«2022: Ο Μεγάλος Ειδικός», ο covid κι ο υπέρβαρος Όργουελ

 Τι ήταν τσαρλατανισμός, τι ήταν μόδα, και τι βασιζόταν σε επιστημονικά στοιχεία; Οι άνθρωποι ήθελαν μια αξιόπιστη πηγή συμβουλών και το κράτος έμοιαζε να την παρέχει. Ελάχιστοι μόνο είδαν τι κρυβόταν από πίσω

Άρθρο του Jon Sanders, που δημοσιεύτηκε στις 15 Ιουνίου 2022 από το AIER. Χρόνος ανάνγωσης 5'. Απόδοση στα ελληνικά Νίκος Μαρής. 

Ο Ουίνστον ονειρευόταν το γυμναστήριο. 

Θυμήθηκε ότι πίστεψε τότε, όταν ο Μεγάλος Ειδικός το έκλεισε, πως θα ήταν μόνο για 15 ημέρες. Τα πάντα έκλεισαν εκείνες τις μέρες. «Μένουμε σπίτι ασφαλείς» ήταν το μήνυμα. «Μένουμε σπίτι ασφαλείς», είχαμε επαναλάβει όλοι. Στη συνέχεια, επεκτάθηκε σε 30 ημέρες, μετά σε πολύ περισσότερες, και τελικά ο Μεγάλος Ειδικός άρχισε να επιτρέπει στους ανθρώπους να βγαίνουν ξανά από το σπίτι. Όμως τα γυμναστήρια παρέμειναν κλειστά. Ο Μεγάλος Ειδικός και το Κόμμα Εσωτερικού έκλεισαν επίσης πάρκα, απέκλεισαν μονοπάτια πεζοπορίας, έκλεισαν παραλίες, γέμισαν πίστες για σκέιτ με άμμο, έκλεισαν γήπεδα μπάσκετ με λουκέτα, παιδικές χαρές με κίτρινη ταινία, και συνέλαβαν κωπηλάτες. 

Δεν μπορούσε να θυμηθεί τι είχε συμβεί, αλλά ήξερε στο όνειρό του ότι με κάποιο τρόπο η δυνατότητα των ανθρώπων να κρατιούνται σε φόρμα είχε θυσιαστεί για χάρη της υγείας τους. Ήταν, όπως το εξέλαβε, μια θυσία που τους επέβαλλε ο Μεγάλος Ειδικός και που την διδάσκονταν από τις πανταχού παρούσες κομματικές οθόνες του Υπουργείου Πληροφόρησης. Η αλλαγή ήταν τόσο σταδιακή που δεν έγινε αντιληπτή, θυμάται, συλλογιζόμενος εκ των υστέρων. 

Θυμήθηκε το κρατικό σχολείο που του δίδαξε την «διατροφική πυραμίδα», η οποία αργότερα ανακάλυψε ότι του είχε μάθει να υπερκαταναλώνει τις ομάδες τροφίμων που έτειναν να κάνουν τους ανθρώπους λιγότερο υγιείς. Οι υδατάνθρακες - ψωμί, ζυμαρικά, δημητριακά - θα ήταν η βάση της διατροφής σας επειδή το κράτος ήθελε να μεγιστοποιήσει τη θερμιδική σας πρόσληψη. Περιορίστε την πρωτεΐνη και μείνετε μακριά από λίπη και έλαια. Το κρέας ήταν κακό για την καρδιά σας, και αν είχατε αντίρρηση, τότε ήταν κακό για το περιβάλλον, και αν αυτό ακόμα δεν σας ενοχλούσε, τότε το ψήσιμό του θα σας προκαλούσε καρκίνο. Πάντα φαινόταν να υπάρχει κάποια νέα μελέτη ειδικών που ανακήρυττε ως επικίνδυνη μια βασική τροφή. Ο Ουίνστον θυμόταν ιδιαίτερα την εκστρατεία κατά των αυγών, που θα σε σκότωναν με τη χοληστερόλη. Πάντα κάτι προέκυπτε, και συνήθως ήταν λάθος. 

Από αυτό το υπόβαθρο, θυμάται ο Ουίνστον, προέκυψε ο Μεγάλος Ειδικός. Οι συμβουλές για την υγεία ήταν συγκεχυμένες, και έδειχναν προς πολλές κατευθύνσεις ταυτόχρονα, σαν ένα χταπόδι που κατευθύνει την κυκλοφορία. Τι ήταν τσαρλατανισμός , τι ήταν μόδα, και τι βασιζόταν σε επιστημονικά στοιχεία; Οι άνθρωποι ήθελαν μια αξιόπιστη πηγή συμβουλών και το κράτος έμοιαζε να την παρέχει.  

Ελάχιστοι μόνο είδαν τι κρυβόταν από πίσω. Τα μέλη του Εσωτερικού Κόμματος ήταν εξίσου επιρρεπή σε τσαρλατανισμούς και μόδες όπως όλοι οι άλλοι, σκέφτηκε ο Ουίνστον, αλλά επειδή ασκούσαν τόση εξουσία πάνω σε άλλους ανθρώπους, ήταν εξαιρετικά επιρρεπή στους λομπίστες . Οι «κοινωνικοί σύμμαχοί» μας για την υγεία, τους αποκάλεσε ο Μεγάλος Ειδικός. Σε γενικές γραμμές, ωστόσο, οι προλετάριοι εμπιστεύτηκαν τον Μεγάλο Ειδικό και εκείνος μετέτρεψε αυτή την εμπιστοσύνη σε ισχύ. Στη συνέχεια, αυτός και τα μέλη του Κόμματος Εσωτερικού χρησιμοποίησαν αυτή την ισχύ για να συσσωρεύσουν πλούτη. 

Η μεγαλύτερη απειλή για τα χρήματα και την εξουσία του Κόμματος Εσωτερικού ήταν οι ατομικιστές (σ.σ. οι φιλελεύθεροι). Ο Winston θυμήθηκε ότι οι ερευνητές απάντησαν τελικά στο ερώτημα γιατί οι υποστηρικτές της ατομικής ελευθερίας και όχι του κολεκτιβισμού ήταν πιο υγιείς. Η πίστη τους στην προσωπική και όχι στην συλλογική ευθύνη, ή στην ιδιωτική ιδιοκτησία και όχι στην κοινή ιδιοκτησία, επεκτεινόταν επίσης στην ιδιοκτησία επί των αποτελεσμάτων στην υγεία τους. Ακόμη και σε θέματα προσωπικής υγείας, εμπιστεύονταν λιγότερο την κρατική καθοδήγηση — και τον Μεγάλο Ειδικό.  

Ο Ουίνστον θυμήθηκε πώς το Κόμμα Εσωτερικού είχε καταστήσει επιτακτική ανάγκη το να επιδεικνύει μίσος για πράγματα που άρεσαν στους ατομικιστές. Σύντομα αυτή η τάση, να σηματοδοτείται η εγκεκριμένη από το κόμμα σκέψη, έφτασε και στο ιδανικό που ονομάζεται φυσική κατάσταση. Τα όργανα του Υπουργείου Πληροφοριών άρχισαν να υπονοούν ότι όποιος ενδιαφέρεται για την προσωπική του υγεία και τη φυσική του κατάσταση συνδέεται με «ακροδεξιούς εξτρεμιστές», ακόμη και με τον «φασισμό». Η εκστρατεία του Μεγάλου Ειδικού κατά των γυμναστηρίων ήταν συνυφασμένη με την ανάγκη του Κόμματος Εσωτερικού να δαιμονοποιήσει και να εξαφανίσει οτιδήποτε άρεσε στους ατομικιστές. 

Ωστόσο, δεν τους αρκούσε να διαψεύδουν την υγιή συμπεριφορά κόντρα στις υπαγορεύσεις του Κόμματος Εσωτερικού, όπως αντιλήφθηκε ο Ουίνστον. Έπρεπε να παράσχουν στους προλετάριους υποκατάστατες συμπεριφορές για να τις δοξάζουν. Τα υποκατάστατα ξεπήδησαν από τη συμβιωτική σχέση μεταξύ του Μεγάλου Ειδικού και των κοινωνικών εταίρων. Αναδείκνυαν τις ανθυγιεινές συμπεριφορές ως υγιείς, και η αντίθεση ανάμεσα στους υπάκουους επαγγελματίες και τους ύποπτους εχθρούς του Κόμματος γινόταν όλο και πιο εμφανής. 

Εκεί πάλι πρωτοστάτησε το Υπουργείο Πληροφόρησης. Τα περιοδικά προωθούσαν την παχυσαρκία ως το «Μέλλον της φυσικής κατάστασης», διακηρύσσοντας «Αυτό είναι υγιές!» Τα ψυχαγωγικά μίντια επευφημούσαν όταν οι παχύσαρκες διασημότητες αποκτούσαν περισσότερο βάρος, ακόμη και τα αθλητικά μίντια υπερασπίζονταν το νέο μήνυμα της αντι-υγείας. Ο Ουίνστον πάντα θεωρούσε επαίσχυντη συμπεριφορά το να εξοστρακίζεις, να χλευάζεις ή να κάνεις διακρίσεις σε βάρος ανθρώπων επειδή ήταν υπέρβαροι. Δεν ήταν πολύ καιρό πριν, όταν τα μέσα ενημέρωσης είχαν θέσει διαφορετικά πρότυπα ανθυγιεινής ομορφιάς, ειδικά για τα νεαρά κορίτσια, που τα οδήγησαν σε διατροφικές διαταραχές, πλαστικές επεμβάσεις, ενέσεις Botox και μια σειρά από άλλες επιβλαβείς συμπεριφορές. Αλλά οι σκεπτόμενοι άνθρωποι μίλησαν εναντίον των κινδύνων αυτών των πραγμάτων και εκείνου του ανέφικτου «ιδανικού» ομορφιάς. Το νέο μήνυμα, ωστόσο, ήταν κάτι περισσότερο από μια υπερ-αντιστάθμιση, συνειδητοποίησε ο Γουίνστον, επειδή το Κόμμα Εσωτερικού ανέμενε από σένα όχι μόνο να επιβεβαιώσεις και να συμφωνήσεις με το μήνυμα, αλλά και να το βιώσεις στο πετσί σου. 

«Οι μη υγιείς προλετάριοι δημιουργούν υγιέστατα έσοδα». Το σύνθημα των κοινωνικών εταίρων πέρασε ξαφνικά από το μυαλό του Ουίνστον. Σκέφτηκε με θλίψη τους πολλούς τρόπους με τους οποίους το Υπουργείο Πληροφόρησης του Μεγάλου Ειδικού συνεργάστηκε με τους κοινωνικούς εταίρους του, για να καταπνίξει τα πράγματα που προάγουν την καλή υγεία. Δεν ήταν απλώς το κλείσιμο γυμναστηρίων, πάρκων και παιδικών χαρών προωθώντας παράλληλα την παχυσαρκία. Περιλάμβανε ακόμη και επαίνους για τους επαγγελματίες που βρήκαν ενδυνάμωση στην «ασφαλή» χρήση φαιντανύλης και ηρωίνης . Από την άλλη πλευρά, εάν η έρευνα ανακάλυπτε ότι ένα φάρμακο χωρίς κρατική πιστοποίηση ήταν αποτελεσματική θεραπεία - ενώ οι κοινωνικοί σύμμαχοι χρειάζονταν καταναλωτές για τις νέες θεραπείες τους - αυτή η έρευνα έπρεπε να μπει στην ψηφιακή Τρύπα της Λήθης, και όποιος την ανέφερε καταγγελλόταν ως εχθρός. του Κόμματος. Εν τω μεταξύ, το Κόμμα Εσωτερικού δωροδοκούσε τους προλετάριους με δωρεάν μπύρα, πατάτες, πίτσες, ντόνατς , χοτ ντογκ, cheesecake, και επιδόρπια , για να συναινέσουν σε ένα εμβόλιο για μια ασθένεια, από την οποία τον μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν τον αντιμετώπιζαν οι παχύσαρκοι. 

Το μυαλό του Ουίνστον περιπλανήθηκε πίσω στην ημέρα που το Υπουργείο Υγείας άλλαξε τον ορισμό των εμβολίων όταν ξαφνικά από τη συσκευή Fatbit στον καρπό του ακούστηκε ένας συριγμός που του τρύπησε το αυτί . Μια βροντερή γυναικεία φωνή ακούστηκε από το Fatbit του: «Ομάδα των ογδόντα έως ενενήντα κιλών! Ομάδα των ογδόντα έως ενενήντα κιλών! Λάβετε τις θέσεις σας, παρακαλώ!» 

Είχε έρθει η ώρα του μεσημεριανού γεύματος για την κατηγορία βάρους του Ουίνστον.  

Ο Ουίνστον παρέλαβε το μισόκιλο cheeseburger με μπέικον, διπλές πατάτες, νάτσος και ένα τηγανητό αυγό. Ήταν η μερίδα του Μεγάλου Ειδικού για «τους παραστρατημένους συντρόφους μας». Ο Ουίνστον είχε τελειοποιήσει την τέχνη να φτύνει το μισό του μεσημεριανό γεύμα στην χαρτοπετσέτα του και να το ρίχνει σιωπηλά στο πάτωμα καθώς έτρωγε, αλλά και πάλι σχεδόν πνιγόταν από το φαϊ. Η παλινδρόμηση χειροτέρευε. 

«Δαγκώστε και μασήστε, σύντροφοι!» ήχησε η φωνή στο Fatbit. Ανήκε σε ένα επιβλητικό ζευγάρι μάτια μέσα από μια μάζα από σάρκα. ( «Αυτό είναι υγιές!» έλεγε το περιοδικό.) «Δαγκώστε, δύο, τρία, τέσσερα! Δαγκώστε, δύο, τρία, τέσσερα! Ελάτε, σύντροφοι!».  

Ο Ουίνστον έφτυσε, και σκόρπισε ξανά το φαγητό με τα πόδια του. 

 

«Smith!» μούγκρισε η φωνή. «21,9 Smith W. ! Ναι εσύ! Φάε πιο δυνατά, σε παρακαλώ! Μπορείς πολύ καλύτερα από αυτό. Δεν προσπαθείς. Ορίστε, πρόσεξέ με.» 

Η μάζα από σάρκα κατάπιε ένα μπιφτέκι και άρχισε ένα μεθοδικό μάσημα. Ένας ξαφνικός κρύος ιδρώτας έλουσε το σώμα του Ουίνστον. Το πρόσωπό του παρέμενε εντελώς ανέκφραστο. Ποτέ μην δείχνεις δειλία! Ποτέ μην δείχνεις αηδία! Ένας μόνος οισοφαγικός σπασμός θα μπορούσε να σε προδώσει. 

Ο Ουίνστον συνέχισε μέχρι το μεσημεριανό γεύμα να φτάσει στο λυτρωτικό του τέλος. Στη συνέχεια, οι 80 έως 90 κιλά συμπλήρωσαν την αίτηση για τον τελετουργικό τους εξευτελισμό. Ο Ουίνστον παρατήρησε ότι στις διπλές πατάτες τους είχαν βάλει μια επιπλέον στρώση σάλτσας μπάρμπεκιου. Με μερικές διακριτικές κλωτσιές σκόρπισε τα κομμάτια του πεταμένου μεσημεριανού του.

  

Τώρα, και πάλι ήσυχο, το Fatbit του πέρασε στην καθησυχαστική προβολή των συνθημάτων του Κόμματος: 

 

Ο πόλεμος είναι ειρήνη. Ο πληθωρισμός είναι ευημερία. Η παχυσαρκία είναι υγεία. 

***

Ο Jon Sanders είναι οικονομολόγος και διευθυντής του  Center for Food, Power, and Life στο Ίδρυμα John Locke στο Raleigh της Βόρειας Καρολίνας, όπου υπηρετεί επίσης ως ερευνητικός συντάκτης. Το Κέντρο εστιάζει στην προστασία και την επέκταση της ελευθερίας στους ζωτικούς τομείς της γεωργίας, της ενέργειας και του περιβάλλοντος.

από liberty-express