O ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ

Όπως η πραγματική ανθρώπινη καλοσύνη μπορεί να εμφανιστεί μόνο όταν ο άλλος είναι αδύναμος, έτσι και η πραγματική κακία ελέγχεται μόνο σε σχέση με την αδυναμία του άλλου.

Και εδώ ακριβώς βρίσκουμε την πραγματική αποτυχία του ανθρώπου. Ο άνθρωπος είναι το ζώο που δημιουργεί αδυναμία.

Παίρνουμε το λύκο και τον κάνουμε σκύλο. Παίρνουμε τον άγριο ταύρο και τον κάνουμε βόδι. Παίρνουμε το άγριο άλογο και το ευνουχίζουμε. Κάνουμε τα άλλα ζώα αδύναμα για να μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Και είμαστε το μόνο είδος στο ζωϊκό βασίλειο που εφαρμόζει αυτήν την τακτική.

Η ζωή είναι μια εξαιρετικά δυσάρεστη διαδικασία που ξεχωρίζει τους δυνατούς από τους αδύναμους. Η ζωή είναι κακή μέχρι το κόκαλο. Αυτό που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους, όμως, είναι ότι πήραν την σκληρότητα της ζωής, την εκλέπτυναν και την ενίσχυσαν. Την ανέβασαν σε υψηλότερο επίπεδο.

Αν πρέπει να χαρακτηρίσουμε τον άνθρωπο με μία πρόταση θα πρότεινα το εξής: Ο άνθρωπος είναι το ζώο το οποίο κατασκευάζει την δυνατότητα της κακίας του.