ΙΡΜΑ

Γράφει ο Νίκος Καραβέλος

Ακούμπησα στο χώμα

το σώμα της

προσεκτικά στην τρύπα  

λίγο παλιό κρασί

για την περίσταση

και μια  μαξιλαροθήκη.

Γριούλα ήταν τυφλή

η τοξωτή χαρακιά από μάχη

μια πληγή στο βλέφαρο 

μια μόνιμη τσίμπλα

σαν σταλακτίτης.

Έφυγε πρώτη

πήγε απλά όπως ήρθε

και χώθηκε μια Κυριακή

στο αμάξι μου

δωρίζοντας μου δεκάξι χρόνια

με ένα της γαύγισμα.

Ύστερα έφυγε η μητέρα μου

παίρνοντας μαζί της 

το ωραίο ταγέρ της

τη λεμονιά και την χελώνα μας.

Φεύγουν που λες οι δικοί  

μεγαλώνουν πολύ μέσα μας 

φεύγουν γιατί έζησαν

γιατί κουράζονται

πάνε για κάπου, δεν ξέρω

σκύλοι και άνθρωποι

που δεν τους χορτάσαμε.

Μας αφήνουν τις μνήμες

που λιγοστεύουν

κι ένα τσαπί για να σκάψουμε

ν' ανοίξουμε

τον δρόμο του τέλους μας.

Νίκος Ι. Καραβέλος , Δικηγόρος Συγγραφέας 

από ilioupoligiaolous