Τι μας είπαν και τι δεν μας λένε… γράφει ο Γιώργος Καρούντζος

 

Είμαστε δέκτες συστημικών και όχι μόνο, πολιτικών αναλύσεων αυτές τις ημέρες με αφορμή τις US εκλογές, και τους συνειρμούς που γέννησαν με αντίστοιχες αντισυστημικές συμπεριφορές λαών, τύπου Βρετανίας (BREXIT), Γερμανίας (περιφερειακές εκλογές), Ιταλίας (Μπέπε Γκρίλο) και κυρίως Ελλάδας (βλέπε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα).

Η συστημική ανάλυση λέει λοιπόν:

1. «Τεράστια τμήματα του πληθυσμού, που είτε αισθάνονται αποκλεισμένα από τη σφαίρα της οικονομικής ελευθερίας, είτε αδυνατούν να εκτιμήσουν την επάρκεια που απολαμβάνουν, καταλαμβάνουν επιθετικά τον κυβερνοχώρο, αναπαράγουν ρητορική του μίσους, επαναλαμβάνουν ψευδή κλισέ, απευθύνονται στο συναίσθημα και μετέχουν στο παραμύθι με τρόπο βιωματικό. Κι αν αργότερα συνειδητοποιήσουν ότι εξέλεξαν απολυταρχικούς υποκριτές, το πολιτικό γεγονός έχει, παρά ταύτα, συντελεστεί.»  

(Μπογ-νάνος του ΣΚΑΙ)

2. Όλος ο κόσμος εμπιστεύεται στα Γεωστρατηγικά θέματα την Χίλαρυ σε ποσοστά (ανά Ευρωπαϊκό κράτος) από 52 έως 77%. Εξαίρεση οι καθυστερημένοι Έλληνες που την εμπιστεύονται μόνο στο 15%.(Πορδοσαλάτε του ιδίου ΣΚΑΙ).

3. Κάποιοι δεν βλέπουν τα πλεονεκτήματα της Νέας Εποχής (λέγε με Νέα Τάξη Πραγμάτων), ή δεν είναι σε θέση να ακολουθήσουν την εποχή.

4. Ζούμε σε μία παγκοσμιοποιημένη κατάσταση, που απαιτεί να λειτουργούμε ως κοσμοπολίτες. Σε αυτή την ιδανική κατάσταση, δεν χωρούν ψευτοεθνικισμοί, γιατί απλούστατα η νέα κουλτούρα, είναι καλύτερη από την παλιά (άρα γέρικη), αφού βασίζεται στα ανοιχτά σύνορα, πού άλλωστε ήταν και όραμα της Αριστεράς, και στην συνύπαρξη με τις διαφορετικότητες (απ’ όπου κι αν προέρχονται). Γι αυτό οι έγχρωμοι και οι gay μουντζώνουν τον Τράμπ.

5. Από την ανθρωπογεωγραφία των ψηφοφόρων στις ΗΠΑ, προκύπτει ότι: Οι αστοί ψηφίζουν Χίλαρυ γιατί είναι ψαγμένοι ενώ οι επαρχιώτες Τράμπ γιατί είναι βλάχοι. Οι γυναίκες ψηφίζουν γυναίκα γιατί έτσι πρέπει, ενώ οι άντρες άντρα (κακώς). Όσοι έχουν πάει κολλέγιο ψηφίζουν Δημοκρατικούς γιατί είναι έξυπνοι, και όσοι είναι αμόρφωτοι ψηφίζουν Ρεπουμπλικάνους (μήπως να μην ψήφιζαν;)

6. Οι μεγάλοι σε ηλικία άνθρωποι, δεν μπορούν να κατανοήσουν τα δεδομένα της νέας υπέροχης εποχής, γιατί είναι κολλημένοι σε παλαιά πρότυπα τύπου Κολοκοτρώνη, επιμένουν σε ξεχασμένες αξίες που δεν παράγουν χρήμα,  άσε που έχοντας λιγότερες ανάγκες, φθονούν τους νέους που τα θέλουν όλα και γρήγορα.

Όλη αυτή η φιλολογία αναπτύσσεται από όλα τα διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ, και υποστηρίζεται από λόμπι, επενδυτικές εταιρείες, διάσημους του πνεύματος και της τέχνης (σχεδόν όλους), Πανεπιστήμια, Ιδρύματα, ΜΚΟ, αλλά ακόμα και από Συνδικάτα Εργατών και Εργαζομένων.

Όμως σε μία άλλη ανάγνωση, μπορεί κάποιος, να σκεφτεί και να δει αλλιώς, βάζοντας ερωτήματα:

1. Τι απόγιναν οι ταξικές διαφορές και οι ιδεολογίες; Πώς γίνεται μεγαλοαστοί να ψηφίζουν για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ και προλετάριοι να υποστηρίζουν τον φασίστα συνεργάτη της μαφίας Τράμπ;

2. Μήπως οι επαρχιώτες της Αμερικής , εκτιμούν περισσότερο τη γη και τα μέσα παραγωγής, από τον αστό που δεν έχει δει ζωντανή κότα στην ζωή του;

3. Είμαστε σίγουροι, ότι η εκπαίδευση εξυπηρετεί στην παιδεία και την γνώση, ή μήπως κατευθύνεται από την λογική των αγορών, που αναζητά φτηνό στελεχικό δυναμικό, και κατευθυνόμενους καταναλωτές, για να υποστηρίξει προϊόντα και όχι αγαθά;

4. Είμαστε υποχρεωμένοι να ψηφίζουμε με το αιδοίο (όπως είπε η Σούζαν Σάραντον), για να θεωρούμαστε πολιτικά υγιείς;

5. Επιτρέπεται ένας Ισπανόφωνος ή Έγχρωμος, να διεκδικεί ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα στην δουλειά;

6. Υπάρχει δημοκρατία και ευημερία με ανοιχτά σύνορα; Και αν ναι, γιατί η Ιστορία διδάσκει, ότι τα ανοιχτά σύνορα ήταν και είναι εργαλείο των αυτοκρατοριών;

7. Είναι κακό, να θέλει κάποιος να αυτοκαθορίζεται με την Εθνική του ταυτότητα, και να απαιτεί Εθνική Ανεξαρτησία, χωρίς να κινδυνεύει να χαρακτηριστεί εθνικιστής, υπερασπιζόμενος τα πατρογονικά του, τα ήθη και έθιμά του, και να αλληλεπιδρά με τον χώρο και το περιβάλλον που αισθάνεται μεγαλύτερη οικειότητα;

8. Γιατί το νεοφιλελεύθερο μοντέλο στις ΗΠΑ, οδήγησε την βιομηχανική παραγωγή εκτός συνόρων , με αποτέλεσμα την ανεργία και την φτωχοποίηση;

9. Γιατί η πολιτική ανοιχτών συνόρων, οδηγεί σε φτηνό εργατικό δυναμικό που αντικαθιστά την αξιοπρέπεια της εργασίας με την δουλεία;

10. Γιατί ο πόλεμος που η Χίλαρυ ευαγγελίστηκε, είναι βάλσαμο για τα επενδυτικά FUNDS, που προσβλέπουν σε βίαια μεγάλα κέρδη; Μήπως δεν υπάρχει πια άλλος τρόπος να ζήσουν οι περίφημες αγορές; Και γιατί οι αγορές και όχι οι λαοί ορίζουν τι πρέπει και τι δεν πρέπει;

11. Σε όλα αυτά τα ερωτήματα, γιατί δεν έχουν απάντηση η δεξιά και η αριστερά, παρά βολεύουν και οι δυο, την ίδια συστημική προοπτική, σε διαφορετικά περιτυλίγματα;

Ο κατάλογος μπορεί να γεμίσει με χιλιάδες ακόμα ερωτήματα, άσχετα με τις Αμερικάνικες εκλογές και τον φασίστα ημίτρελο νέο πρόεδρο που εξελέγη. (για να μην παρεξηγούμαστε).

Όμως ότι και να σκεφτεί κανείς, ένα φαίνεται σίγουρο:

Η διαχωριστική γραμμή δεν είναι πια απότοκο ταξικών διαφορών, δεν είναι χωροταξικό πρόβλημα ( αριστερά - δεξιά - πάνω - κάτω), δεν είναι εκεί που θέλουν να πιστεύουμε. Η διαχωριστική γραμμή είναι η αξιοπρέπεια, η αυτοδιάθεση των λαών, η Εθνική Κυριαρχία, η Δημοκρατία απέναντι στον φασισμό των αγορών, η διαφύλαξη της Ιστορίας και η διασφάλιση της συνέχειάς της, ο σεβασμός της διαφορετικότητας χωρίς την αλλοίωση των δομικών χαρακτηριστικών και της κουλτούρας του Λαού, ο αγώνας για Δημοκρατία και συμμετοχή, η δικαιοσύνη και οι ευκαιρίες για όλους, και τελικά το δίκιο των πολλών απέναντι στο άδικο των λίγων εξουσιαστών τυράννων τους.

Μια απόφαση είναι. Το Μέτωπο του μονοιασμένου Λαού είναι εδώ και είναι ένα και Ενιαίο. Τώρα που όλα τελειώνουν, τώρα που παίζεται στα ζάρια η ζωή και η αξιοπρέπεια, τώρα που ετοιμάζεται ο ακρωτηριασμός της πατρίδας και η άλωση και το ξεπούλημα κάθε σπιθαμής Ελληνικού εδάφους, θάλασσας και αέρα, τώρα που το Σύστημα των Αγορών και του Πλούτου μας θεωρεί πανίδα και όχι ανθρώπους, τώρα, όσο ακόμα μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια, τώρα θα δώσουμε τέλος στον εφιάλτη.

Το ΕΠΑΜ είναι έτοιμο, έχει το σχέδιο, την οργάνωση, ξέρει τον τρόπο, περιμένει εσένα και μένα, να πάρουμε την ζωή μας πίσω και να δείξουμε σε όλον τον κόσμο, τον δρόμο για την Λευτεριά.

*Ο Γιώργος Καρούντζος είναι μέλος του ΕΠΑΜ Τρίπολης

ΠΗΓΗ: ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ ΕΠΑΜ