ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΕΝΑ ΄΄ΚΟΙΝΟ΄΄ ΣΥΝΘΗΜΑ…

Μόλις χθες, στη διαδήλωση του ΄΄τετάρτου΄΄ αντιλήφθηκα για πρώτη φορά τα τείχη της ζωής μου!

Τα έψαχνα είναι αλήθεια πολύ καιρό στις πράξεις στις επιλογές στον καθημερινό μου αγώνα .

Αχχ τώρα πια, στην άλλη άκρη της ΄΄καμπύλης΄΄, τι ασήμαντα που μου ακούγονται όλα αυτά!

Μόλις χθες πατώντας κατάχαμα φόβους και ψευτοφρονιμάδες όρμηξα να βοηθήσω να μη ξεπουληθεί η χώρα μας (το παρόν και κυρίως το μέλλον της). Και τι περίεργο, πριν καν φτάσω στο μνημείο στις σκάλες στα έδρανα ……χτύπησα πάνω σε ΄΄τείχη΄ ΄. Ήτανε νεανικά δυνατά θα λεγες πάνσοφα μα…τελείως ΑΚΟΥΝΗΤΑ στις θέσεις τους. Όλες κι όλες οι απόψεις τους Δύο. Όλες κι όλες οι αναλύσεις τους Δύο: (Τ&Μ).

Προχώρησα προς το μνημείο. Εκεί συνάντησα το μοναδικό κινητό Τείχος. Νεανικό ψυχωμένο ευκίνητο μα πλήρως απρόσωπο, πλήρως ... αναλφάβητο. Μόνο φωτιά ήξερε να ψευδίζει και να δέχεται στις τάξεις του οποιονδήποτε (φίλο ή προδότη) αρκεί να φορούσε μαύρα. Απομακρύνθηκα για πιο ασφάλεια και άρχισα να φωνάζω προς ΄΄ΟΛΟΥΣ΄΄: ΄΄Πατριδα ρεεε΄΄, ΄΄πρώτα από όλα η Πατρίδααα μας΄΄

Τίποτα. Μηδέν! Λίγες μόνο απειλητικές ματιές και πολλές μα πάρα πολλές …απορημένες.

Λογικό όταν μόνο η Ταξική ανάλυση και το Μεροκάματο τους διδάσκεται δεκαετίες τώρα σε βιβλία φυλλάδια κατηχήσεις αφιερώματα κ.α .Ο κόσμος έχει γυρίσει ανάποδα, έχει γίνει ένα μικρό χωριό, ειλικρινά δε ξέρεις που ανήκει ο γείτονας σου και αυτοί εκεί, στα τείχη τους  αγκυλωμένοι. (Τ.&Μ).

ΤΙ περιοριστικό όμως, τι περιοριστικό. Την ανθρώπινη ιστορία μας, με τις εκρήξεις, τις εκπλήξεις, τον ενθουσιασμό, την αυτοθυσία  & γενικότερα τη ζωντάνια της να την αναλύουμε πάντοτε με βάση  το χρήμα-το συμφέρον, ταξικό ή ιδιωτικό. Όλοι μας Έλληνες , όλοι μας ευαίσθητοι, αφήνοντας τους καναπέδες μας συναντηθήκαμε εκεί στο Σύνταγμα να παλέψουμε για λίγο ΄΄αέρα΄΄. Και να μην έχουμε ένα κοινό ενωτικό σύνθημα; 

Και τι πιο ενωτικό μπροστά στην απειλητική παγκοσμιοποίηση από το ΕΘΝΟΣ μας ή τη ΣΗΜΑΙΑ μας ή τον ΥΜΝΟ μας; Η μήπως δεν ξέραμε τι πραγματικά διακυβεύονταν στα έδρανα στα τηλέφωνα και στις υπογραφές τους; Γραμμένο το χουνε το μεροκάματο μας, το οικόπεδο μας  ποθούνε αυτοί το οικόπεδο των παιδιώνε μας! Σκλάβους ιθαγενείς μας προορίζουνε όχι ποπολο και φθηνή εργασία. Δούλους ή εξόριστους μας χαμπαριάζουνε πώς να σας το πω αλλιώς.

Πήγαμε εκεί όλοι από καρδιάς και να μην μπορούμε να ενωθούμε από καρδιάς; Να μην αλληλοβοηθηθούμε για να πολεμήσουμε τους πραγματικούς προδότες απέναντι μας;

Πως μπορεί το ψυχρό χρήμα τους να διαπερνά τόσο εύκολα τα ψετοχρωματιστά τους τείχη και η καυτή φλόγα μέσα στην  ψυχή μάς  να μην συνθλίβει τα μεταξύ μας τείχη; ΠΩΣ;

ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΩ