Στην αναμπουμπούλα του «ανοίγματος»…

Ενώ όλα ανοίγουν και χαλαρώνουν τα πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, οι δύο ειδήσεις για κρούσματα σε επιβάτες πτήσης από το Κατάρ παράλληλα με τα κρούσματα στην περιοχή της Ξάνθης, μας δείχνουν ότι η επαγρύπνηση και τα μέτρα είναι ακόμα αναγκαία.

Το βάρος που δίνεται στον τουρισμό αυτήν τη χρονιά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο και η κυβέρνηση πιέζει να ανοίξουν όλα και γρήγορα, ενώ ο υπουργός και οι λοιποί επιτελείς κάνουν επιπολαιότητες –άραγε από γκάφα;–, παίζοντας με την υγεία του λαού. Το «ανοίξαμε πλήρως και σας περιμένουμε» δια στόματος πρωθυπουργού και η υπερπροβολή αιτημάτων καταστηματαρχών και ιδιοκτητών τουριστικών λεωφορείων, σαν μέσο πίεσης, για πλήρες «άνοιγμα» είναι κι αυτά στην τροχιά μιας ανεύθυνης συμπεριφοράς. Η σιωπή της «επιστημονικής επιτροπής» και του κ. Τσιόδρα για αυτήν την πτυχή της υγείας είναι εντυπωσιακή και φανερώνει διαφωνίες για την όλη διαχείριση.

Την ίδια ώρα με συνεχόμενες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και υπουργικές αποφάσεις τροποποιείται όλο το εργασιακό περιβάλλον. Οι ρυθμίσεις απογειώνουν την εργασιακή ευελιξία και οι εργοδότες έχουν το δικαίωμα να διατηρήσουν σε αναστολή το 60% των εργαζομένων τους, το ωράριο των εργαζομένων προσαρμόζεται με το ωράριο λειτουργίας των επιχειρήσεων και ανοίγει ο δρόμος για απολύσεις. Η τηλεργασία και η τηλεκπαίδευση προχωρούν και θα αλλάξουν ακόμα περισσότερο το κοινωνικό περιβάλλον και τα εργασιακά δικαιώματα.

Το «λεφτόδεντρο», δηλαδή η προπαγάνδα και οι υποσχέσεις για παροχές, σχετικά με το πακέτο των 750 δισ. που θα πέσει στην ευρωπαϊκή οικονομία, καλά ποτίζεται… Οι όροι για τα «ψίχουλα» που θα φθάσουν –αν φθάσουν– στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά αρνητικοί, και όπως έχει γραφτεί θα δοθούν σε βάθος χρόνου και υπό προϋποθέσεις. Ήδη η Φιλανδία αρνείται την δημιουργία του ταμείου και σίγουρα θα την ακολουθήσουν κι άλλοι. Η γερμανική Ευρώπη χτίζεται και με συμμαχίες… Για τους εργαζόμενους τα πράγματα είναι καθαρά: Προέχει η στήριξη της καπιταλιστικής οικονομίας, άρα των επιχειρήσεων που μπορούν να επιζήσουν, τα λεφτά θα πάνε προς τα εκεί. Ο δρόμος για την ανεργία και τη ζωή με επιδόματα και χωρίς δικαιώματα είναι διάπλατα ανοικτός. Για τις χώρες και τη λεγόμενη «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» πάλι είναι ξεκάθαρα τα πράγματα: Οι δυνατότερες θα καρπωθούν το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης για τις επιχειρήσεις τους και οι ασθενέστερες θα εξαρτηθούν παραπάνω και θα γίνουν καύσιμη ύλη για να προχωρά το «μηχάνημα» των ισχυρών χωρών και επιχειρήσεων. Η θέση της Ελλάδας είναι καθορισμένη λοιπόν και η κυβέρνηση παίζει θέατρο με το περίφημο «λεφτόδεντρο».

Ούτε απέναντι στον κορωνοϊό η επιβίωση δεν είναι υπόθεση «ατομικής ευθύνης», ούτε η επιβίωση της χώρας και η ανόρθωση της οικονομίας είναι υπόθεση δανείων και μνημονίων και της «επιχειρηματικότητας» των Ελλήνων (εισάγεται και σαν μάθημα από του χρόνου στην εκπαίδευση – άλλο ένα κατόρθωμα των Μητσοτάκη-Κεραμέως). Είναι υπόθεση μιας διαδικασίας βαθειά πολιτικής που οφείλει να έχει τον λαό ενεργό και συμμέτοχο σε στόχους και νοήματα. Για να διανοιχθεί ένας δρόμος διεξόδου. Αλλιώς πάντα στα δανεικά θα είμαστε, δηλαδή στα νύχια των διεθνών τοκογλύφων και των επαγγελματιών εκποιητών… 200 χρόνια ιστορίας και με την κυρία Αγγελοπούλου επικεφαλής του εορτασμού…

Γ.Πατ.

από edromos