Για την κυβέρνηση όποια κι αν είναι η ερώτηση, η απάντηση είναι ο αυταρχισμός

 

Γράφει ο Γιάννης Α. Μυλόπουλος

«Θεέ μου, πόση αμαρτία πρέπει να περιέχει αυτή η πόλη για να έχει τόσες εκκλησίες;», διηγείται ο Μάνος Χατζηδάκις ότι διερωτήθηκε, μπαίνοντας στη Θεσσαλονίκη το 1945.

Αυτή η φράση του Χατζηδάκι λοιπόν μου ήρθε στο μυαλό σήμερα όταν περπατώντας σε μια έρημη Θεσσαλονίκη, συνειδητοποίησα ότι οι αστυνομικοί στους δρόμους ήταν περισσότεροι από τους περιπατητές.

«Πόσο φόβο πρέπει να έχει αυτό το κράτος για να στέλνει σε περιπολία τόσους αστυνομικούς;» σκέφτηκα, παραφράζοντας τον Μάνο της μουσικής μας.

Ποια είναι η νομιμοποιητική βάση για την ύπαρξη τόσων αστυνομικών στους δρόμους;

Μα η πανδημία θα απαντούσε κάποιος κυβερνητικός. Και η φοβερής έμπνευσης θεωρία της ατομικής ευθύνης, θα συμπλήρωνα εγώ. Σύμφωνα με την οποία για τη μετάδοση της πανδημίας δεν φταίει το άφρον άνοιγμα του τουρισμού το καλοκαίρι χωρίς ελέγχους και προφυλάξεις, δεν φταίει η εγκληματική έλλειψη πρόνοιας και η συστηματική παραβίαση των υγειονομικών προδιαγραφών σε όλους τους μαζικούς χώρους όπου δημιουργούνται συνωστισμοί, όπως στο Μετρό και στους υπόγειους σταθμούς, στα λεωφορεία και τα λοιπά Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αλλά και στα σχολεία και στις εκκλησίες, όπου ο ιός έκανε πάρτι τον Οκτώβριο, τον λογαριασμό του οποίου πληρώνουμε το Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο. Κι ακόμη, δεν φταίνε τα νοσοκομεία με τις ανεπαρκείς εγκαταστάσεις, που έχουν μετατραπεί σε χώρους υπερμετάδοσης της νόσου τόσο σε ασθενείς, όσο όμως και στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό.

Αυτοί που φταίνε για την ασθένεια είναι οι ίδιοι οι ασθενείς, οι ανεύθυνοι Έλληνες πολίτες που παραβιάζουν τις απαγορεύσεις και δεν τηρούν τις προφυλάξεις.

Και ποιος είναι ο τρόπος για να περιοριστεί το κακό;

Ένας καλός φίλος συνηθίζει να λέει ότι για την κυβέρνηση Μητσοτάκη όποια κι αν είναι η ερώτηση, η απάντηση είναι ο αυταρχισμός.

Κι όπως αποδεικνύεται στην πράξη, έχει δίκιο.

Έβγαλαν λοιπόν στους δρόμους χιλιάδες αστυνομικούς, οι οποίοι κόβουν αβέρτα πρόστιμα των 300 Ευρώ, σε ανθρώπους απεγνωσμένους από τη φτώχεια και την ανεργία. Κι αυτό γιατί κάποιος ξέχασε να στείλει το μήνυμα στο 13033 και βγήκε έξω χωρίς αυτό. Ή γιατί κάποιος άλλος έστειλε μήνυμα με κωδικό 6, που σημαίνει άθληση και επιστρέφοντας στο σπίτι από το περπάτημα, μπήκε στο μανάβικο της γωνίας να πάρει πατάτες και φρούτα. Κι αφού κρατά στα χέρια του ψώνια, έπρεπε να έχει ως κωδικό το 2 και όχι το 6. Και άρα πρέπει να πληρώσει για να σταματήσει η διασπορά του ιού λόγω… εσφαλμένου κωδικού.

Μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε, αλλά από κάτι τέτοιες σοβαρές παραβατικές συμπεριφορές φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και εκτοξεύτηκαν τα κρούσματα στα ύψη και έφτασαν οι απώλειες της ζωής να είναι σε καθημερινή βάση όσες ήταν συνολικά από τη μεγάλη καταστροφή στο Μάτι.

Κι εντωμεταξύ στα νοσοκομεία, ενώ οι ΜΕΘ έχουν κορεστεί και επομένως οι ασθενείς δεν έχουν τρόπο πλέον να εισαχθούν σε αυτές, εντούτοις οι θάνατοι επιμένουν να διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα.

Κάτι που είναι ακατανόητο. Αφού ο υπουργός Γεραπετρίτης δήλωσε ότι όσο περισσότερες είναι οι ΜΕΘ τόσο περισσότεροι είναι και οι θάνατοι. Και γι’ αυτό η κυβέρνηση, για να μας προστατέψει, δεν επένδυσε σε περισσότερες ΜΕΘ.

Πως γίνεται λοιπόν τώρα και οι θάνατοι αυξάνουν, χωρίς να υπάρχουν καθόλου διαθέσιμες ΜΕΘ;

Μήπως να στείλουν και στα νοσοκομεία αστυνομικούς;

Την ίδια ημέρα που αυτές οι σκέψεις βασάνιζαν το μυαλό μου, διαβάζω στην έγκυρη Καθημερινή, ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει, λέει, να φέρει αστυνομικές δυνάμεις μέσα στα πανεπιστήμια.

 

Κάθε λογικός άνθρωπος εξανίσταται. Μα καλά, αυτή τη στιγμή τα πανεπιστήμια είναι κλειστά και δεν πρόκειται να ανοίξουν πριν την άνοιξη. Καθηγητές και φοιτητές είναι στα σπίτια τους τρομοκρατημένοι ή στην χειρότερη περίπτωση στα νοσοκομεία, υποφέροντας από τον θανατηφόρο ιό. Γιατί η κυβέρνηση θέλει να στείλει ΤΩΡΑ αστυνομικούς στα πανεπιστήμια; Να κάνουν τι; Υπάρχει μήπως καμία καινούργια έρευνα που αποδεικνύει ότι τα πανεπιστήμια, ακόμη και όταν είναι έρημα και κλειστά, είναι τόποι υπερματάδοσης της πανδημίας;

Και πάλι ο καλός μου φίλος με επαναφέρει στην πραγματικότητα.

Γι’ αυτή την κυβέρνηση, επιμένει, όποια κι αν είναι η ερώτηση, η απάντηση είναι ο αυταρχισμός.

Ακόμη κι αν δεν υπάρχει κίνδυνος τρομοκρατίας, ακόμη κι αν δεν υπάρχει κίνδυνος παραβατικότητας, ακόμη κι αν δεν υπάρχει κίνδυνος ταραχών, ακόμη κι αν δεν υπάρχει ούτε κίνδυνος ανεξέλεγκτης διασποράς του ιού, ακόμη κι αν δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος και καμία απειλή για την ασφάλεια, ο αυταρχισμός μπορεί να δώσει τη λύση.

Έστω και με την επικοινωνιακή λογική του αντιπερισπασμού, έστω και με το πέταγμα της μπάλας στην κερκίδα, ο αυταρχισμός πάντοτε είναι χρήσιμος σε μια δεξιά κυβέρνηση.

Η σκέψη είναι απλή. Γέμισε τα πανεπιστήμια με αστυνομικούς, σου λέει η κυβέρνηση. Θα πέσουν στην παγίδα, που θα πάει, οι αντιπολιτευόμενοι και θα εκραγούν. Κι έτσι, θα σταματήσουν να ασχολούνται με την πανδημία και με τους θανάτους και με τα ανοχύρωτα νοσοκομεία και με τις προσλήψεις που δεν έγιναν τόσον καιρό και με τις ΜΕΘ που δεν εξοπλίστηκαν και με το πρόγραμμα της ΝΔ που είναι η ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας μέσω ΣΔΙΤ.

Γι’ αυτό και η κυβέρνηση αντί να προχωρήσει σε προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, προσέλαβε αστυνομικούς. Κάπως έτσι γίναμε στις κατατάξεις στην Ευρώπη η δεύτερη χώρα σε πλήθος αστυνομικών ανά πληθυσμό, ενώ αντίθετα, πέσαμε στις τελευταίες θέσεις σε νοσοκομειακούς γιατρούς και σε εξοπλισμένες ΜΕΘ κατά κεφαλή.

Όποια λοιπόν κι αν είναι η ερώτηση στην Ελλάδα της ΝΔ, ο αυταρχισμός είναι η απάντηση.

Μια ματιά στην κατανομή του ραδιοτηλεοπτικού χρόνου στα ΜΜΕ σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση που δημοσίευσε το ΕΣΡ πείθει και τους πιο δύσπιστους ότι εκτός από τα ζητήματα της υγείας και εκτός από εκείνα της παιδείας, ακόμη και στα ζητήματα της ενημέρωσης, της ελευθεροτυπίας, του πλουραλισμού και της πολυφωνίας, ακόμη δηλαδή και στα ζητήματα της Δημοκρατίας, για την κυβέρνηση της ΝΔ ο αυταρχισμός είναι η απάντηση.

Αφού από τις εκλογές και μετά, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία, αυξήθηκε κατά 20% ο ραδιοτηλεοπτικός χρόνος που διαθέτει η κυβέρνηση, ενώ μειώθηκε, αντίστοιχα, ο χρόνος που διαθέτει η αξιωματική και η ελάσσων αντιπολίτευση.

Εκτός βέβαια από τη ρήση του φίλου μου για την κυβέρνηση και τον αυταρχισμό, υπάρχει και το ανέκδοτο με τον γάιδαρο του Χότζα. Που σταμάτησε να τον ταϊζει και χαιρόταν που ο γάιδαρος δεν του κόστιζε τίποτε. Μέχρι που μια μέρα, ξαφνικά, ο γάιδαρος εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο.

Κι έμεινε ο Χότζας χωρίς γάιδαρο πια, να υποστηρίζει ότι όταν έχεις ζωντανά, όποια κι αν είναι η ερώτηση, η απάντηση είναι η νηστεία…

από tvxs