Πικρή Ελλάδα: το παράδειγμα της κορινθιακής σταφίδας

Ανακαλύψαμε στο facebook την παρακάτω ανάρτηση του (αγνώστου σε εμάς) Μάκη Νικολάου. Τη δημοσιεύουμε αυτούσια, παρά τη γλώσσα που χρησιμοποιεί, γιατί νομίζουμε ότι περιέχει μια πάρα πολύ μεγάλη δόση αλήθειας. (Θα άξιζε βέβαια ίσως ένα αναλυτικό κείμενο για το τι έγινε στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίας, όχι μόνο ένα ξέσπασμα, αλλά αμφιβάλουμε ότι θα μπορέσει ποτέ να το παράγει αυτή η κοινωνία).

Μου ζήτησε να γράψω κάτι για την κατρακύλα της σταφίδας ενας φίλος αλλά τα λόγια που θα γράψω είναι πολυ πικρά γι αυτό όποιος δεν μπορεί να τα αντέξει ας διαγραφεί από φίλος μου.

Θυμάσαι μαλάκα όταν ο Πασχάλης ελληνοποιούσε τούρκικες σταφίδες υποβαθμίζοντας την ποιότητα του κορινθιακού σταφυλιού και εσύ δεν μίλαγες αντί να είχες κάψει τις νταλίκες και το συσκευαστήριό του μαζί;

Θυμάσαι κορόιδο πόσα φέσια έφαγες από εμπόρους αμφίβολης ποιότητας και δεν κατέθεσες ούτε μια αγωγή εις βάρος τους;

Θυμάσαι βλάκα πόσες φορές έκανες τον έξυπνο και γάμαγες την κουβέντα ή την ίδια την προσπάθεια να στηθούν ομάδες ή συνεταιρισμοί με σκοπό την εμπορία γιατί ήθελες  τον πρώτο λόγο θα είχες εσύ;

Θυμάσαι θύμα πόσες φορές έστειλες “ανοιχτά” τα προϊόντα σου στην “αγορά” πραγματοποιώντας το θαύμα ο πωλών να μην βάζει τιμή αλλά να την ορίζει ο αγοραστής κατα το δοκούν;

Θυμάσαι βόιδι την ελληνοποίηση της ξερής σταφίδας με δικά σου τιμολόγια που το μόνο που σε ένοιαζε ήταν να παίρνεις την επιδότηση του λιασίματος (διαδικασία άγνωστη σε σένα από την δεκαετία του 80 και μετά);

Θυμάσαι καθίκι πόσες φορές ήρθαν σοβαροί άνθρωποι και σε εμπιστεύτηκαν να τους κόψεις σταφύλια και συ έβαλες τα σάπια από κάτω στο τελάρο και από πάνω τη “μόστρα”;

Θυμάσαι πονηρούλη τα μπουζούκια  της Βικης που έτρωγες τα λεφτά στα χρυσά χρόνια της σταφίδας και δεν έκανες ούτε μια δραχμή υποδομές;

Θυμάσαι θύμα ότι ποτέ δεν ζήτησες από τους βουλευτάδες του νομού σου τίποτα για το προϊόν αλλά μόνο προσωπικό ρουσφέτι;

Θυμάσαι βλήμα που ψήφιζες συνδικαλιστάς που μόνο ρόλο είχαν να πηγαίνουν ταχαμού στα συνέδρια της Πασεγες και μετα με πουτάνες στο Καράβελ με έξοδά σου;

Θυμάσαι κουτέ που μπήκες στο τρυπάκι να κάνεις ένα προϊόν αφύσικα μεγάλο και καμάρωνες με φωτογραφίες όταν το κόστος καλλιέργειας ξεπερνούσε τα έσοδά σου;

Θυμάσαι κοκορόμυαλε να έχεις κάνει ποτέ μια ανάλυση κόστους παραγωγής να δεις αν συμφέρει να καλλιεργείς ;

Θυμάσαι  χρυσόψαρο πως έτρεχες πίσω από την Τσεκμειντ να της δώσεις τις καλλιεργητικες πρακτικές και να πληρώσεις και ένα σκασμό λεφτά για πιστοποίηση όταν με μια απλή ανάλυση έβλεπες τα πάντα ;

Θυμάσαι (μου τελείωσαν οι χαρακτηρισμοί γαμώτο) που πλήρωνες 700 δραχμές την ταμπλέτα την ορμόνη όταν σε όλη την άλλη Ευρώπη δεν ξεπερνούσε τις 300;

Αλλά το μόνο που θυμάσαι είναι οι φωτογραφίες με τον _ _ακη στα μπουζούκια και το καμάρι σου που σε έκανε παρέα άσχετο αν τελικά πλέρωνες εσύ όπως αποδείχθηκε.

Βγες τώρα και αναρωτήσου γιατί σε γαμάει η αγορά βγες και αναρωτήσου τι κάνει η πολιτεία βγες και αναρωτήσου γιατί ενώ οι τιμές στο ράφι στην Ευρώπη είναι οι ίδιες εδώ και τριάντα χρόνια εσύ χάνεις το σπίτι σου από τα χρέη.

ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΑΤΣΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΙΟΝ ΣΕ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΚΙΤΡΙΝΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΥΜΑΤΑ .

από konstantakopoulos.gr