Έβρος: Σπίτια των συνόρων που ξεχωρίζουν

 Γράφει η Μαρτίδου Μελαχροινή

Σύνορα, μια δρασκελιά από την Τουρκία. Στο άκουσμά τους κάποιοι τρομάζουν, μόνο στην ιδέα να βρεθούν εκεί. Θορυβούνται. Την αίσθηση αυτή την γλύκανε κάπως το Δημοκρίτειο πανεπιστήμιο Θράκης με την ανάπτυξή του στις πόλεις Κομοτηνή, Ξάνθη, Αλεξανδρούπολη, Ορεστιάδα, όπου φοιτούν παιδιά απ’ όλη την Ελλάδα και ο πρώτος φόβος και η καχυποψία έχουν ξεπεραστεί. Αλλά για να …γυρίσει ο μύλος ακόμη θέλει δουλειά πολύ. Προβολή της Θράκης και ενίσχυση της με σχολικές εκδρομές, με ολοκλήρωση βασικών υποδομών, με ενίσχυση των νέων να μείνουν στον τόπο κι να μην μεταναστεύουν λόγω της ανεργίας και τόσα άλλα.

Η πρόθεση όμως αυτού του ρεπορτάζ είναι να αναδείξει την ομορφιά, την πρωτοτυπία και την καλαισθησία που έχουν μόνιμες κατοικίες σε ακριτικά χωριά του Έβρου, ενδεικτικά γνωρίζοντας και τους κατόχους τους που δεν κρύβουν μόνο την αγάπη για την ομορφιά και την φύση, αλλά αναδεικνύουν καλλιτεχνικά ταλέντα και αρχιτεκτονικές γνώσεις -αν κι όλοι αυτοδίδακτοι- που θα τις ζήλευαν πολλοί.

Με ωραίο λόγο και αρχές, μας κέρδισαν με την ματιά τους στην ζωή, με την ιδιαίτερη παρουσία τους, την φιλοξενία και την φιλοσοφία τους για τα πράγματα. Δίχως μιζέριες, ξινίλες και άλλα αρνητικά χαρακτηριστικά της εποχής. Είναι οι ωραίοι κάτοικοι των συνόρων με το υγιές βλέμμα και την ανοιχτή καρδιά, να σε βάλλουν στο σπιτικό τους, να σε τρατάρουν καλούδια, να σου μιλήσουν δίχως δεύτερες και τρίτες σκέψεις, δίχως κανένα άγχος προβολής ή δημοσιότητας. Να μοιραστούν τον κόσμο τους να σε κερδίσουν με την απλότητα και την σοφία τους.

Ένα υπέροχο σπίτι στο Τυχερό

Δεν μπορεί αν βρεθείς στο Τυχερό Έβρου να μην σταματήσεις στο τεράστιο γωνιακό εκτυφλωτικά πορφυροκκόκινο σπίτι που με την πρώτη ματιά παραπέμπει σε Κίνα και Άπω Ανατολή. Ο ιδιοκτήτης της μονοκατοικίας Γιώργος Λιότσος, ένας καλοσυνάτος και φιλικός άνθρωπος αντιδρά με χαμόγελο όταν ετοιμάζομαι να τη φωτογραφήσω. «Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα προκαλούσε το ενδιαφέρον όσων περνούν και βλέπουν το σπίτι μου», θα πει.

Ο ίδιος είναι ο κατασκευαστής του εδώ και πενήντα χρόνια, με προσθήκες, με αλλαγές που γίνονται στο πι και φι αφού τα χέρια του πιάνουν σε όλα, σε χτίσιμο, μαραγκοδουλειές, γύψινα, πέτρα. Η γυναίκα του κυρά Μαγδαληνή έχει την ευθύνη των λουλουδιών σε όλα τα περιμετρικά παρτέρια με εποχιακά φυτά που δένουν με το ντεκόρ. «Τώρα μεγαλώσαμε δεν κάνουμε και πολλά πράγματα» θα πει, όμως η εικόνα τους, να σε ταξιδέψουν στις σκέψεις και την οπτική τους απλά απολαμβάνοντας ένα ελληνικό καφέ με την παρέα του επισκέπτη τους διαψεύδει.

Ήδη ο 80χρονος κυρ Γιώργος επιμελείται τώρα τον εξωτερικό φωτισμό με led όλου του σπιτιού για να δώσει μια χαρούμενη νότα τα Χριστούγεννα που έρχονται. Έφτιαξε παραδοσιακό καραβάκι τύπου μπλάβα και μικρή φάτνη. Τα τρία παιδιά και τα εγγόνια του είναι μακριά στην Κρήτη έρχονται κάθε χρόνο αλλά για λίγο. Το σπίτι ανοιχτόκαρδο με ιδιαίτερους χώρους, σαν μικρές γκαρσονιέρες στην αυλή, για να έχουν οι φιλοξενούμενοι την αυτονομία τους αντανακλά στην αγάπη και το ενδιαφέρον για όλα τα μέλη της οικογένειας που πάντα έχουν το δικό τους χώρο να τα περιμένει.

Διαβάστε την συνέχεια στο slpress