Μύθοι, θρύλοι και θαύματα για την Αγιά Σοφιά

Γράφει ο Μουσταΐρας Γιώργος

Όταν, κατά τη στάση του Νίκα, κάηκε στην Πόλη η εκκλησιά τής του Θεού Σοφίας, αποφάσισε ο βασιλιάς να φτιάξει μια νέα, στην θέση της καμένης. Έδωσε, λοιπόν, εντολή στον πρωτομάστορα να του φτιάξει ένα σχέδιο, τέτοιο που όμοιό του δεν θα υπήρχε στον κόσμο. Έφαγε μέρες και ξενύχτια ο πρωτομάστορας, έφτιαξε σχέδια φανταχτερά και εντυπωσιακά, όμως κανένα απ’ αυτά δεν καθόταν καλά στη ματιά του Ιουστινιανού, που είχε αρχίσει να απογοητεύεται.

Μια Κυριακή, στο σχόλασμα της λειτουργίας, καθώς ο Πατριάρχης άπλωνε το χέρι του να δώσει το αντίδωρο στο βασιλιά, χωρίς να καταλάβει κανείς πώς έγινε, το αντίδωρο έπεσε κάτω. Σκύβει να το σηκώσει ο βασιλιάς μα ξάφνου, σαν από το πουθενά, μια μέλισσα ορμά, το αρπάζει στα ποδάρια της και χάνεται.

Το συμβάν κατατάραξε τον βασιλιά, το θεώρησε γρουσουζιά, και δίνει εντολή να ανοιχτούν όλα τα μελίσσια της Κωνσταντινούπολης και των γύρω χωριών, για να βρεθεί το αντίδωρο. Μελίσσια είχε και ο πρωτομάστορας. Σαν άνοιξε, λοιπόν, τα δικά του, έκπληκτος αντίκρισε σε ένα απ’ αυτά, μια εκκλησιά πανώρια, φτιαγμένη από μέλι και κερί, με τρούλους εντυπωσιακούς, με θωριά μοναδική, με προσεγμένη κάθε λεπτομέρεια.

Φωνάζει τον βασιλιά και του δείχνει το θαυμαστό δημιούργημα των μελισσών. Συγκλονισμένοι και συγκινημένοι περιεργάζονται την όλη κατασκευή και συνειδητοποιούν πως η εκκλησιά είναι ολοκληρωμένη και στο εσωτερικό της. Στην δε Αγία Τράπεζα, η μέλισσα είχε απιθώσει το αντίδωρο… (θρύλος της Ανατολικής Θράκης)

Διαβάστε την συνέχεια στο slpress