Μπορεί η Δικαιοσύνη να διώξει τον Τραμπ;

 

Γράφει ο Δημήτρης Χρυσικόπουλος

Ήδη διεξάγονται δικαστικές έρευνες κατά του 45ου Προέδρου των ΗΠΑ

Υποθέτοντας ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά, ο Ντόναλντ Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου θα παίξει για τελευταία φορά τον οικοδεσπότη στον Λευκό Οίκο, όπου και θα υποδεχθεί τον φρεσκο-ορκισμένο Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και τη σύζυγό του Τζιλ, θα ανταλλάξουν μερικές ευγενικές κουβέντες και στη συνέχεια θα περπατήσει στη Νότια Αυλή, θα επιβιβαστεί στο ελικόπτερο «Marine One» και θα φύγει από την Ουάσιγκτον.

Ωστόσο ίσως ο Τραμπ δεν σταματήσει να απασχολεί την πολιτική ζωή των ΗΠΑ μετά το οριστικό τέλος της προεδρικής του θητείας, όχι μόνο λόγω των αιτιάσεών του ότι υπήρξε νοθεία στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου και των προσπαθειών του – αποτυχημένων έως σήμερα – να αποδείξει ότι του «έκλεψαν» τις εκλογές, αλλά και λόγω διαφόρων ερευνών της Δικαιοσύνης εναντίον του ιδίου ή στενών συνεργατών του.

Τέλος η ασπίδα προστασίας

Μέχρι στιγμής ο Τραμπ είναι προστατευμένος από πιθανές διώξεις, καθώς εγκύκλιος του υπουργείου Δικαιοσύνης ξεκαθαρίζει ότι δεν μπορεί να διωχθεί εν ενεργεία Πρόεδρος. Όμως μετά τις 20 Ιανουαρίου και την ορκωμοσία Μπάιντεν η ασπίδα προστασίας αίρεται και τα πράγματα δεν είναι και πολύ ευοίωνα για τον Τραμπ, καθώς ήδη τρέχουν διάφορες έρευνες της Δικαιοσύνης και κάποιες από αυτές τον αγγίζουν άμεσα.

Κατ’ αρχάς υπάρχει η έρευνα του εισαγγελέα του Μανχάταν Σάιρους Βανς για τον Trump Organization, τον οργανισμό - ομπρέλα που καλύπτει όλες τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Τραμπ και των παιδιών του. Ο Βανς δεν έχει αποκαλύψει λεπτομέρειες της έρευνάς του, ωστόσο ο Μάικλ Κόεν, ο ήδη καταδικασθείς δικηγόρος του Τραμπ, έχει αναφέρει ότι ο επιχειρηματίας συχνά υπερεκτιμούσε την αξία των περιουσιακών του στοιχείων σε ντιλ που έκανε με τράπεζες ή άλλες επιχειρήσεις.

Η υπόθεση Στόρμι Ντάνιελς

Αντίστοιχη έρευνα, αστικού και όχι ποινικού χαρακτήρα, όπως του Βανς, πραγματοποιεί και η Εισαγγελία της Νέας Υόρκης, η οποία μάλιστα έχει λάβει κατάθεση από τον γιο του Τραμπ, Έρικ, και έχει ζητήσει διάφορα έγγραφα μέσω εντάλματος, καθώς υπάρχει η υποψία ότι ο Τραμπ, όταν τον βόλευε φορολογικά, υποτιμούσε σημαντικά την αξία των περιουσιακών στοιχείων του. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ποινική έρευνα του Βανς μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε πολιτειακά αδικήματα, όπως τραπεζική απάτη.

Παράλληλα ο Τραμπ ερευνήθηκε για την υπόθεση του εξωσυζυγικού δεσμού του με την πορνοστάρ Στόρμι Ντάνιελς, υπόθεση για την οποία ο Κόεν έχει ήδη καταδικαστεί, καθώς φέρεται να χρησιμοποίησε κονδύλια από την προεκλογική καμπάνια του Τραμπ για να εξαγοράσει τη σιωπή της Ντάνιελς. Ο Κόεν έχει υπονοήσει ότι ο Τραμπ ήταν ο εμπνευστής της πράξης αυτής και χωρίς την προστασία της προεδρικής ιδιότητας δεν αποκλείεται η υπόθεση να ξανανοίξει.

Η «ρωσική» έρευνα

Και, βέβαια, πάνω απ’ όλα αυτά βρίσκονται η τεράστια υπόθεση του ρωσικού «δάκτυλου» στις εκλογές του 2016 και η έρευνα που διεξήγαγε ο ειδικός εισαγγελέας Ρόμπερτ Μιούλερ, η οποία οδήγησε σε καταδίκες στενών συνεργατών του Τραμπ, όπως ο Μάικ Φλιν και ο Πολ Μάναφορτ, τους οποίους και αμνήστευσε ο Τραμπ πριν από μερικές ημέρες. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι, σύμφωνα με νομικές πηγές με γνώση της υπόθεσης, ο Τραμπ θα μπορούσε να διωχθεί για το βαρύτατο αδίκημα της παρεμπόδισης του έργου της Δικαιοσύνης.

Σε γενικές γραμμές η αίσθηση που υπάρχει σε ανθρώπους που παρακολούθησαν από κοντά την Προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ είναι ότι ο 45ος Πρόεδρος των ΗΠΑ έκανε πολλούς κανόνες «λάστιχο» προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του ή τα συμφέροντα φίλων του και ότι μια προσεκτική μελέτη των πεπραγμένων του θα μπορούσε κάλλιστα να οδηγήσει σε δικαστική έρευνα ή ακόμα και σε διώξεις.

Όμως το ερώτημα που επικρέμαται σε όλη αυτή τη συζήτηση είναι: Πρέπει να οδηγηθεί στα δικαστήρια ένας πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ;

Χωρίς προηγούμενο

Πρέπει να σημειωθεί ότι για κάτι τέτοιο δεν υπάρχει προηγούμενο στην πολιτική και νομική ιστορία της χώρας. Ο Ρίτσαρντ Νίξον, ο οποίος οδηγήθηκε σε παραίτηση μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ, δεν διώχθηκε ποτέ, καθώς ο Τζέραλντ Φορντ, ο αντιπρόεδρός του που ανέλαβε Πρόεδρος μετά την παραίτηση, του έδωσε αμνηστία, παρά τη σφοδρή κριτική που δέχθηκε. Ειδάλλως δεν υπάρχει δεδικασμένο ούτε προηγούμενο.

Στην ουσία το ζήτημα είναι πολιτικό: ο κάθε νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ απέφευγε να ασχοληθεί με πιθανά «ανομήματα» του προκατόχου του

● πρώτον, για να μην κατηγορηθεί για ρεβανσισμό – ιδίως αν ο νέος Πρόεδρος προερχόταν από κόμμα διαφορετικό από τον προηγούμενο,

● δεύτερον, διότι μια μακρά και δύσκολη δικαστική διαδικασία θα δηλητηρίαζε την πολιτική ζωή και υπήρχε κίνδυνος να καταλήξει στο πουθενά, προκαλώντας ανήκεστο πολιτική βλάβη στον ίδιο τον Πρόεδρο που θα άναβε το πράσινο φως για έρευνες και διώξεις.

Οι υπέρ και οι κατά

Ωστόσο η περίπτωση Τραμπ μοιάζει τελείως διαφορετική και αυτό αποτελεί μια εξαιρετικά δύσκολη επιλογή για τον Τζο Μπάιντεν και την – πρώην εισαγγελέα – Καμάλα Χάρις.

Ο Τραμπ ήδη αποτελεί αντικείμενο δικαστικών ερευνών και ήδη κατηγορείται για πράξεις και παραλείψεις που θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν σε δίκη. Μάλιστα, οι υπέρμαχοι της δίωξης του Τραμπ, αν και αναγνωρίζουν τις δυσκολίες του εγχειρήματος και τους πολιτικούς κινδύνους, τονίζουν ότι, αν δεν υπάρξει δικαστική έρευνα, θα σταλεί το μήνυμα ότι ο Πρόεδρος είναι υπεράνω του νόμου.

Από την άλλη, όσοι εκφράζουν επιφυλάξεις επισημαίνουν τα ήδη γνωστά (μακρά διαδικασία, απρόβλεπτο αποτέλεσμα) και προσθέτουν ότι ο Τραμπ, ο οποίος έχει ήδη διχάσει τις ΗΠΑ με τη ρητορική του και με τους ανυπόστατους ισχυρισμούς του για νοθεία στις εκλογές, θα βρει άλλη μια ευκαιρία να φωνάζει για «κυνήγι μαγισσών» και να προκαλεί αναταραχή στη χώρα σε μια περίοδο που ο Μπάιντεν θα χρειαστεί καταλλαγή για να προχωρήσει τα σχέδιά του τόσο για τη μάχη κατά του κορωνοϊού όσο και για την ανάταξη της οικονομίας.

από topontiki