«Μας κοροϊδεύετε»

Την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη το επικοινωνιακό σόου σε ζωντανή μετάδοση με τον εμβολιασμό της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας, γιατροί, νοσηλευτές, εργαζόμενοι στο νοσοκομείο πραγματοποίησαν διαμαρτυρία.

Οι εργαζόμενοι τηρώντας όλα τα μέτρα προστασίας σήκωσαν πλακάτ απέναντι από την είσοδο του τμήματος των εμβολιασμών και υποδέχτηκαν συμβολικά την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Σακκελαροπούλου ενώ ταυτόχρονα επέδωσαν υπόμνημα προς την πολιτική ηγεσία.

«Η πανδημία Covid-19 έδειξε με τον πιο σκληρό, τον πιο δραματικό τρόπο ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας ήταν αθωράκιστο. Ο λαός μας πλήρωσε και πληρώνει βαρύτατο τίμημα.

Το σύνολο των εργαζομένων στα νοσοκομεία, όλων των ειδικοτήτων, μόνιμοι και συμβασιούχοι, καθένας από τη θέση του, έδωσαν και δίνουν με αυτοθυσία και φιλότιμο αυτή τη μάχη. Θρηνήσαμε νεκρούς υγειονομικούς που προσβλήθηκαν στους χώρους εργασίας. Έχουμε συναδέλφους που εδώ και εβδομάδες προσπαθούν να αναρρώσουν από τις επιπλοκές της νόσου. Συναδέλφους, με χρόνια και σοβαρά προβλήματα υγείας, που αναγκάστηκαν λόγω της έλλειψης προσωπικού να παραμείνουν στη θέση τους για να μην καταρρεύσει η λειτουργία των νοσοκομείων, εκθέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο τη ζωή τους.

Τις τελευταίες μόνο μέρες μετράμε πάνω από 30 συναδέλφους θετικούς στον ιό, ενώ εκκρεμούν απαντήσεις σε σχεδόν 150 δείγματα ακόμη. Άγνωστος είναι ο αριθμός των συναδέλφων που είναι ήδη σε καραντίνα. Παρά τις προειδοποιήσεις μας, δεν υπήρξε σχέδιο εφεδρειών του προσωπικού με αποτέλεσμα να κλείνουν προσωρινά κλινικές (σήμερα, χειρουργικό τμήμα), ενώ ακόμη κι η λειτουργία της κλινικής covid τίθεται εν αμφιβόλω.

Οι υγειονομικοί ήδη από το πρώτο κύμα του Μαρτίου είχαμε προειδοποιήσει την κυβέρνηση, είχαμε προτείνει μέτρα για τη θωράκιση του συστήματος υγείας καθώς ήταν βέβαια η έλευση και νέας έξαρσης. Ο λαός μας με την πειθαρχία που επέδειξε τότε, της έδωσε και τον απαραίτητο χρόνο ώστε να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα. Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε. Αυτό που σχεδόν μονότονα παρακολουθούμε μέχρι και σήμερα, είναι μια προσπάθεια μετακύλισης των δικών της (κρατικών) ευθυνών στη λεγόμενη “ατομική ευθύνη”.

Η άρνηση π.χ. της κυβέρνησης να επιτάξει πραγματικά τις δομές και το προσωπικό του ιδιωτικού τομέα της Υγείας και να το εντάξει σε έναν κεντρικό κρατικό σχεδιασμό αντιμετώπισης της πανδημίας, οδήγησε τους εργαζόμενους πέρα από τα όρια της ανθρώπινης αντοχής και τα νοσοκομεία σε τρομερή συμφόρηση, δημιουργώντας και όρους διασποράς της νόσου.

Ταυτόχρονα, παρά τα δημοσιευμένα στοιχεία (από την εμπειρία του Μαρτίου) που τεκμηρίωσαν σοβαρή επιδείνωση και στις άλλες νόσους λόγω του σημαντικού περιορισμού της δυνατότητας παρακολούθησης – έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας των ασθενών, εξακολουθούν να λειτουργούν υποτυπωδώς τα τακτικά ιατρεία των νοσοκομείων, τα χειρουργεία και ταυτόχρονα, να φυτοζωούν Πρόληψη – Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας – Αποκατάσταση.

Η πίεση από την αυξημένη προσέλευση στα μεγάλα νοσοκομεία – και ειδικά στα ονομαζόμενα “αναφοράς”, όπως ο “Ευαγγελισμός” – εξακολουθεί να διογκώνει σοβαρά προβλήματα στην ίδια τη λειτουργία τους, όσο και στην ασφαλή αντιμετώπιση των ασθενών μας. Όπως π.χ. σε τμήματα του εργαστηριακού τομέα (Ακτινολογικό, Αξονικός Τομογράφος, Μικροβιολογικό ή το τμήμα μοριακού ελέγχου της Αιμοδοσίας) που έδωσαν και δίνουν αγώνα για να πετύχουν κάτι εξαιρετικά δύσκολο: Να λειτουργήσουν με επάρκεια και ασφάλεια ταυτόχρονα, τόσο ως εργαστήρια για ασθενείς με Covid-19, όσο και για μη-Covid ασθενείς

Οι μετακινήσεις γιατρών από νοσοκομεία της Αττικής προς νοσοκομεία της Β. Ελλάδας, όταν οι δημόσιες δομές Υγείας του Λεκανοπέδιου αγκομαχούν κάτω από το βάρος των ελλείψεων προσωπικού, δεν αποτελεί λύση. Δημιουργεί κινδύνους και νέα προβλήματα, ιδιαίτερα τώρα που τα κρούσματα στη Δυτική Αττική αυξάνονται επικίνδυνα.

Δεν πρέπει να ξαναζήσουμε αυτά που συνέβησαν. Το σίγουρα απαραίτητο “όπλο” του εμβολιασμού ακόμη και αν (και όταν) πραγματοποιηθεί μαζικά, αφού ξεπεραστούν τα προβλήματα επάρκειας, δεν αποτελεί πανάκεια και προφανώς δεν λύνει τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει το δημόσιο σύστημα Υγείας και οι εργαζόμενοι σε αυτό.

Μένουμε δυνατοί, στην πρώτη γραμμή της μάχης με αυτήν, αλλά και τις άλλες νόσους και παράλληλα, διεκδικούμε την ικανοποίηση των παρακάτω αιτημάτων που είναι άρρηκτα δεμένα με την παροχή όλων των αναγκαίων και ασφαλών υπηρεσιών περίθαλψης και θεραπείας.

Δημόσια και Δωρεάν Υγεία – Πρόνοια με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες για όλο το λαό. Να μην προχωρήσει η κυβέρνηση σε νέα περικοπή του κονδυλίου για την Υγεία που προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2021. Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης με βάση τις ανάγκες.
Τακτικούς, επαναλαμβανόμενους και δωρεάν ελέγχους σε όλες τις μονάδες Υγείας – Πρόνοιας, σε μεγάλους εργασιακούς χώρους. Αυστηρή τήρηση των υγειονομικών μέτρων – όχι στην ελαστικοποίηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων.
Να τεθεί στην απόλυτη διάθεση του κράτους υποχρεωτικά και άνευ όρων το σύνολο των δομών και του υγειονομικού προσωπικού του ιδιωτικού τομέα Υγείας και να ενταχθεί σε ενιαίο κρατικό σχέδιο αντιμετώπισης της επιδημίας. Επίταξη πραγματική, όχι πλουσιοπάροχη επιδότηση σε ιδιώτες.
Πρόσληψη όλου του απαραίτητου ΜΟΝΙΜΟΥ προσωπικού όλων των ειδικοτήτων και σε όλες τις υπηρεσίες. Μονιμοποίηση όλων των συναδέλφων επικουρικών, συμβασιούχων μέσω ΟΑΕΔ ή άλλων προγραμμάτων/ συμβάσεων που χρόνια τώρα υπηρετούν και κρατούν όρθια νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας, ΤΟΜΥ, δομές πρόνοιας κλπ. Να ανοίξουν ΤΩΡΑ όλα τα κλειστά από το 2013 νοσοκομεία. Να ενισχυθεί η ΠΦΥ, να δημιουργηθούν υπηρεσίες ενημέρωσης – πρόληψης – αγωγής υγείας σε σχολεία και μεγάλους χώρους δουλειάς.
Άμεση ένταξη όλων των υγειονομικών στα Βαρέα κι Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, χωρίς αναδρομικό επασφάλιστρο. Χορήγηση του έκτακτου επιδόματος πανδημίας χωρίς τον οποιονδήποτε διαχωρισμό ανάμεσα στους εργαζόμενους σε Υγεία – Πρόνοια.
Άμεση αποπληρωμή όλων των δεδουλευμένων, εφημεριών, εξαιρέσιμων κλπ. Υπάρχουν γιατροί που κάνουν πάνω από 10 εφημερίες το μήνα. Νοσηλευτές που δουλεύουν πρωί – νύχτα – απόγευμα, τραπεζοκόμοι και τεχνικοί από εργολαβικά συνεργεία που ρίχνονται στη μάχη απλήρωτοι και χωρίς τα κατάλληλα μέσα προστασίας, διοικητικοί με διπλοβάρδιες, καθαριστές που πληρώνονται με συμβάσεις 6ωρες, αλλά δουλεύουν σταθερά 7ωρο κι 8ωρο για να ολοκληρώσουν την ιδιαίτερα σημαντική στους χώρους μας εργασία τους. Χωρίς άδειες και ρεπό.
Ανάκτηση όλων των μισθολογικών απωλειών της περιόδου της οικονομικής κρίσης, επαναφορά επιδομάτων Χριστουγέννων – Πάσχα – Άδειας, πλήρη αναγνώριση των προϋπηρεσιών μας.»