Νέα Συμφωνία με παλιά Μνημόνια

 

Οι ισχύοντες νόμοι γίνονται όροι Συμφωνίας - Νέα μέτρα με συνταγές Μνημονίων

της Μαρίας Τσολακίδη

Τέλος χρόνου για όλες τις επικοινωνιακές φούσκες της ελληνικής κυβέρνησης. Σε ελεύθερη πτώση και χωρίς κανέναν άσσο στο μανίκι της αναγκάζεται να σπρωχτεί σε δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο είναι η ενδιάμεση Συμφωνία που θα γίνει μέχρι το τέλος Μαΐου και που θα δώσει στον ελληνικό λαό ανάσα από την τρομοκράτηση που δέχεται συνεχώς ακόμη και επί αριστερής κυβέρνησης. Έτσι, θα μπορέσει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις για τον Μάιο και τον Ιούνιο, οι οποίες κατά τον κ. Βαρουφάκη "είναι ιερά πράγματα". 

Το δεύτερο στάδιο είναι η τελική Συμφωνία που θα αναγκάσει, την όποια κυβέρνηση είναι στην εξουσία, να υπογράψει την ισχύ των παλιών μνημονίων ως μία νέα Συμφωνία για ένα νέο δάνειο, αρχικά ύψους 30 δις ευρώ, που θα φορτωθεί κι αυτό στους Έλληνες. Ένα κλωθογύρισμα που πηγαίνει την κατάσταση ξανά στην εποχή του Καστελόριζου του Γ. Παπανδρέου.  Με χειρότερες επιπτώσεις, αφού από το 2010 η Ελλάδα έχει χάσει την παραγωγική της δύναμη, το στρατηγικό δημόσιο πλούτο, κάθε εξουσία οικονομική και μετά την πολιτική λύση που ζήτησε ο πρωθυπουργός, χάνει και κάθε πολιτική εξουσία ως χώρα.  

Συμφωνίες γκιλοτίνες

Οι δανειστές κρατούν πλέον όλους τους άσσους στα χέρια τους με πρώτο το ΔΝΤ το οποίο διαμήνυσε στην κυβέρνηση και στην Ε.Ε ότι αν τολμήσει η ελληνική πλευρά να μην πληρώσει τις δύο δόσεις προς το Ταμείο στα μέσα Ιουνίου ύψους 3,6 δις, τότε το Ταμείο αυτόκλητα θα τα κρατήσει από την δόση των 7,2 δις που απαιτεί ως δικαίωμά της η κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι με το υπόλοιπο που θα πάρει στα χέρια της η ελληνική πλευρά θα μπορέσει να πληρώσει μόνο τους μισθούς και συντάξεις του Μαΐου και Ιουνίου. ...

Φθάνοντας στα τέλη Ιουνίου και εφόσον τα ταμεία του δημοσίου θα είναι άδεια, η ελληνική πλευρά θα αναγκαστεί να κάνει δύο πράγματα. 

Το πρώτο είναι πιθανόν να κηρύξει δημοψήφισμα (με άδεια ταμεία και με πουλημένη όλη την εθνική της κυριαρχία μέσω ΤΑΙΠΕΔ) έτσι ώστε να πετάξει την καυτή πατάτα στον ελληνικό λαό που θα γνωρίζει ότι μισθοί και συντάξεις για τον Ιούλιο δεν θα υπάρχουν. Για να υπάρχουν πρέπει να επιλέξουν την Ελλάδα μέσα στο Ευρώ με όποιο τίμημα.

Το δεύτερο θα είναι να αναγκαστεί, βάση των ελλειμματικών της ταμείων, να υπογράψει ένα μνημόνιο με όρους που δεν είναι άλλοι από  τους ισχύοντες μνημονιακούς όρους που απλά έχουν παγώσει προς τέρψην του ψηφοθηρικού κοινού. Γι' αυτό το λόγο η κυβέρνηση δεν μιλά για νέο μνημόνιο αλλά για Συμφωνία. Θα συμφωνήσει να τηρηθούν οι μνημονιακοί όροι που είναι ψηφισμένοι νόμοι του Ελληνικού κράτους. 

Έρχεται η ώρα των δημοσίων

Συνεχώς ο κ. Βαρουφάκης στις δηλώσεις του την τελευταία εβδομάδα χρησιμοποιεί τις συντάξεις και τους μισθούς του δημοσίου και έχει λόγο που το κάνει αυτό. Οι δανειστές ετοιμάζουν μια τεράστια λίστα που θα αφορά αυτούς οι οποίοι ακόμα εισπράττουν χρήμα. Εφόσον έχουν τελειώσει με τον ιδιωτικό τομέα, την πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή της χώρας, σειρά έχουν όσοι δεν παράγουν, αλλά εισπράττουν μέσω φόρων και εθνικών δανείων. 

Έτσι λοιπόν, ξαναμπαίνει σε συζήτηση για υπογραφή ο μισθός των νεοπροσλαμβανομένων δημοσίων υπαλλήλων να είναι στα 658 ευρώ και για δύο χρόνια θα είναι "δόκιμοι". Αν μετά τα δύο χρόνια η αποδοτικότητά τους δεν είναι τέτοια ώστε να αξίζουν μία θέση στο δημόσιο θα απολύονται. 

Επίσης, για τους εν ενεργεία δημοσίους υπαλλήλους δεν θα υπάρχει αύξηση ή προαγωγή σύμφωνα με τα χρόνια υπηρεσίας, αλλά βάση αποδοτικότητας. Η αποδοτικότητα σημαίνει αξιολόγηση, όσο και να θέλει ο Σύριζα να μην την χαρακτηρίζει έτσι. Αυτό που μένει άγνωστο είναι αν η άρση μονιμότητας θα μπει σε ισχύ και θα φαίνεται ως νέος όρος της Συμφωνίας.

Αποχαιρέτα την σύνταξη που ήξερες

Μπορεί οι συνταξιούχοι να ήταν ένας από τους κύριους όγκους των ψηφοφόρων του Σύριζα που φοβήθηκαν ότι θα χάσουν τις συντάξεις τους αφού με την προηγούμενη κυβέρνηση η εθνική σύνταξη με νόμο έπεσε στα 360 ευρώ, αλλά τα νέα που έρχονται από τις Βρυξέλλες είναι άσχημα. 

Η τελευταία λίστα Χαρδούβελη είχε ως μέτρο το 5% της μείωσης των επικουρικών συντάξεων, όμως μετά την τελευταία απόπειρα της κυβέρνησης "να σπάσει" το ομόλογο του ΕΤΕΑ για να μπορέσει να πληρώσει τις κύριες συντάξης, μείωσε έστω και εικονικά τις επικουρικές κατά 25%. Και αυτό δεν το έκανε για λόγους ρευστότητας, αλλά για να δοκιμάσει την αντοχή της υπομονής και του φόβου  των συνταξιούχων. Η μείωση ή ακόμη και η κατάργηση των επικουρικών είναι δεδομένη με τη νέα Συμφωνία. Αυτό επιβεβαιώνεται με την αναστολή και όχι κατάργηση της ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στις συντάξεις.

Επίσης,  ο Γ.Γ Ασφαλίσεων κ. Ρωμανιάς έκανε δήλωση που είναι πέρα από την μη κατάργηση του μνημονιακού νόμου για την ρήτρα μηδενικού ελλείμματος. Δήλωσε ότι "οι νόμοι για τις κύριες συντάξεις θα ισχύουν" και αυτό σημαίνει ότι οι μνημονιακοί νόμοι είναι σε ισχύ και μπαίνουν μπροστά οποιαδήποτε στιγμή κρίνουν δανειστές και κυβερνητικοί αναγκαίο "κακό". Μια νέα Συμφωνία θα ήταν ένας τέλειος λόγος οι μνημονιακοί νόμοι για τις συντάξεις να γίνουν καθεστώς.

Καθόλου καθησυχαστικό αλλά προοίμιο για αυτό που έρχεται με την ενδιάμεση και τελική Συμφωνία είναι οι δηλώσεις του κυβερνητικού κ. Μητρόπουλου: "Είτε καταργηθεί, είτε ανασταλεί η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, μειώσεις στις συντάξεις θα υπάρχουν". 

Το μόνο που απομένει είναι να μάθει ο ελληνικός λαός μετά τις υπογραφές των Συμφωνιών πόσο θα κοπούν τόσο οι μισθοί του δημοσίου τομέα, όσο και οι συντάξεις ακόμα και αν είναι "ιερά πράγματα". 

Τα Μνημόνια είναι σε ισχύ

Η κυβέρνηση όσο και να θέλει να ψεύδεται ότι μνημόνιο δεν υπάρχει βλέπουμε ότι οι δύο σημαντικοί όροι της νέας Συμφωνίας, που αφορούν στους μισθούς του δημοσίου τομέα και στις συντάξεις, έρχονται και πάλι στο προσκήνιο διότι ποτέ δεν καταργήθηκαν, απλά μπαίνουν ξανά στο τραπέζι για άμεση υλοποίησή τους. 

Η πρόεδρος της Βουλής, είπε αυτό που πραγματικά έπρεπε να γνωρίζει ο ελληνικός λαός από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και βέβαια μετά την δήθεν "Συμφωνία" της 20ης Φεβρουρίου. "Το μνημόνιο είναι ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς και πρέπει να πάψει". Δηλαδή δεν έχει πάψει αλλά είναι σε ισχύ. Πολύ ορθά η κ. Κωνσταντοπούλου εξηγεί γιατί είναι σε ισχύ: "Οι χιλιάδες διατάξεις (μνημονιακές) δεν καταργούνται με ένα νόμο". 

ΠΗΓΗ: στον Τοίχο