Το κεντρί στην ουρά της COVID-19

 Γράφει ο Tarek Ghani

Στην αρχή της πανδημίας COVID-19, πολλοί φοβούντο ότι η ασθένεια θα έπληττε σκληρότερα τις φτωχότερες χώρες του κόσμου –ότι τα κρούσματα θα κατέκλυζαν τα νοσοκομεία, οι εργαζόμενοι στην υγειονομική περίθαλψη θα ξέμεναν από εξοπλισμό και προμήθειες, και ότι ο αριθμός των θανάτων θα ήταν καταστροφικός. Αυτά τα ενδεχόμενα, ευτυχώς, δεν έχουν ακόμη πραγματοποιηθεί. Από τα διαθέσιμα δεδομένα, φαίνεται ότι υπάρχουν λιγότεροι [1] κατά κεφαλήν θάνατοι στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος από όσοι στις πλουσιότερες αντίστοιχες χώρες.

Ωστόσο, οι αναπτυσσόμενες χώρες ενδέχεται να έχουν υποφέρει περισσότερο από την πανδημία οικονομικά και πολιτικά από όσο στον τομέα της δημόσιας υγείας. Μια πρόσφατη μελέτη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) διαπίστωσε [2] ότι η κοινωνική αναταραχή αυξήθηκε μετά τις πανδημίες SARS, H1N1, MERS, Ebola και Zika, ιδιαίτερα σε χώρες με υψηλά επίπεδα ανισότητας. Η COVID-19 έχει περισσότερες δυνατότητες από όλες τις προηγούμενες ασθένειες συνδυαστικά για να αυξήσει την φτώχεια, να εμβαθύνει τα κοινωνικά ρήγματα και να εντείνει τις συγκρούσεις.

Το πιθανό εύρος και η σοβαρότητα της ύφεσης [από την] COVID-19 είναι χειρότερα από εκείνα οποιασδήποτε παγκόσμιας οικονομικής κρίσης μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο [3]. Τον Οκτώβριο, η Παγκόσμια Τράπεζα ανακοίνωσε [4] ότι το παγκόσμιο ποσοστό φτώχειας θα αυξηθεί για πρώτη φορά μέσα σε πάνω από δύο δεκαετίες: η πανδημία θα μπορούσε να ωθήσει έως και 150 εκατομμύρια επιπλέον ανθρώπους κάτω από το όριο της ακραίας φτώχειας (ορίζεται ως η διαβίωση με 1,90 δολάρια ανά ημέρα) μέχρι το τέλος του 2021, ξεγράφοντας χρόνια προόδου. Μια ανάλυση του Brookings Institution σημείωσε [5] ότι αυτή η αύξηση της φτώχειας θα μπορούσε να συνεχιστεί έως το 2030, ιδίως στις πολιτικά πιο ευάλωτες χώρες με χαμηλό εισόδημα.

Οι πλούσιες χώρες αντιμετωπίζουν την οικονομική καταιγίδα πολύ καλύτερα από τις φτωχές. Το ΔΝΤ έχει προβλέψει [6] ότι η παγκόσμια ανάπτυξη θα ανακάμψει το 2021 καθώς οι εμβολιασμοί και η καλύτερη διάγνωση για COVID-19 βοηθούν στο άνοιγμα πολλών οικονομιών. Αλλά αυτά τα κέρδη δεν θα μοιραστούν ομοιόμορφα. Οι φτωχότερες χώρες βρίσκονται σε κατά πολύ μειονεκτικότερη θέση: οι ρυθμοί ανάπτυξης πριν από την πανδημία ήταν κάτω από τον παγκόσμιο μέσο όρο˙ είχαν λίγη δημοσιονομική και νομισματική ευελιξία κατά την διάρκεια της κρίσης˙ οι πληθυσμοί τους φέρουν βαθιά σημάδια από την πείνα, τις ασθένειες και τις σχολικές απουσίες λόγω της COVID-19˙ και έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε εμβόλια [7]. Η επιτόπια έρευνα του International Crisis Group [8] έχει δείξει ότι αυτές οι οικονομικές δυνάμεις θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν μελλοντική αστάθεια.

Διαβάστε την συνέχεια στο foreignaffairs