Το «παράδοξο» της Αλοννήσου: Πανάκριβα εισιτήρια για επισκέπτες και ψαράδες στο Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο

 Γράφει η Υπατία Κοκκινάκη

Στο ΣτΕ και στον υπουργό Ανάπτυξης προσφεύγουν κάτοικοι και φορείς για το Εθνικό Πάρκο Αλοννήσου.

Με ένα παράδοξο φαινόμενο βρίσκονται αντιμέτωποι οι φυσιολάτρες της Αλοννήσου και οι αλιείς. Ο πανέμορφος θαλάσσιος κόσμος της Αλοννήσου έχει καταντήσει… μουσείο.

Το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου - Βορείων Σποράδων «κόβει» πλέον εισιτήριο σε όσους επιθυμούν να το επισκεφθούν ή να ψαρέψουν, εκτός αν είναι μόνιμοι κάτοικοι του Δήμου Αλοννήσου. Αν διαμένουν σε άλλο γειτονικό νησί των Σποράδων, όπως η Σκόπελος και η Σκιάθος, καλούνται να πληρώσουν «χρυσή» την επίσκεψη ή τη διέλευσή τους.

Το πάρκο αποτελείται από δύο θαλάσσιες ζώνες: την Α ζώνη, η οποία είναι πιο δυσπρόσιτη, καθώς διέπεται από αυστηρή προστασία και ισχύουν ιδιαίτερες ρυθμίσεις σε επιμέρους περιοχές, και τη Β ζώνη, που περιλαμβάνει κατοικημένες περιοχές, όπως το νησί της Αλοννήσου.

Το «τσιμπημένο» αντίτιμο

Επαγγελματίες και ερασιτέχνες αλιείς και επισκέπτες καλούνται να πληρώσουν ακριβά την επίσκεψη και τη διέλευσή τους από το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου - Βορείων Σποράδων. Αναλυτικά οι εξωφρενικές τιμές του εισιτηρίου:

● Το τίμημα ανά επισκέπτη έχει οριστεί στα 11 ευρώ ημερησίως.

● Η είσοδος σκάφους για απλή διέλευση ανέρχεται στα 30 ευρώ ημερησίως για χρονικό διάστημα έως 7 ημερών και στα 15 ευρώ ημερησίως για χρονικό διάστημα άνω των 7 ημερών.

● Η είσοδος σκάφους, συμπεριλαμβανομένων των σκαφών επαγγελματικής αλιείας (για παραμονή με ή χωρίς πρόσδεση ή αγκυροβόληση), έχει οριστεί στα 67 ευρώ ημερησίως για χρονικό διάστημα 7 ημερών και στα 37 ευρώ ημερησίως για χρονικό διάστημα άνω των 7 ημερών.

Στου «κουφού» την πόρτα…

Αρκετές είναι οι διαμαρτυρίες για τη συγκεκριμένη κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) από κατοίκους και αλιείς, οι οποίοι στέλνουν επιστολές με αίτημα την ακύρωσή της. Κάποιοι προσέφυγαν και στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) καταθέτοντας αίτηση ακυρώσεως. Αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει καμία ανταπόκριση – όπως λέει ο θυμόσοφος λαός, «στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα».

Τρεις κάτοικοι της Σκιάθου διαμαρτύρονται έντονα για την κοινή υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) που υπέγραψαν ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Θεόδωρος Σκυλακάκης και ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης, με την οποία θεσπίστηκε το εισιτήριο για τη διέλευση στο εθνικό πάρκο, κι όχι μόνο αυτό.

Σε αίτηση ακυρώσεως στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) κατά της συγκεκριμένης κοινής υπουργικής απόφασης, την οποία κατέθεσαν στις 6 Νοεμβρίου 2020, οι δικηγόροι των προσφευγόντων Παύλος Ανδρεάδης - Παπαδημητρίου και Ελευθέριος Χ. Τσιούλκας επισημαίνουν ότι το εισιτήριο μπορεί να επιβάλλεται για επίσκεψη σε «ειδικά προσδιορισμένες θέσεις του Δικτύου Natura 2000» κι όχι σε όλη την περιοχή του Δικτύου.

Επιπλέον, μεταξύ άλλων, τονίζουν ότι μέσα από την απόφαση αυτή ο φορέας που διαχειρίζεται το Εθνικό Πάρκο «μπορεί να προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να καταστεί δυνατός ο έλεγχος πληρωμής εισιτηρίων με φυσικά ή και με ηλεκτρονικά μέσα». Συγκεκριμένα προβλέπονται δειγματοληπτικοί έλεγχοι για τα ατομικά εισιτήρια επισκεπτών, και έλεγχοι από περιπολίες και εντοπισμός μέσω δορυφορικών δεδομένων ή δεδομένων κινητής τηλεφωνίας για τα εισιτήρια εισόδου των σκαφών.

Ωστόσο τα δεδομένα θέσης και η αξιοποίησή τους προστατεύονται από το απόρρητο των επικοινωνιών. Η άρση του απορρήτου των επικοινωνιών είναι επιτρεπτή μόνο υπέρ των δικαστικών αρχών και μόνο για λόγους εθνικής ασφάλειας ή για διακρίβωση ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων.

Επίσης παρατηρούν μια «ανεπίτρεπτη διάκριση μεταξύ Ελλήνων πολιτών», καθώς από το εισιτήριο εξαιρούνται μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι της Αλοννήσου χωρίς να δικαιολογείται κάτι τέτοιο. Συνήθως οι κατηγορίες που έχουν ελεύθερη είσοδο σε περιοχές Natura, αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία κ.λπ. είναι συγκεκριμένες, όπως ηλικιωμένοι, παιδιά, άνεργοι, ΑμεΑ κ.ά.

Επιπλέον το αίτημα για ακύρωση της συγκεκριμένης απόφασης είχε στείλει στις 21 Σεπτεμβρίου του 2020 στον υπουργό Περιβάλλοντος Κωστή Χατζηδάκη η Πανελλήνια Ένωση Ερασιτεχνών Αλιέων (ΠΕΕΑ), η οποία τονίζει ότι είναι εντελώς αδικαιολόγητη η θέσπιση εισιτηρίου. Υποστηρίζει ότι η ανεμπόδιστη διέλευση στη θάλασσα είναι προβλεπόμενη από το διεθνές ναυτικό δίκαιο, όπως και το δικαίωμα των διερχόμενων σκαφών σε ασφαλές καταφύγιο λόγω καιρικών συνθηκών ή άλλων δυσμενών καταστάσεων, οι οποίες προφανώς αγνοήθηκαν κατά την έκδοση της εν λόγω ΚΥΑ.

«Διά της ανωτέρω ΚΥΑ ανακαλύφθηκε ιδιοκτησιακό καθεστώς σε εθνικό θαλάσσιο πάρκο, συνιδιοκτησία και συνεκμετάλλευση με τοπικούς επαγγελματίες αλιείς, νομιμοποιήθηκε ο διαχωρισμός πολιτών και επαγγελματιών θαλάσσιων δραστηριοτήτων και χρηματοδοτήθηκε το ανύπαρκτο έργο του φορέα διαχείρισης από περιουσιακά στοιχεία και εργασία τρίτων, ήτοι από ιδιωτικά και επαγγελματικά ενοικιαζόμενα σκάφη αναψυχής!» επισημαίνει.

Μάλιστα ο κάτοικος Αλοννήσου και οικονομολόγος Ιωάννης Γεωργίου Βλάικος αναφέρει σε επιστολή διαμαρτυρίας, την οποία έστειλε στον υπουργό Περιβάλλοντος στις 11 Νοεμβρίου 2020, ότι «είναι απορίας άξιον γιατί εισιτήριο μόνο στο Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου και γιατί όχι και σε όλες τις προστατευόμενες περιοχές (σύμφωνα με τη Natura 2000), συμπεριλαμβανομένου και του Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου (όπου υπάρχουν φώκιες και ακόμα οι χελώνες Caretta - Caretta)».

Μεταξύ άλλων υπογραμμίζει ότι ο έλεγχος πληρωμής του εισιτηρίου, εκτός εντεταλμένων οργάνων του Λιμενικού, έχει ανατεθεί σε «εργαζόμενους του φορέα διαχείρισης» και σε «εργαζόμενους εταιρειών, οι οποίες έχουν αναλάβει αντίστοιχα καθήκοντα ύστερα από σχετική σύμβαση με τον φορέα διαχείρισης. Αυτή η διάταξη είναι απαράδεκτη και φωτογραφίζει την παράδοση του θαλάσσιου πάρκου σε χέρια ιδιωτών. Φαίνεται ότι όλα είναι κανονισμένα...».

Η ιστορία του πάρκου

Το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου - Βορείων Σποράδων (ΕΘΠΑΒΣ) ιδρύθηκε με Προεδρικό Διάταγμα στις 16 Μαΐου 1992. Είναι το πρώτο θαλάσσιο πάρκο στην Ελλάδα και είναι η μεγαλύτερη προστατευόμενη θαλάσσια περιοχή στην Ευρώπη, καταλαμβάνοντας έκταση περίπου 2.220 τετρ. χιλιόμετρα.

Το ΕΘΠΑΒΣ ανήκει στο Ευρωπαϊκό Δίκτυο Natura 2000 (Φύση 2000), το οποίο είναι ένα πανευρωπαϊκό δίκτυο προστασίας των ειδών και των ενδιαιτημάτων τους.

Το ΕΘΠΑΒΣ περιλαμβάνει το νησί της Αλοννήσου, έξι μικρότερα νησιά (την Περιστέρα, την Κυρά Παναγιά, τα Γιούρα, την Ψαθούρα, το Πιπέρι και τα Σκάντζουρα), καθώς και 22 ακατοίκητες νησίδες και βραχονησίδες.

Ο φορέας διαχείρισης του θαλάσσιου πάρκου συστάθηκε το 2003, με σκοπό την έρευνα και τη φύλαξη του πάρκου.

από topontiki