Η προετοιμασία για το δεύτερο κύμα της πανδημίας ήθελε άλλες προτεραιότητες. Η κυβέρνηση δεν τις είχε.

 

Παρατηρητήριο Γιατρών και Νοσηλευτών για τη Δημόσια Υγεία

Τα σημερινά (20/9) νούμερα σε θανάτους και διασωληνώσεις και οι μέσοι όροι των τελευταίων δύο εβδομάδων, επιβεβαιώνουν ότι η χώρα μπαίνει με άσχημο τρόπο στη δεύτερη φάση της πανδημίας. Τα μέτρα που σταδιακά ανακοινώθηκαν, από τις 4/8 μέχρι και τις 18/9 δεν είχαν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Το χειρότερο από όλα είναι ότι από πολύ νωρίς φαίνεται να εξαντλείται η χωρητικότητα του συστήματος υγείας και ειδικά οι κλίνες ΜΕΘ. Διαψεύδεται πιο γρήγορα από το αναμενόμενο η κυβερνητική προπαγάνδα για διπλασιασμό ή και τριπλασιασμό των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας. Δυστυχώς αυτή η διάψευση θα έχει τραγικές συνέπειες για τη ζωή και την υγεία των πολιτών.

Τι έκανε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στο τετράμηνο που κερδήθηκε από την εφαρμογή περιοριστικών μέτρων κατά το πρώτο κύμα της επιδημίας;

Απολύτως τίποτα.

Για την ακρίβεια, αποδυνάμωσε αντί να ενισχύσει το ΕΣΥ. Και αυτή τη φορά δεν ήταν πρόβλημα χρόνου, καθώς χρόνο είχε αλλά τον σπατάλησε. Ήταν πρόβλημα προτεραιοτήτων.

Έντρομη η ελληνική κοινωνία μαθαίνει ότι η χωρητικότητα σε κλίνες ΜΕΘ είναι ήδη πολύ μικρή, ενώ το δεύτερο κύμα της πανδημίας μόλις ξεκίνησε. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θεώρησε ότι η καλή τύχη της χώρας κατά τον Μάρτιο – Απρίλιο αρκεί. Ότι δεν απαιτείται πολλαπλασιασμός των πενιχρών υγειονομικών δαπανών, κάλυψη των χιλιάδων κενών, πραγματική και όχι εικονική αύξηση των ΜΕΘ, πραγματική και όχι εικονική αύξηση των κλινών στο ΕΣΥ. Η επίπλαστη εικόνα που εμφάνιζαν τα ΜΜΕ για την κυβέρνηση της ΝΔ θρυμματίζεται καθημερινά κάτω από το βάρος της πραγματικότητας.

Η προετοιμασία μιας κυβέρνησης που έχει συνείδηση του καθήκοντος να σώσει ζωές και να υπερασπίσει τη δημόσια υγεία, απαιτούσε άλλες προτεραιότητες από αυτές που υπηρέτησε η ΝΔ και ο Κ. Μητσοτάκης.

Το ότι η κυβέρνηση της ΝΔ αποδυνάμωσε αντί να ενισχύσει το Σύστημα Υγείας αποκαλύπτεται από τον τακτικό προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας που κατατέθηκε πριν δέκα μέρες. Προέβλεπε συνολική μείωση 26 εκατομμυρίων ευρώ, με τα κονδύλια για τη μισθοδοσία των εργαζόμενων και την αγορά αγαθών και υπηρεσιών από τους ασφαλισμένους να καταβαραθρώνονται για άλλη μια χρονιά.

Τρία πράγματα μπορούμε να συμπεράνουμε:

1. Η τραγική  υποστελέχωση του δημόσιου συστήματος (συμβασιούχων και μόνιμων) παγιώθηκε, παρά την επικοινωνιακή καμπάνια κυβέρνησης και πληρωμένων ΜΜΕ. Ήδη, σε σύγκριση με το 2019, σύμφωνα με τα στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών οι εργαζόμενοι στην υγεία είναι κατά 5.000 λιγότεροι.
2. Οι πολίτες θα συνεχίσουν να βάζουν το χέρι στην τσέπη για να εξασφαλίσουν πρόσβαση στην Υγεία. Η Ελλάδα θα παραμείνει η πρώτη χώρα της Ε.Ε σε ιδιωτικές δαπάνες για την Υγεία και απ’ τις τελευταίες σε δημόσιες δαπάνες.
3. Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης του ΕΣΥ συνεχίζει να είναι -παγίως και υπερκομματικά- ο βασικός μοχλός πίεσης για την επιτάχυνση ιδιωτικοποίησης του. Όσο περισσότερο αποσύρεται το κράτος από την υποχρέωση για στήριξη του ΕΣΥ, τόσο περισσότερο ενισχύεται άμεσα και έμμεσα ο κρατικοδίαιτος κερδοσκοπικός ιδιωτικός τομέας.
4. Η κάλυψη των κοινά αποδεκτών και καταγεγραμμένων έκτακτων χρηματοδοτικών αναγκών του ΕΣΥ για την αντιμετώπιση της πανδημίας, θα συνεχίσει να επαφίεται στον πατριωτισμό ιδιωτών, χορηγών και δωρητών.

Τα βασικά διδάγματα απ’ όλες τις χώρες του κόσμου στο πρώτο κύμα της πανδημίας ήταν σαφή:

Μόνο οι χώρες με δυνατό δημόσιο σύστημα υγείας μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν επιτυχώς στις υγειονομικές ανάγκες. Μόνο το δημόσιο σύστημα μπόρεσε να εγγυηθεί την υπεράσπιση της υγείας των πολιτών, τη στιγμή που ο ιδιωτικός τομέας αποδείχθηκε κυριολεκτικά άχρηστος και παρασιτικός.

Χωρίς εξασφάλιση και μαζική κινητοποίηση πόρων προς το δημόσιο σύστημα είναι αδύνατη η αντιμετώπιση και ανάσχεση της πανδημίας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων της αυτά τα διδάγματα. Λόγω συγκυριών και τύχης καταφέραμε να ανταπεξέλθουμε στο πρώτο κύμα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη χρέωσε την επιτυχία στον εαυτό της, εμφάνισε την περίπτωσή της ως θετικό υπόδειγμα παγκοσμίου βεληνεκούς, και επιχείρησε να πείσει (και να πειστεί) ότι και στο δεύτερο κύμα η καλή μας τύχη θα μας σώσει.

Το δεύτερο κύμα όμως είναι ήδη εδώ, με ανησυχητικούς ρυθμούς μετάδοσης, και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με νεοφιλελεύθερες τσιγγουνιές, μνημονιακούς κορσέδες και αναίσχυντη εύνοια προς τους φίλιους ιδιωτικούς ομίλους.

Το υγειονομικό και λαϊκό κίνημα οφείλουν να ανατρέψουν αυτή την αθλιότητα.

Ο παρακάτω πίνακας δαπανών υγείας είναι ενδεικτικός για τις προτεραιότητες και τις ιεραρχήσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη εν μέσω μάλιστα της μεγαλύτερης πρόκλησης που αντιμετωπίζει η Δημόσια Υγεία στη χώρα μας, τουλάχιστον τον τελευταίο αιώνα.

Μείζονα κατηγορία	Ονομασία	2020	2019	Διαφορά
21	Παροχές σε εργαζόμενους	2.193.116.000	2.215.756.000	-22.640.000
23	Μεταβιβάσεις	1.588.320.000	1.588.319.500	+500
24	Αγορές αγαθών και υπηρεσιών	5.472.000	8.475.490	-3.003.490
29	Πιστώσεις υπό κατανομή	10.838.000	10.855.000	-17.000
31	Αγορές παγίων περουσιακών στοιχείων	914.000	906.010	+7.990
ΣΥΝΟΛΟ		3.798.660.000	3.824.312.000	-25.652.000

 από antapocrisis