Ιταλία... τι συμβαίνει; ...από το εσωτερικό μιας σπηλιάς δεν μπορείς να αναπαριστάς τι είναι μια σπηλιά!


Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

«Ο προβληματισμός των εξόδων από το σπήλαιο...
βρίσκεται εξολοκλήρου στο γεγονός του ότι
από το εσωτερικό μιας σπηλιάς δεν μπορείς
να αναπαριστάς τι είναι μια σπηλιά»

Χανς Μπλούμενμπεργκ, "Βγείτε από τη σπηλιά" (Out of the Cave)

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Σχετικά:


Να δούμε τι συμβαίνει στην Ιταλία κι όλοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, ή ερμηνεύουν κατά το δοκούν και τα κομματικά "ιδεολογικά" τους "κάστρα";
Αναρωτιόμαστε και συνεπώς ελπίζουμε να το κάνει ο αναγνώστης: σε τι συνίσταται η συστράτευση όλων των ελληνικών πολιτικών κομμάτων και κινημάτων κι ιδιαιτέρως εκείνα της λεγόμενης "εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς", στο πλευρό της ενιαίας ιταλικής αντιπολίτευσης (αριστεράς και δεξιάς) απέναντι στην "αντιευρωπαϊκή" στάση της ιταλικής κυβέρνησης;
Φυσικά και σίγουρα η "απέχθεια" απέναντι στις επιλογές του ιταλικού λαού δεν βασίζονται σε ζητήματα που σχετίζονται με την εργασία, τα κοινωνικά δικαιώματα, τους εργαζόμενους, που έχουν κατακρεουργηθεί από την "ευρωπαϊκή πολιτική" που επιβάλει το διευθυντήριο της Ε.Ε., όπως συμβαίνει και στη δική μας πατρίδα.
Μια απάντηση θα μπορούσε να είναι πως θίγεται η ενότητα, το ενιαίο μέτωπο της "μεγάλης δημοκρατικής ευρωπαϊκής οικογένειας", ακόμη κι από όσους έχουν διαφωνίες, αλλά εκτιμούν πως θα μετατρέψουν σε "δημοκρατική" αυτή την Ευρώπη και το ευρώ, ιδιοκτησία μιας ιδιωτικής χρηματοπιστωτικής εταιρίας που ανατέθηκε η εκτύπωσή του, θα περιέλθει, έστω στη Σύνοδο των πρωθυπουργών -αριστερών ή δεξιών, δεν έχει πλέον σημασία- κρατών μελών της ευρωζώνης και δεν θα το δανείζονται από την ιδιωτική χρηματοπιστωτική εταιρία (Ε.Κ.Τ.).
Μια άλλη απάντηση θα μπορούσε να είναι, από την "αριστερά" των ατομικών κι όχι κοινωνικών δικαιωμάτων, των "ανοιχτών συνόρων", της "παγκοσμιοποίησης με ανθρώπινο πρόσωπο", των "κοινωνικών καταλήψεων" τύπου City Plaza κ.α.π. και της πολυπολιτισμικότητας (multiculturalism)... η αντιμετώπιση της "ακροδεξιάς", του "εθνικισμού", του "λαϊκισμού", η αναβίωση του φασισμού.
Σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται για μια επίθεση εναντίον της απόφασης του ιταλικού λαού, που σχετίζεται με μισθούς, συντάξεις, κατοικία, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (δημόσια Παιδεία, Υγεία, προστασία από τράπεζες, ηλεκτρισμό, νερό, συγκοινωνίες...), αλλά έχει κριτήρια "ιδεολογημάτων" και γιατί όχι της ταύτισης με τις πολιτικές του υπερεθνικού κεφαλαίου.

Σε μια προσπάθεια απεγκλωβισμού από τα παραπάνω, ας δούμε πως προσεγγίζει αυτό το ζήτημα ο Ιταλός αρχαιοελληνιστής φιλόσοφος και μαρξιστής Diego Fusaro, ο ο ποίος δεν είναι ενταγμένος ούτε στα κόμματα της κυβέρνησης, αλλά ούτε και στα κόμματα της ενιαίας αριστερής και δεξιάς αντιπολίτευσης, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα διαμόρφωσης μιας δικής μας άποψης.


Προσφάτως ο Diego Fusaro, φιλοξενούμενος στην τηλεοπτική εκπομπή Tagadà, του μεγαλύτερου πολιτικού τηλεοπτικού σταθμού της Ιταλίας κι απολύτως ελεγχόμενο από την αριστερά, αναφερόμενος στις δύο πολιτικές δυνάμεις που συνθέτουν την κυβερνητική πλειοψηφία (Λέγκα και Κίνημα 5 αστέρων), συνόψισε ως εξής την κατάσταση:
Diego Fusaro: ‘Λέγκα και Κ5α. Ο λαός εναντίον της ελίτ των καπιταλιστών


Μεταφέροντας την παρέμβασή του μπορούμε να διαπιστώσουμε αλλά και να γνωρίσουμε μια άλλη προσέγγιση, που μάλλον δεν απασχολεί καθόλου τους εγχώριους "αναλυτές" που εντάσσουν τα πάντα σε ζητήματα "γεωστρατηγικής", ή ακόμη χειρότερα στο κομματικό τους "κάδρο". Με το νεολογισμό "κάδρο" αναφερόμαστε σε όλους τους κομματικούς μηχανισμούς που όταν κάτι δεν συνάδει με τους όρους που έχουν επιβάλλει στον χώρο τους, ή δεν καθοδηγούν μια οποιαδήποτε πολιτική κίνηση, στέκονται απέναντι. Συνήθως, θα λέγαμε πάντα, ότι "περισσεύει" ή δεν υπεισέρχεται στο "κάδρο" τους, το αφορίζουν, εξοστρακίζουν, βρίσκουν χίλιες δικαιολογίες να το καταγγείλουν, αποδίδοντας πάντα τις ευθύνες στο λαό που δεν τους κατανοεί, δεν ανταποκρίνεται στα κελεύσματά τους.
Γι' αυτούς όλους έχει μιλήσει ο μεγάλος δραματουργός, σκηνοθέτης και ποιητής του 20ού αιώνα:
"Η Κεντρική Επιτροπή αποφάσισε. Επειδή ο λαός δεν συμφωνεί, πρέπει να διορίσουμε έναν καινούριο λαό"

Μπέρτολτ Μπρεχτ


Όπως ακριβώς για τους επαγγελματίες "αντιφασίστες" κι "αντιρατσιστές" έχει μιλήσει ο "Poeta Vate", ο προφητικός οραματιστής ποιητής, κομμουνιστής διανοούμενος κι επίκαιρος όσο ποτέ σήμερα, με την πλούσια ιστορική του παρακαταθήκη: Ο Pier Paolo Pasolini "χαστουκίζει" τον αντιφασισμό... απέναντι στο νεκρό φασισμό!

Ας δούμε πως προσεγγίζει (το σχετικό βίντεο παρακάτω) τη σημερινή κατάσταση στην Ιταλία ο φιλόσοφος Diego Fusaro:
«Πιστεύω ότι όλη η δυσκολία στην κατανόηση της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης [στην Ιταλία] έγκειται στο γεγονός ότι οι παλαιές πολιτικές κατηγορίες έχουν παραλειφθεί.
Εμείς συνεχίζουμε συχνά να κινούμαστε με έναν εντελώς αδικαιολόγητο τρόπο, σύμφωνα με τον κανόνα της δεξιάς και αριστερής διχοτόμηση: "η Λέγκα είναι δεξιά και το Κ5α αριστερά", όταν αυτή η πραγματικότητα είναι ανύπαρκτη. 

Υπάρχει μια ενοποίηση στη βάση των κατώτερων εθνικών λαϊκών στρωμάτων της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων επιχειρηματικών εθνικών τάξεων που εκπροσωπούνται από τα 5 αστέρια και την Λέγκα, εναντίον των ανώτερων τάξεων της οικονομίας, του κεφαλαίου, της Ευρώπης.
Προφανώς, η σύγκρουση γίνεται έτσι ώστε, όπως συμβαίνει, οι εχθροί της κυβέρνησης θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να την διασπάσουν, ακόμα και να επιστρατεύσουν την διχοτόμηση [αντίθεση] δεξιάς-αριστεράς.
Είναι σαφές ότι η Forza Italia [δεξιά του Μπερλουτσκόνι], πιστεύω, θα συμπράξει με το Δημοκρατικό Κόμμα επειδή αντιπροσωπεύουν, από διαφορετικές οπτικές γωνίες, τα συμφέροντα των υψηλών [αστικής τάξης].
Επιπροσθέτως, όλες αυτές τις μέρες ο Μπερλουσκόνι παράγει σε μια απεριόριστη κλίμακα επαίνους ευλογιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή των βασανιστών που του έκαναν το 2011 οικονομικό πραξικόπημα και τον αποκαθήλωσαν.
"Η ανωτερότητα της κυβέρνησης" θα διαπιστωθεί αν "γνωρίζει ν' αντισταθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση" και να απελευθερώσει την Ιταλία από το θανατηφόρο κλουβί της Ε.Ε., που αντιπροσωπεύει τις κυρίαρχες τάξεις εναντίον των Ευρωπαίων εργαζομένων και μεταξύ αυτών των Ιταλών. Και μ' αυτό τον τρόπο θα τηρήσει "τη δική της υπόσχεση", ή θα μπορούσε να πέσει "σ' εκείνο το σημείο που θα είναι το σημείο διάσπασης"».


Για την κατανόηση της διατύπωσης του Diego Fusaro "σ' εκείνο το σημείο που θα είναι το σημείο διάσπασης" κι επειδή πραγματικά έχουν αλλάξει οι κλασικοί "κανόνες" του παγιωμένου πολιτικού συστήματος, δεν είναι λίγα τα "κρούσματα" των ενδοκυβερνητικών διαφοροποιήσεων, που δεν θα πρέπει ν' αποκλειστεί μια κυβερνητική διάσπαση κατάλληλα υποβοηθούμενη από το υπερεθνικό κεφάλαιο και τον Σόρος.
Μόλις πριν λίγες ημέρες, στις 19 Δεκέμβρη 2018, ο Πρόεδρος της ιταλικής βουλήςRoberto Fico (Κ5α) στη συνάντηση με τους δημοσιογράφους του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ για τις χριστουγεννιάτικες ευχές, πήρε μια σαφή θέση εναντίον της κυβέρνησης: «Το μεταναστευτικό αποτελεί παγκόσμια προβληματική, διαπερνάει ολόκληρο τον κόσμο και υποχρεωτικά οφείλουμε να καθίσουμε στο ίδιο τραπέζι με όλες τις χώρες του κόσμου. Η Ιταλία πρέπει να είναι εκεί, να συνεργαστεί και να υπογράψει μια συμφωνία που καθιστά το μεταναστευτικό φαινόμενο με μια προσέγγιση παγκοσμιοποίησης».

Ο πρόεδρος της βουλής που εξελέγη με τις ψήφους της Λέγκας και του Κ5α δηλώνει απερίφραστα πως «Η Ιταλία πρέπει οπωσδήποτε να υπογράψει το Οικουμενικό Σύμφωνο του ΟΗΕγια ελεύθερη μετανάστευση(Global Compact)», που χρηματοδοτεί και ο Σόρος, σε πλήρη αντίθεση και διάσταση με την κυβέρνηση. Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που ο Roberto Fico έρχεται σε αντίθεση με την κυβέρνηση και το κόμμα του (Αίγυπτος, παράνομη διακίνηση μεταναστών από ΜΚΟ κ.α.).
Οι δηλώσεις στο σχετικό βίντεο: ΕΔΩ
Αν τα παραπάνω συνδυαστούν με το γεγονός πως ο πρόεδρος της βουλής Roberto Fico "πιάστηκε με τη γίδα στην πλάτη" όταν αποκαλύφθηκε από δημοσιογραφική έρευνα -και με κρυφή κάμερα-, πως μαζί με τη σύντροφό του Yvonne De Rosa απασχολούσαν οικιακή βοηθό, την μετανάστρια Imma, που εργαζόταν 4,5 ώρες την ημέρα (Δευτέρα ως Παρασκευή) και πληρωνόταν "μαύρα" 500 ευρώ το μήνα, αλλά η αντιπολίτευση (αριστερά και δεξιά) δεν απαίτησαν καν την παραίτησή του... εξάγουμε σκέψεις, αν όχι συμπεράσματα για πιθανή αποστασία.



Ένα άλλο περιστατικό αναστάτωσε επίσης την κυβέρνηση. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κι υπουργός των Εσωτερικών Matteo Salvini επισκέφθηκε το κατοχικό καθεστώς στην Παλαιστίνη.
Κι ως εδώ θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει απλώς για μια εθιμοτυπική επίσκεψη. Να όμως που ο Salvini υπερέβη τα πάντα με μια δήλωση προκλητικής στήριξης στο σιωνιστικό καθεστώς: 
"Όποιος θέλει την ειρήνη υποστηρίζει το δικαίωμα ύπαρξης κι ασφάλειας του Ισραήλ. Μόλις επισκέφθηκα τα βόρεια σύνορα με τον Λίβανο, όπου οι ισλαμιστές τρομοκράτες της Χςζμπολάχ σκάβουν τούνελ κι οπλίζουν πυραύλους για να πλήξουν το προπύργιο της δημοκρατίας σ' αυτή την περιοχή". 







Matteo Salvini  @matteosalvinimi






Chi vuole la pace, sostiene il diritto all'esistenza ed alla sicurezza di Israele. 

Sono appena stato ai confini nord col Libano, dove i terroristi islamici di Hezbollah scavano tunnel e armano missili per attaccare il baluardo della democrazia in questa regione.


Μια δήλωση που προκαλεί σοκ στην υπουργός Άμυνας της Ιταλίας Elisabetta Trenta. Οι κύκλοι της υπουργού εκφράζουν δυσαρέσκεια επισημαίνοντας πως η Χεζμπολάχ είναι ένα νόμιμο κόμμα του Λιβάνου, που μάλιστα συμμετέχει στην κυβέρνηση της χώρας και έχει εκλέξει τον πρόεδρο δημοκρατίας. Μάλιστα επισημαίνουν το άτοπο των δηλώσεων του Salvini, όταν σ' εκείνη την περιοχή σταθμεύουν κι έχουν την ευθύνη της περιοχής ιταλικά στρατεύματα με εντολή του ΟΗΕ.
Φυσικά η δήλωση του Salvini προκαλεί μειδιάματα, όταν μόλις τον Απρίλη του 2018, γελοιοποίησε την προσπάθεια επίθεσης εναντίον της Συρίας, με πρόσχημα τη χρήση χημικών όπλων, ως εξής:
"Ακόμη ψάχνουν τα 'χημικά όπλα' του Σαντάμ, πληρώνουμε ακόμη για τον τρελό πόλεμο στη Λιβύη και κάποιος με εύκολη τη σκανδάλη επιμένει με 'έξυπνους πυραύλους', που μεταξύ άλλων βοηθάει τους ισλαμιστές τρομοκράτες, σχεδόν ηττημένους. Τρελό, σταματήστε. Συρία όχι πόλεμο. Όχι στο 'ισλαμικό κράτος'" (isis).
Η παρέμβαση του Diego Fusaro στην τηλεοπτική εκπομπή Tagadà:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.