Η δύναμη της γνώσης, της ιστορίας και οι θέσεις της Ελλάδος

 

Άρθρο του Γεωργίου Δημητράκη (Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια).

Η όλη διαμορφωθείσα από την απελευθέρωση του 1821/1828 πολιτική κατάσταση με την επικράτηση έκτοτε των καταλοίπων κοτζαμπάσικης οικογενειοκρατίας που ταλαιπωρούν τον δημόσιο βίο, αλλά εν συνεχεία εκθέτουν σε θανάσιμο κίνδυνο και αυτή την ύπαρξη της Ελλάδος, εναντιώνονται τώρα και σε μία εμπλοκή της Ελλάδος κατά της Τουρκίας. Διότι η νίκη της Ελλάδος κατά της Τουρκίας, θα σημάνει παράλληλα και μία ήττα και αυτών των ιδίων, διότι το νικητήριο παραλήρημα του Λαού κατά τού αιώνιου εχθρού της Ελλάδας, θα επιφέρει και την «απελευθέρωση του Λαού» από τα επί δεκαετίες νοσηρά πολιτικά δεσμά. Καθότι δεν είναι τυχαία η κατάσταση που δημιουργήθηκε εις την δεκαετία του 60/70.

Έτσι μετά το 1974/75 να συμπεριφέρονται μετά βδελυγμίας και μνησικακίας κατά των Ενόπλων Δυνάμεων, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να υποβαθμιστεί η σημασία και ο ρόλος αυτών, να στερούνται μια ουσιώδη ενίσχυση σε ότι αφορά την Εθνική Άμυνα και Θωράκιση της χώρας, αλλά και να διαλύσουν την αμυντική βιομηχανία. Ενέργειες που αποσκοπούν/σαν για την δική τους και μόνο Προστασία και Ασφάλεια. Όμως με αυτή την επιδειχθείσα συμπεριφορά τους, αλλά και με την υποχωρητικότητα, υποτέλεια, δειλία, το φοβικό σύνδρομο ενεθάρρυναν επί δεκαετίες τις επεκτατικές βλέψεις των αδηφάγων και αχάριστων γειτόνων της Ελλάδος.

Επιμέλεια παρουσίαση: Πολυξένη Λυκίδου

Πηγή: https://www.militaire.gr/

από youtube