρθρωση/εξυγίανση των μεγάλων επιχειρήσεων ώστε αυτές ν’ αλλάξουν ιδιοκτήτες με τον πιο συμφέροντα τρόπο για τους νέους και να εφαρμοστεί η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ στα εργασιακά (περιλαμβάνεται στο νόμο 4354).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ