Τέλος Φλεβάρη 2015

του Γιάννη Μακριδάκη

Μετά από τη βραχεία περίοδο κατασυκοφάντησης της χώρας και των ανθρώπων της, ήρθε μία κάπως μακρά περίοδος δανείων και μνημονίων, της οποίας 4μηνη παράταση βιώνουμε σήμερα υπό τους όρους μίας “δημιουργικής ασάφειας” με χαρακτηριστικό γνώρισμα τις μετονομασίες (Τρόικα σε Θεσμοί, Μνημόνιο σε Συμφωνία, Νέριτ σε ΕΡΤ, δεξιά σε αριστερά κλπ), και οδηγούμαστε επιτέλους μέσω αυτής σαφέστατα προς το τέλος του εμφυλίου πολέμου μισόν και πλέον αιώνα μετά την έναρξή του, προς την εθνική μας ομοψυχία δηλαδή.

Έτσι, γερμανοτσολιάδες και αγωνιστές, όλοι μαζί αντάμα οδεύουμε πια, παρέα με τον χυλό της μάζας των αιωνίως αδιάφορων νεοελλήνων για να υποδεχτούμε πολιτισμένα και αγαπησιάρικα, με ευρείες πλειοψηφίες στη Βουλή, την ανατέλουσα ιστορική περίοδο, ήτοι την οριστική αποδοχή της υποτέλειάς μας και τη γενική εκποίηση της χώρας μας, την οποίαν ένεκα της νεοελληνικής επαρχιωτίλας, δηλαδή του αφόρητου μείγματος αμορφωσιάς και νεοπλουτισμού, θ(ε)ωρούσαμε ως προνομιούχο οικόπεδο γωνιακό αλλά τελικά το δώσαμε στο χρέος όσο όσο.

Καλημέρα συν-αποτυχημένοι φίλοι .

ΠΗΓΗ: Γιάννης Μακριδάκης