Το μακρύ χέρι του τουρκικού κράτους στην Ευρώπη
Γράφει ο Γιώργος Λυκοκάπης
«Δέχτηκα την επίθεση έξω από το σπίτι μου στο Βερολίνο, με μαχαίρι και γροθιές», ανέφερε το μήνυμα που ανέβασε στον λογαριασμό του στο Twitter ο αντικαθεστωτικός δημοσιογράφος Ερκ Άκαρερ, έπειτα από την δολοφονική επίθεση που δέχτηκε από “αγνώστους”. Αν και οι γερμανικές αρχές δεν έχουν αποσαφηνίσει τα κίνητρα της επίθεσης, για τον Άκαρερ δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός.
Δηλώνοντας πως «δεν θα υποταχθεί ποτέ στον φασισμό», ο αντικαθεστωτικός δημοσιογράφος δείχνει το “μακρύ χέρι” του τουρκικού παρακράτους που έχει συγκροτήσει το καθεστώς Ερντογάν στην Ευρώπη, μέσω του “τριγώνου” της MIT, των Γκρίζων Λύκων και μεγάλου μέρους των κοινοτήτων των Τούρκων μεταναστών. Την ανάρτηση του Άκαρερ έκανε retweet o γνωστός Τούρκος αντικαθεστωτικός δημοσιογράφος Αμπντουλάχ Μποζκούρτ, διαχειριστής του γνωστού ιστότοπου Nordic Monitor.
Ο Μποζκούρτ είχε μάλιστα δεχτεί πανομοιότυπη επίθεση στην Στοκχόλμη τον περασμένο Σεπτέμβριο (όπου ζει για χρόνια), πάλι από “αγνώστους”, όταν ξυλοκοπήθηκε από τρεις άνδρες έξω από το σπίτι του. Τον περασμένο είχε ξεσπάσει σάλος στην Αυστρία, όταν ένας Ιταλός πολίτης τουρκικής καταγωγής είχε ομολογήσει πως σχεδίαζε να δολοφονήσει την Μπεριβάν Ασλάν, για λογαριασμό των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Η Ασλάν είναι στέλεχος του κόμματος των Πρασίνων και επικρίνει το καθεστώς Ερντογάν.
Η ίδια είχε περιγράψει εύστοχα τον παρακρατικό μηχανισμό που έχει συγκροτήσει η Τουρκία στην Αυστρία, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες: Είχε μιλήσει για ένα «πολύ καλά συντονισμένο δίκτυο που λειτουργεί ανάμεσα σε τζαμιά και συλλόγους», το οποίο «καλύπτει ιδεολογικά ολόκληρο το δεξιό πολιτικό φάσμα της Τουρκίας, από το κοσμικό-εθνικιστικό έως το ισλαμιστικό», ουσιαστικά ένα αποτέλεσμα της κυβερνητικής σύμπραξης του ισλαμικούς κόμματος του Ερντογάν με τους ακροδεξιούς Γκρίζους Λύκους του Μπαχτσελί και με ένα μέρος του παλιού κεμαλικού και εγκληματικού τουρκικού παρακράτους.
Συντονισμένο τρομοκρατικό δίκτυο
Φυσικά δεν λείπουν δολοφονικές επιθέσεις και στην ίδια την Τουρκία: Από την επίθεση ροπαλοφόρων που δέχτηκε ο υπαρχηγός του κόμματος του Νταβούτογλου, μέχρι την δολοφονία της Κούρδισας Ντεζίν Πουράζ στα γραφεία του κουρδικού κόμματος HDP, στα μέσα του περασμένου Ιουνίου. Η συγκεκριμένη δολοφονία είχε προκαλέσει πολιτική θύελλα στην Τουρκία, καθώς ο δράστης ήταν ένας ακροδεξιός εθνικιστής, συνδεόμενος με το κόμμα των Γκρίζων Λύκων, αν και ο κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν ισχυρίστηκε πως ο δράστης «έδρασε μόνος». Ακόμα και αν δεχτούμε αυτόν ισχυρισμό, προφανώς και η ρητορική μίσους των Γκρίζων Λύκων κατά του κουρδικού κόμματος, ήταν αυτή που “όπλισε” πραγματικά το χέρι του δολοφόνου.
Όσον αφορά τον Άκαρερ είχε μπει εδώ και χρόνια στο στόχαστρο του Ερντογάν, καθώς ερευνούσε τις σχέσεις του τουρκικού καθεστώτος με το ISIS και γενικότερα τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Τις διασυνδέσεις Τουρκίας και Isis υπενθύμισε χτες και ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, προκαλώντας την οργή της γείτονος, που τις απέδωσε στην «κακοπιστία» του Νίκου Δένδια, ισχυριζόμενη πως είναι η Ελλάδα που υποστηρίζει τους «τρομοκράτες του PKK και του FETO». Όμως, “πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις” ήρθε η απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης να επιβάλει σε τρία άτομα με έδρα την Τουρκία που υποστηρίζουν το Ισλαμικό Κράτος, γεγονός που αποδεικνύει πως, ασχέτων των ισορροπιών που επιδιώκουν με τον Ερντογάν, είναι κοινός τόπος οι “σκοτεινές μπίζνες” του Τούρκου προέδρου, σε πολλές δυτικές πρωτεύουσες.
από slpress
Δεν υπάρχουν σχόλια: