Ν.Παναγιωτόπουλος: Οι «σύμμαχοι» ζητούν οπλικά συστήματα απαραίτητα για την άμυνα της χώρας ώστε να τα στείλουν στην Ουκρανία

 Γράφει ο Γεράσιμος Λιβιτσάνος

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ ζητούν συνεχώς από την Ελλάδα οπλικά συστήματα για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ακόμη και από αυτά που είναι απαραίτητα για την αμυντική θωράκιση της χώρας. Αυτό αποκαλύφθηκε σήμερα στη Βουλή από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Νίκο Παναγιωτόπουλο, απαντώντας σχετικά με την υπόθεση της ανταλλαγής των ελληνικών BMP-1 με τα γερμανικά Marder.

Πρόκειται για την αποστολή οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία που ο ελληνικός λαός έμαθε από τον καγκελάριο της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς, και όχι από την ελληνική κυβέρνηση. Να σημειωθεί, δε, ότι για τη σχετική συμφωνία δεν έχει ακόμα επίσημα ενημερωθεί η Βουλή.

Παράλληλα, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας παράθεσε την – αν μη τι άλλο – ανησυχητική άποψη πως ό,τι κάνει η κυβέρνηση για αυτά τα ζητήματα είναι νόμιμο αφού πρόκειται για αποφάσεις της Ε.Ε. Επιβεβαίωσε, δε, ότι ελληνικές στρατιωτικές μονάδες μετέχουν στον «συναγερμό» του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια λόγω της ουκρανικής κρίσης.

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος (κατά τη διάρκεια της απάντησης του σε Ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Δρίτσα) περιέγραψε τις διαδικασίες στις οποίες καθορίζονται τα οπλικά συστήματα με τα οποία θα συνδράμουν την Ουκρανία τα κράτη μέλη της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ ουσιαστικά περιέγραψε – δίχως ίσως να το θέλει- ένα «παζάρι».

Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «μας ζητάνε διάφορα να στείλουμε. Σε άλλα λέμε ότι μπορούμε, σε άλλα λέμε ότι δεν μπορούμε. Σε αυτά που θεωρούμε ότι επηρεάζεται η αμυντική μας δυνατότητα και θα υπάρξει αποδυνάμωση λέμε ευθαρσώς “όχι, αυτά δεν είναι προς διάθεση”. Και, μάλιστα, συμπληρώνουμε λέγοντας ότι δεν είναι προς διάθεση, γιατί είναι εκεί αναπτυγμένα για έναν λόγο, για μία απειλή που αισθανόμαστε ότι δεχόμαστε, ιδίως αυτές τις μέρες με το παραλήρημα της Τουρκίας». Επισήμανε επιπρόσθετα πως «αυτά που χρειαζόμαστε και μας είναι απαραίτητα δεν τα διαθέτουμε και εξηγούμε γιατί, τους λόγους, και ως εκεί».

Ουσιαστικά ο υπουργός Άμυνας παραδέχθηκε ότι η χώρα υφίσταται «παραινέσεις» (για να μην πούμε πιέσεις) να αποστείλει στο ουκρανικό μέτωπο ακόμη και οπλικά συστήματα απαραίτητα για την άμυνα της χώρας. Επιβεβαίωσε δηλαδή τις ανησυχίες που έχουν εκφραστεί για το «που πάει αυτή η ιστορία», ιδίως από τη στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση  – και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης – διατυμπανίζει την «προθυμία» της να συμμετέχει όσο πιο δυναμικά γίνεται στην ουκρανική κρίση στο πλευρό των δυτικών δυνάμεων.

Όλα νόμιμα αφού το ζητά η Ε.Ε

Ένα ακόμη ενδιαφέρον σημείο της τοποθέτησης του Νίκου Παναγιωτόπουλο ήταν η εκτίμησή του πως οποιαδήποτε πράξη της κυβέρνησης είναι de facto νόμιμη, όχι με βάση την εγχώρια νομοθεσία ή με κριτήριο την άμυνα της χώρας αλλά τις αποφάσεις της Ε.Ε. Όπως χαρακτηριστικά είπε «η απόφαση να ενισχύσουμε την Ουκρανία με στρατιωτικό εξοπλισμό, προκειμένου επί του πεδίου οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις να υπερασπιστούν των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων κατόπιν της ρωσικής εισβολής είναι απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή είναι νομίζω η νομική βάση που χρειαζόμαστε». Με βάση αυτό σημείωσε ότι «το ΚΥΣΕΑ συνήλθε στις 24 Φεβρουαρίου του 2022 – όπου συζητήθηκαν οι δυνατότητες και αποφασίστηκε η παροχή συνδρομής στην Ουκρανία, ανάλογα με τις αρμοδιότητες εκάστου μέλους και σε πλήρη εναρμόνιση με σχετικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΝΑΤΟ».

Μετακινήσεις μονάδων στην Βουλγαρία

Στο πλαίσιο αυτό – είπε ο Νίκος Παναγιωτόπουλος- γίνονται ακόμη και μετακινήσεις στρατευμάτων. Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στην μετακίνηση αντιαεροπορικών στοιχείων στην Βουλγαρία. Ανέφερε πως «η διάθεση των στοιχείων της διμοιρίας αυτής των αντιαεροπορικών συστημάτων στη Βουλγαρία δεν είναι αποστολή όπλων στην Ουκρανία. Είναι κάτι άλλο. Είναι η ενεργοποίηση των ΝΑΤΟϊκών σχεδίων για την ενίσχυση της νοτιοανατολικής πτέρυγας πέριξ της κρίσιμης περιοχής, γι’ αυτόν τον λόγο προωθήθηκε αυτή η διμοιρία στη Βουλγαρία σύμφωνα με τα ενεργοποιημένα ΝΑΤΟϊκά σχέδια κατά τον επιχειρησιακό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ».

Η Ελλάδα έχει πολλά στρατιωτικά αποθέματα (;)

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας πάντως εξέφρασε την εκτίμηση πως έως στιγμής ότι έχει δοθεί είναι «από τα αποθέματά μας». Όσον αφορά το πώς δημιουργήθηκαν αυτά τα αποθέματα επισήμανε ότι «στην πορεία του χρόνου κάποια οπλικά συστήματα είτε αντικαθίσταντο είτε αναβαθμίζονταν με αποτέλεσμα κάποια πυρομαχικά που αντιστοιχούσαν, ιδίως στο πυροβολικό, σε τέτοια οπλικά συστήματα να έμεναν πίσω. Θα έπρεπε ή να τα καταστρέψουμε ή να τα πουλήσουμε κάπου, , ή να τα δωρίσουμε κάπου, όπως τα BRP που δωρίσαμε επί δικών σας ημερών κάποια από αυτά στην Αίγυπτο, άλλα τα πουλήσαμε και πήραμε και κάποιο αντίτιμο γι’ αυτά τα τεθωρακισμένα». Εκτίμησε πως «έχουμε πολλά παραπάνω από όσα προβλέπουν όλα όσα προβλέπουν για τις ημέρες αγώνα».

Ενημέρωση με το σταγονόμετρο

Επίσης, ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, συμπλήρωσε, ότι ακόμη και στην συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής (θα συνεδριάσει την Τετάρτη) δεν πρόκειται να δοθούν αναλυτικές λεπτομέρειες για όλα αυτά τα ζητήματα. Επισήμανε χαρακτηριστικά πως «δεν είμαι τουλάχιστον διατεθειμένος να τα παραθέσω ούτε στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ δεν βγαίνουν ούτε ανακοινώνονται φορτωτικές και δελτία αποστολής». Δήλωσε πως «τα ζητήματα αυτά έχουν κάποια ευαισθησία που άπτεται άμεσα ζητημάτων εθνικής ασφάλειας». Εκτίμησε πως «η κυβέρνηση έχει ενημερώσει επίσημα τον ελληνικό λαό και μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου και μέσω των ανακοινώσεων του κυβερνητικού εκπροσώπου, όποτε αυτό κρίθηκε αναγκαίο. ΄Ελλειμα ενημέρωσης επιτρέψτε μου να ισχυριστώ ότι δεν υπάρχει».

Τέλος, αναφερόμενος στις έως τώρα αποστολές όπλων στην Ουκρανία ο υπουργός Άμυνας είπε πως «ο πόλεμος συνεχίζεται, ναι. Προβήκαμε σε μία πρώτη αποστολή αμυντικού υλικού, η οποία δεν ολοκληρώθηκε με μία πτήση, με ένα δρομολόγιο, αλλά χρειάστηκαν αρκετά. Προβήκαμε σε μία δεύτερη αποστολή αμυντικού υλικού, πυρομαχικών εν προκειμένω, για την οποία έσπευσε να βγάλει πρώτος μία ανακοίνωση ο Αμερικανός Υπουργός Άμυνας, όπως είπα και το προχθεσινό νέο είναι η συμφωνία, η οποία όμως δεν έχει ολοκληρωθεί και χρειάζονται να διευκρινιστούν κάποιοι τεχνικοί όροι κάποιας ειδικής σημασίας σε σχέση με τον χρονισμό, τον χρόνο αντικατάστασης, την κατάσταση αυτών που παραλαμβάνουμε, ώστε να καταλήξουμε σε συμφωνία και να μπορούμε να πούμε περισσότερα».

από imerodromos