Ο μπαμπούλας της Αριστεράς τρομάζει τη Δεξιά

 

Γράφει ο Τάσος Παππάς

Το κεντρικό αφήγημα των συντηρητικών κομμάτων είναι ότι με την πτώση του «υπαρκτού σοσιαλισμού»… τελείωσε η Ιστορία, δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, δεν έχει πια νόημα το σχήμα Αριστερά- Δεξιά, οπότε περιοριζόμαστε στην αναζήτηση των πολιτικών που θα βελτιώσουν κάπως την κατάσταση (όχι σπουδαία πράγματα) και βεβαίως απορρίπτουμε μετά βδελυγμίας τους πειρασμούς για ριζική μεταβολή.

Παρ’ όλα αυτά, σε πολλές περιπτώσεις δεξιοί πολιτικοί επαναφέρουν στο προσκήνιο, με στόχο να τρομάξουν τις κοινωνίες, τον μπαμπούλα της Αριστεράς. Αν και… τελειωμένη, η Αριστερά εξακολουθεί να υπονομεύει το σύστημα. Περίεργο;

Οντως. Ο Ντόναλντ Τραμπ προσπάθησε να πείσει τους Αμερικανούς να μην ψηφίσουν τον Μπάιντεν γιατί, όπως έλεγε, αν γίνει πρόεδρος, η χώρα θα πέσει στα χέρια των κομμουνιστών - ναι, έτσι αποκαλούσε τον άλλο πόλο του δικομματισμού. Πολλοί -περισσότεροι απ’ ό,τι στην προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση- τον άκουσαν και τον στήριξαν. Δεν ήταν όμως αρκετοί για να αποτρέψουν την ήττα του και γι’ αυτό επιστράτευσε τις θεωρίες συνωμοσίας κάνοντας λόγο για νοθεία και έδωσε ραντεβού για τη ρεβάνς σε πρώτη φάση στις ενδιάμεσες εκλογές και σε δεύτερη φάση με τη λήξη της θητείας του… κομμουνιστή Μπάιντεν.

Σήμερα οι Ρεπουμπλικανοί, βλέποντας τις πολιτικές που προωθεί ο Μπάιντεν και αναλύοντας το σχέδιο του προϋπολογισμού, εκτιμούν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος φλερτάρει με τον σοσιαλισμό! Ο επικεφαλής τους, Μιτς Μακόνελ, χαρακτήρισε τον προϋπολογισμό «το όνειρο κάθε σοσιαλιστή»! Βεβαίως στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν τους όρους «σοσιαλισμός» και «κομμουνισμός» με διαφορετικό τρόπο σε σχέση με τους Ευρωπαίους, ωστόσο η ουσία δεν αλλάζει. Ο,τι η αμερικανική Δεξιά θεωρεί πως παραβιάζει τους κανόνες το καταγγέλλει ως εξτρεμιστικό, αριστερό και το πολεμά.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και άλλοι δεξιοί πολιτικοί. Ο Μπολσονάρο στη Βραζιλία, ο Νετανιάχου στο Ισραήλ. Ο πρώτος ανακαλύπτει παντού κομμουνιστές, ο δεύτερος, φοβούμενος ότι θα χάσει τη θέση του, ενδεχομένως και την ελευθερία του λόγω των ανοικτών λογαριασμών που έχει με τη Δικαιοσύνη, κατήγγειλε τις προσπάθειες που γίνονται από τα άλλα κόμματα για να σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς τη συμμετοχή του. Παρά το γεγονός ότι θα προκύψει (αν προκύψει) μια κυβέρνηση όπου θα κυριαρχούν δεξιά και ακροδεξιά κόμματα, με ολίγη από Εργατικούς, ο Νετανιάχου δήλωσε ότι έκανε τα πάντα για να εμποδίσει τη δημιουργία «μιας επικίνδυνης αριστερής κυβέρνησης».

Παρόμοια φαινόμενα είχαμε και στην Ευρώπη. Θυμηθείτε τις κατηγορίες που εκτόξευαν δεξιά, δυστυχώς και κάποια σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, εναντίον των Podemos και της ελληνικής κυβέρνησης το 2015. Μιλούσαν για μια «εν μέρει κομμουνιστική κυβέρνηση» και εύχονταν να πέσει για να μπορέσουν να συνομιλήσουν με σοβαρά κόμματα εξουσίας. Η ελληνική Δεξιά, αφού δεν ευδοκίμησε το σχέδιό της για «αριστερή παρένθεση», δεν δίστασε να μετέλθει όλα τα μέσα προκειμένου να κάνει δύσκολη τη ζωή των άπλυτων αριστεριστών. Εκπρόσωποί της ζητούσαν από την ηγεσία της παράταξης να εκπονήσει σχέδιο ώστε να μην ξανασυμβεί το μοιραίο για τη χώρα 2015 και συνέκριναν τον Τσίπρα με τους Πολ Ποτ, Τσαουσέσκου και Κιμ Γιονγκ Ιλ.

Ο σημερινός πρωθυπουργός φαντασιώνεται την επιστροφή στο καθεστώς του συναινετικού δικομματισμού όπου δυο κόμματα θα εναλλάσσονται στην εξουσία, θα έχουν αποβάλει από τις τάξεις τους τα άκρα και θα υπηρετούν την ίδια γραμμή.

Ο πολιτικός που προσφάτως ξαναζέστανε τη θεωρία των δυο άκρων για να συκοφαντήσει την Αριστερά, παρουσιάζοντάς την σαν σκιάχτρο, δεν λέει κουβέντα που φιλοξενεί στην κυβέρνησή του πατενταρισμένους ακροδεξιούς και έχει υιοθετήσει βασικές πλευρές της ακροδεξιάς στρατηγικής. Η Δεξιά εξακολουθεί να φοβάται την Αριστερά κι ας πιστεύει ότι βρίσκεται στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και δεν δείχνει να ανησυχεί για την Ακρα Δεξιά, η οποία σε δυο ειδικού βάρους ευρωπαϊκές χώρες (Ιταλία, Γαλλία) διεκδικεί τον πρώτο ρόλο. Λογικό. Με αυτήν μπορεί να συνεννοηθεί.

Ανάγωγα

Απορώ που ακόμη δεν έχει βγει ένας υπουργός ή ένας πολιτικός της Δεξιάς να χρεώσει την αύξηση των κρουσμάτων βαριάς εγκληματικότητας στους προηγούμενους. Μόνο για τις καταλήψεις ευθύνονταν; Μισές δουλειές κάνουν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της κυβέρνησης.

από efsyn