Γιατί δεν δέχτηκε ο Τσίπρας το σχέδιο Σόϊμπλε για την Ελλάδα

Γράφει ο Θεόδωρος Κατσανέβας

Το καλοκαίρι του 2015 προτάθηκε στην Ελλάδα αυτό που αποκαλείται σχέδιο Σόϊμπλε, η προσωρινή δηλ. αποχώρησή της από την ευρωζώνη, η ενίσχυσή της  με 50 δις, η στήριξη της υποτίμησης της δραχμής στο -25% έναντι του ευρώ, καθώς και διαπραγμάτευση για την πληρωμή των πολεμικών αποζημιώσεων.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Αυτό το σενάριο το εξήγησε στον Αλέξη Τσίπρα ο στενός συνεργάτης του Βόλφαγκ Σόιμπλε οικονομολόγος Τόμας Μάγιερ, ο οποίος επισκέφτηκε την Ελλάδα τότε για τον ίδιο λόγο. Ο εναλλακτικός δρόμος, η παραμονή δηλ. στο “πάση θυσία στο ευρώ”, ήταν η σκληρή εκδοχή των μόνιμων μνημονίων. Όλα δηλ. τα επώδυνα μέτρα που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται από τότε μέχρι σήμερα και στο απώτερο μέλλον, με την υφαρπαγή  του δημόσιου και ιδιωτικού πλούτου της χώρας μας, την ένταξή της στον γύψο, την φτωχοποίηση και την καταστροφή, χωρίς ελπίδα διεξόδου.

Ο Αλέξης Τσίπρας φυσικά δεν είναι ανόητος για να μην κατάλαβε ότι το σενάριο που του προτάθηκε ήταν το καλύτερο δυνατό, ή έστω το λιγότερο κακό για τη χώρα μας. Όμως, τότε παρενέβη η Ουάσιγκτον των Ομπάμα- Κλίντον, η οποία ήθελε να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη για τους ακριβώς αντίθετους λόγους από αυτούς του Βερολίνου. Σύμμαχός της ήταν ο Ολάντ της Γαλλίας και ο Τούσκ της Πολωνίας, οι οποίοι για το συμφέρον των δικών τους χωρών, ανησυχούν για την περαιτέρω ενδυνάμωση του Βερολίνου.

Ο Αλέξης Τσίπρας προχώρησε στη διενέργεια δημοψηφίσματος όπου ο Ελληνικός λαός αποφάνθηκε να πει όχι στο “πάση θυσία στο ευρώ” με πλειοψηφία του 62%, παρ΄όλο τον βομβαρδισμό του για το αντίθετο με κίβδηλη και  ανίερη κινδυνολογία από τα συστημικά ΜΜΕ Τελικά, ο Αλέξης μετέτρεψε το Όχι σε Ναι και έτσι σφραγίστηκε η πορεία της χώρας μας στον Καιάδα.

Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι, το Βερολίνο δεν ήθελε την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη γιατί οι Μέρκελ- Σόϊμπλε αντιλαμβάνονται ότι, η χώρα μας αποτελεί τον αδύνατο κρίκο της αλυσίδας του ευρώ. Και ότι, μια προσωρινή ή οριστική αποχώρησή της, θα το ισχυροποιούσε έναντι του δολαρίου ως διεθνές αποθεματικό και ανταλλαγματικό νόμισμα.

Επισημαίνεται επίσης ότι, σύμφωνα με τις βασικές συνθήκες της ευρωζώνης, διαγραφή χρέους δεν επιτρέπεται μέσα στη ζώνη του ευρώ. Στην περίπτωση δηλ. που το Βερολίνο ανέτρεπε την βασική αυτή συνθήκη, τότε θα τιναζόταν ολόκληρο το οικοδόμημα του ευρώ στον αέρα. Αν γινόταν κάτι τέτοιο για την Ελλάδα, θα ακολουθούσαν και ανάλογες ρυθμίσεις και για τις άλλες χώρες με υψηλά χρέη και ειδικότερα για τις χώρες του νότου.

Συμπερασματικά, η παραμονή μας στο ευρώ με όλα τα πολύ επώδυνα συνακόλουθα, έγινε για πολιτικούς και όχι οικονομικούς λόγους, γιατί αυτό επέβαλε η Ουάσιγκτον με τη συνηγορία του Παρισιού.

Φυσικά είναι τουλάχιστον αστείο να υποστηρίζει κανείς σοβαρά ότι, μπορεί η Ελλάδα, ή οποιαδήποτε χώρα, να βγει από το σπιράλ της ύφεσης, της φτώχειας και της ανεργίας, όταν είναι υποχρεωμένη να έχει πλεονάσματα 3,5% του προϋπολογισμού και με το ήδη δυσθεώρητο χρέος της να αυξάνεται πάνω από 30 δις κάθε χρόνο.

Βέβαια, σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην με την απρόσμενη κατάκτηση του Λευκού Οίκου από τον  Ντόναλντ Τράμπ, ο οποίος έχει δηλώσει ότι, η Ελλάδα πρέπει να φύγει από το ευρώ και το χρέος να το πληρώσει η Γερμανία, η οποία μάλιστα δεν ανταποκρίνεται στις οικονομικές της υποχρεώσεις στο ΝΑΤΟ όπως κάνει η χώρα μας. Αυτή η εξέλιξη, σε συνδυασμό με την αλματώδη άνοδο του ευρωσκεπτικισμού στην Ευρώπη και την οικονομική καχεξία των χωρών της ευρωζώνης, δεν μπορεί παρά να σηματοδοτούν μια ανατρεπτική πορεία για την Ευρώπη της Γερμανίας και της ευρωζώνης

Πηγή