Ο αρχιμαφιόζος φίλος του Ερντογάν – “Η Τουρκία έχει ποινικό μητρώο όχι ιστορία”

 Γράφει ο Ευθύμιος Τσιλιόπουλος

Ο βαρώνος της τουρκικής μαφίας Σεντάτ Πεκέρ, ο οποίος απελάθηκε τον περασμένο Ιανουάριο από τη Βόρεια Μακεδονία στο Κοσσυφοπέδιο, είχε βρεθεί στα Σκόπια με πλαστά έγγραφα. Το σκοτεινό του παρελθόν δείχνει συνεχή κάλυψη από τις τουρκικές υπηρεσίες, που του επιτρέπουν να γλιστράει από τα χέρια της Δικαιοσύνης, ή να “πέφτει στα μαλακά”. Ο ίδιος, πάντως, εκτοξεύει απειλές κατά των επικριτών του Ερντογάν, δικαιώνοντας όσους λένε ότι «η Τουρκία δεν έχει ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο».

Η ιστοσελίδα Balkan Insight ανέφερε ότι τουλάχιστον εννέα αστυνομικοί συνελήφθησαν στη Βόρεια Μακεδονία με την κατηγορία ότι ανήκουν σε εγκληματική ομάδα που εξέδωσε ψεύτικα διαβατήρια και έγγραφα ταυτότητας σε αλλοδαπούς πολίτες, ανάμεσα στους οποίους είναι και ο Πεκέρ. Η σχετική έρευνα διεξάγεται σε συντονισμό με την Ιντερπόλ και το Γραφείο Ερευνών της Πρεσβείας των ΗΠΑ στα Σκόπια.

Ο Πεκέρ διέμεινε εκεί με πλαστό διαβατήριο στο όνομα Ξαντίν Αντεμόφσκι. Απελάθηκε στο Κοσσυφοπέδιο στις 18 Ιανουαρίου, αλλά οι αρχές των Σκοπίων δεν εξηγήσαν γιατί ένας Τούρκος πολίτης απελάθηκε στο Κοσσυφοπέδιο, όπως ο ίδιος ζήτησε, κι όχι στην Τουρκία. Ας σημειωθεί ότι οι Τούρκοι μπορούν να ταξιδεύουν στο Κοσσυφοπέδιο χωρίς βίζα.

Στο παρελθόν, ο Πεκέρ ήταν τακτικός επισκέπτης στις επίσημες εκδηλώσεις του Τούρκου προέδρου. Οι φωτογραφίες του με τον Ερντογάν έχουν προκαλέσει αντιπαραθέσεις λόγω της εγκληματικής του φήμης. Ο Πεκέρ είχε επίσης δημοσιεύσει βιντοσκοπημένες ομιλίες, στις οποίες απειλούσε οπαδούς του κινήματος Γκιουλέν (ορκίστηκε να τους κρεμάσει στις πλατείες), καθώς και τους “Ακαδημαϊκούς για την Ειρήνη”, μια ομάδα καθηγητών που υπέγραψε έκκληση για ειρηνική διευθέτηση του Κουρδικού. Ο Πεκέρ είπε ότι θα «λουστεί στο αίμα» τους. Μεταξύ των ετών 2014 και 2019, δημοσιογράφοι στην Τουρκία δέχτηκαν σωματική επίθεση από άντρες του Πεκέρ. Ωστόσο, δεν διώχθηκε ούτε για τις απειλές ούτε για τη βία.

Η δράση του Πεκέρ

Ο Πεκέρ γεννήθηκε το 1971, στο Ανταπαζάρι, στην τουρκική επαρχία Σακάρια. Πέρασε πολύ χρόνο στη Γερμανία. Είναι γνωστός παντουρκιστής. Είχε δικαστεί για τη δολοφονία του λαθρέμπορου ναρκωτικών Αμπντουλά Τοπτσού, αλλά αθωώθηκε. Οι δύο άλλοι κατηγορούμενοι στην ίδια υπόθεση, που θεωρούνται υπάλληλοι του Πέκερ, καταδικάστηκαν σε ισόβια.

Μετά από αυτό, κατέφυγε στη Ρουμανία και αναζητήθηκε, μεταξύ άλλων, για εκβιασμό, “προστασία”, εξαναγκασμό και υποκίνηση σε δολοφονία. Εκείνη την περίοδο ο Πεκέρ είχε συμφωνήσει με έναν υπουργό και ένα βουλευτή από το Κόμμα της Μητέρας Πατρίδας (Γιλμάζ) να τους κάνει μια άγνωστη εξυπηρέτηση με αντάλλαγμα να φυλακιστεί μόνο για σύντομο χρονικό διάστημα.

Έτσι, στις 17 Αυγούστου 1998 ο Πεκέρ μετέβη στην Τουρκία και παραδόθηκε στις αρχές. Ομολόγησε την ενοχή του για τα εγκλήματα που τον κατηγορούσαν και κρίθηκε ένοχος για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Κατά τη διάρκεια της δίκης του, ο Πεκέρ είπε κάτι που ποτέ δεν ξεκαθάρισε: «Ένα παλαιότερο μέλος του Κοινοβουλίου μου έστειλε SMS που είπε ότι δεν πρέπει να συμπεριφέρομαι πολύ αλαζονικά. Θα ήθελα να σας πω (στο δικαστήριο) τα πάντα, γιατί εάν δεν το κάνω μπορεί να αυτοκτονήσω κάτω από ύποπτες συνθήκες». Οι εισαγγελείς ζήτησαν φυλάκιση τουλάχιστον 7,5 ετών, αλλά ο Πεκέρ καταδικάστηκε σε οκτώ μήνες και 29 ημέρες! Απελευθερώθηκε στις 24 Μαΐου 1999.

Η Δικαιοσύνη είναι τυφλή!

Στις 12 Μαΐου 2005 συνελήφθη κατά την “Επιχείρηση Πεταλούδα”. Στις 31 Ιανουαρίου 2007 κρίθηκε ένοχος ως ηγέτης εγκληματικής οργάνωσης για ληστεία, πλαστογραφία και ψευδορκία. Καταδικάστηκε σε 14 χρόνια και πέντε μήνες. Στις 30 Μαΐου 2008, όντας φυλακισμένος, παντρεύτηκε την δικηγόρο του Οζγκέ Γιλμάζ. Ο Πεκέρ συμμετείχε στην υπόθεση “Εργκενεκόν”, στη συνωμοσία του βαθέος κεμαλικού κράτους κατά της κυβέρνησης Ερντογάν.

Ο ταξίαρχος Βελί Κιουτσούκ, που καταδικάστηκε δις ισόβια για την υπόθεση και ο οποίος σχετιζόταν και με το “σκάνδαλο Σουσουρλούκ”, είπε το 2008 ότι ο Πεκέρ ήταν «γιος ενός φίλου». Ο Κιουτσούκ υπήρξε πράγματι φίλος του Αχμέτ Πεκέρ, πατέρα του μαφιόζου. Τον είχε προσλάβει το 1992 ως πράκτορα της υπηρεσίας πληροφοριών της στρατοχωροφυλακής της οποίας προΐστατο.

Στις 5 Αυγούστου 2013 ο Πεκέρ καταδικάστηκε σε 10 χρόνια για την υπόθεση “Εργκενεκόν”. Ωστόσο, αυτός και κάποιοι άλλοι κατάδικοι αφέθηκαν ελεύθεροι λίγους μήνες αργότερα, το 2014, προφανώς έχοντας παίξει τον ρόλο τους ως πράκτορες του Ερντογάν. Σε τηλεφωνική συνομιλία στις 21 Ιουλίου 2004, ο Πεκέρ παραδέχτηκε πώς συμμετείχε σε δολοφονίες με εντολή της υπηρεσίας πληροφοριών του στρατού.

Η αστυνομική έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Πεκέρ αναφερόταν σε ένα περιστατικό στις 12 Μαρτίου 1995, κατά τη διάρκεια του οποίου πυροβολήθηκαν τρία καφενεία και ένα ζαχαροπλαστείο με αυτόματο. Στο επεισόδιο είχε σκοτωθεί ο αλεβίτης θρησκευτικός ηγέτης Χαλίλ Καγιά και δεκάδες άλλοι είχαν τραυματιστεί. Ο Πεκέρ είχε επίσης στρατολογηθεί στην MIT από τον Γιαβούζ Ατάτς, ο οποίος ηγείτο του τμήματος εξωτερικών επιχειρήσεων της μυστικής υπηρεσίας. Ο Ατάτς παραιτήθηκε όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε παράσχει διπλωματικό διαβατήριο στον Αλαατίν Τσακιτζί, έναν άλλο ηγέτη της μαφίας και αντίπαλο του Πεκέρ στον υπόκοσμο.

Κηρύγματα μίσους

Το όνομα του Πεκέρ εμφανίστηκε επίσης κατά τη διάρκεια έρευνας για απόπειρα δολοφονίας Κούρδων πολιτικών και του βραβευμένου με Νόμπελ Τούρκου συγγραφέα Ορχάν Παμούκ. Στις 13 Ιανουαρίου 2016 ο Πεκέρ δήλωσε ότι οι ακαδημαϊκοί που υπέγραψαν το διάβημα για ειρήνη με τους Κούρδους θα σφαγιαστούν: «Θα αφήσουμε το αίμα σας να ρέει και θα παρακολουθούμε ενώ πνίγεστε στο αίμα σας». Γι’ αυτό το κήρυγμα μίσους αθωώθηκε τον Ιούλιο 2018.

Στις παραμονές των τελευταίων δημοτικών εκλογών, όταν φαινόταν ότι τον Δήμο Κωνσταντινούπολης θα κέρδιζε ο Ιμάμογλου, ο Πεκέρ δήλωσε αναφερόμενος στον κεμαλικό υποψήφιο: «Θα μπούμε και στις φυλακές, αφού κρεμάσουμε όποιον πιάσουμε στα δέντρα και στους ιστούς της σημαίας. Θα τους κρεμάσουμε και στις φυλακές. Θα τους κρεμάσουμε στους στύλους από το λαιμό». Το δικαστήριο τον αθώωσε, με την αιτιολογία ότι η επίμαχη δήλωση ήταν απλή έκφραση πατριωτικών απόψεων! Και πως να μην τον αθωώσει, όταν ο Ερντογάν έχει αγκαλιάσει δημοσίως πολλές φορές τον αρχιμαφιόζο.

Την ίδια εποχή, ο Πεκέρ είχε δηλώσει στα εγκαίνια εστιατορίου στην Κωνσταντινούπολη για τις ίδιες εκλογές: «Ένα όπλο είναι ασφάλεια στα χέρια καλών ανθρώπων… Λένε ήδη ότι δεν θα αναγνωρίσουν το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο, ότι τα μέλη του κόμματος και οπαδοί θα βγουν στους δρόμους ανάλογα με τα αποτελέσματα των εκλογών… Η αστυνομία και ο στρατός μας είναι ισχυροί, αλλά και τα παιδιά αυτής της χώρας πρέπει να βγουν στους δρόμους για να προστατεύσουν το έθνος… Ως εκ τούτου, όσοι έχουν τα μέσα πρέπει να αποκτήσουν άδεια πυροβόλων όπλων και να τα έχουν έτοιμα».

Ανασύσταση των μαφιών

Με νόμο του Ερντογάν απελευθερώθηκαν 90.000 κρατούμενους στην Τουρκία για να μειωθεί ο υπερπληθυσμός στις φυλακές. Οι θεωρούμενοι “εχθροί του καθεστώτος”, βέβαια, εξαιρέθηκαν. Αντίθετα αποφυλακίστηκαν δολοφόνοι, βιαστές, ναρκέμποροι και άλλοι εγκληματίες. Ένας από αυτούς ήταν ο διαβόητος μαφιόζος Αλαατζίν Τσακιντζί, γνωστός για τους στενούς του δεσμούς με τους Γκρίζους Λύκους.

Οι οπαδοί του Τσακιντζί άρχισαν να καταφέρονται εναντίον του Πεκέρ, λόγω του ανταγωνισμού στους κόλπους του οργανωμένου εγκλήματος. Η κόντρα των μαφιόζων απέκτησε και πολιτική διάσταση, δεδομένου ότι ο Πεκέρ είναι διαπλεκόμενος με το κόμμα του Ερντογάν, ενώ ο Τσακιντζί με το κόμμα του Μπαχτσελί. Δεδομένου, όμως, ότι τα πολιτικά αφεντικά των αρχιμαφιόζων είναι σύμμαχοι, οι αντίπαλοι αρχιμαφιόζοι υποχρεώθηκαν να μην τραβήξουν το σκοινό. Στο κάτω-κάτω υπάρχει δουλειά και για τους δύο. Εκτός των άλλων, κάποιος πρέπει να ξεπλένει τις παράνομες δραστηριότητες των ισλαμιστικών συμμοριών που λυμαίνονται Συρία και Ιράκ.

Ο Πεκέρ, ως εγκληματίας, ενεργεί σαν σκυλί του Ερντογάν κάθε φορά που αυτός χρειάζεται να “τρίξει τα δόντια” κάποιου. Δεδομένου ότι δεν συνδέεται επίσημα με την Προεδρία, κάνει τη βρώμικη δουλειά, χωρίς να έχει τυπική ευθύνη ο “σουλτάνος”. Ο Πεκέρ, άλλωστε, λειτουργεί και σαν σύνδεσμος με τζιχαντιστές στη Συρία. Τους στέλνει αλεξίσφαιρα γιλέκα και φορτία όπλων, ξεπλένοντας ταυτόχρονα τα κέρδη τους.

Επειδή, όμως, ο αρχιμαφιόζος δεν είναι και συνηθισμένος με τις πολιτικές ισορροπίες, για κάποιον άγνωστο λόγο “πάτησε τον κάλο” του Αλμπαϊράκ. Η σύγκρουσή τους πήρε διαστάσεις σε βαθμό που ο Πεκέρ να τον κατηγορήσει δημοσίως πέρυσι ότι ήθελε τον αφανισμό του. Κι από ότι φαίνεται το εννοούσε, αφού μετά από αυτή τη δήλωση το έσκασε και κατέφυγε με ψεύτικο όνομα στη Βόρεια Μακεδονία. Κι όπως αναφέραμε στην αρχή, όταν αποκαλύφθηκε απελάθηκε στο Κοσσυφοπέδιο κι όχι στην Τουρκία, προφανώς με τη σύμφωνη γνώμη του καθεστώτος Ερντογάν.

από slpress