Ένα υπέροχο ταξίδι στον χρόνο και τις αμέτρητες όψεις του ωραίου (Photos)


Μετά τις εκθέσεις «Περίπατος στην Αθήνα των περιηγητών, 17ος - 19ος αιώνας» και «Οδύσσειες», η έκθεση «Οι αμέτρητες όψεις του ωραίου» έρχεται να ολοκληρώσει μια τριλογία που σχεδιάστηκε προκειμένου να εορτάσει τη μεγάλη επέτειο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου και τα 150 χρόνια από τη θεμελίωση του εμβληματικού κτηρίου που το στεγάζει.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Πρόκειται για μια έκθεση που επιχειρεί να μας ταξιδέψει στον χρόνο και να μας παρουσιάσει το «ωραίο» στις αμέτρητες εκδοχές του. Αυτό το αινιγματικό και ασύλληπτο «κάτι», αυτή την αισθητική κρίση που επηρεάζεται από τόσους ιστορικούς, πολιτιστικούς, κοινωνικούς, ατομικούς παράγοντες, αυτή την έννοια καλαισθησίας που κάθε φορά ακούει στα δικά της κριτήρια και τη δική της «γλώσσα» και που, όμως, μιλά στον νου και ακουμπά στην ψυχή όλων των ανθρώπων με την ίδια ένταση και την ίδια δυναμική.
Άλλωστε, η «καλλιέργεια έρωτος προς τας καλάς τέχνας» αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο από την ίδρυσή του ακόμα, καθιστώντας την έννοια του «ωραίου» ως τον ιδανικό επίλογο στην επετειακή αυτή τριλογία.
Μέσα από 340 έργα, που χρονολογούνται από τη νεολιθική περίοδο έως την ύστερη αρχαιότητα, η έκθεση αναπτύσσει το μουσειολογικό της αφήγημα σε τέσσερα διακριτά μέρη που αποκαλύπτουν σταδιακά το ωραίο ως μια διαρκώς εξελισσόμενη πραγματικότητα.
Στην εισαγωγική της ενότητα με τίτλο «Αιώνια αισθητική» (Aesthetica aeterna), η έκθεση παρουσιάζει επιλεγμένα σκεύη της καθημερινότητας, που καταγράφουν τις συνεχείς εναλλαγές και τους διαφορετικούς τρόπους έκφρασης της αισθητικής στο πέρασμα των χρόνων. Διάφοροι τύποι αγγείων και σκευών αλλάζουν μορφή στα χέρια επιδέξιων τεχνιτών και μετατρέπονται σε θαυμαστά έργα τέχνης.
Χρυσά κύπελλα, αργυρά και χάλκινα σκεύη, αγγεία από πηλό, αλάβαστρο και στεατίτη, αμέτρητες εναλλαγές από ύλες, σχήματα και χρώματα συνθέτουν, λοιπόν, το προοίμιο της έκθεσης αποκαλύπτοντας στα μάτια του θεατή τις αμέτρητες εκδοχές του ωραίου, σαν μια διαρκή μεταβολή του κόσμου που – παρά τις διαφορές του – διατηρεί έξοχα την αρμονία του.
Στο δεύτερο μέρος το «ωραίο και επιθυμητό» προσεγγίζεται με βάση τις αισθητικές προτιμήσεις των αρχαίων και όσα αποκαλύπτονται από μύθους και αρχαιολογικά ευρήματα. Εκθέματα που προβάλλουν τη σημασία της ένδυσης και του καλλωπισμού μάς δείχνουν, μεταξύ άλλων, την ιδεολογία των αρχαίων Ελλήνων για την ομορφιά και τη σύνδεσή της με τον έρωτα. Ευφάνταστα ενδύματα, περίτεχνες κομμώσεις και εντυπωσιακά κοσμήματα που ξεκινούν από την αρχαιότερη νεολιθική περίοδο (6500-5800 π.Χ.) και φθάνουν μέχρι τους ιστορικούς χρόνους, αποκαλύπτουν τόσο τη δημιουργικότητά τους όσο και την ιδιαίτερα αναπτυγμένη αισθητική τους.
Στην ίδια ενότητα, η όσφρηση μετατρέπεται σε ένα ακόμα «όχημα» για το ωραίο. Σε συνεργασία με την εταιρεία Κορρές, δημιουργήθηκαν αρώματα εμπνευσμένα από πληροφορίες που μεταφέρουν οι αρχαίες πηγές, προσφέροντας στον επισκέπτη μια πρωτότυπη αισθησιακή εμπειρία
Το τρίτο μέρος, «Προβάλλοντας το σώμα», μελετά την έκφραση του ωραίου μέσα από την εικαστική απόδοση του σώματος από την αρχαιότερη νεολιθική (6500 π.Χ.) μέχρι τη λήξη της ελληνιστικής περιόδου (30 π.Χ.).
Η έκθεση παρουσιάζει το ανθρώπινο σώμα, ανδρικό και γυναικείο, ως ένα γοητευτικό αφήγημα που αντικατοπτρίζει τις πνευματικές αναζητήσεις κάθε εποχής. Ξεκινώντας από τις αφαιρετικές μορφές των προϊστορικών χρόνων, η έκθεση προχωρά στα αρχετυπικά σύμβολα των γεωμετρικών χρόνων και φθάνει στις κλασικές δημιουργίες που αποδίδουν την ανθρώπινη μορφή ως μια ενότητα που ορίζεται από το πνεύμα και τη θέληση. Πρόκειται για μια περίοδο όπου κυριαρχεί το ιδανικό του μέτρου, της ισονομίας και της αυτονομίας, μια περίοδο όπου το ωραίο και το αυτάρκες αποτελούν τις ανώτερες αξίες.
Στην ελληνιστική περίοδο (323-30 π.Χ.) στη γλυπτική τέχνη «εισβάλλει» ο ρεαλισμός, το πάθος και η δραματικότητα. Πρόκειται για την εποχή όπου συντελείται μια κοσμοϊστορική ανατροπή ως προς τον τρόπο πρόσληψης της τέχνης. Παρατηρούμε τα λαμπρά έργα γλυπτικής, τα οποία υπηρετούσαν τα ιδανικά της πόλης και της θρησκείας, να μετατρέπονται σε εμπορεύσιμα έργα που διακοσμούν ανάκτορα και βίλες.
Η αυξημένη ζήτηση έργων τέχνης κατά τον 2ο και 1ο αιώνα π.Χ. έχει ως αποτέλεσμα τη μαζική κατασκευή αντιγράφων. Τον επίλογο της έκθεσης, μάλιστα, σηματοδοτεί το πορτρέτο ενός ώριμου άνδρα από τη Δήλο χρονολογημένο εκείνη την εποχή. Μια μορφή που, ξεδιπλώνοντας τα αισθήματά της, μοιάζει να αναρωτιέται για την ανθρώπινη ύπαρξη, τα σημαντικά και τα ουσιώδη που συνθέτουν την αξία και την ομορφιά της.
Ωστόσο, όπως όλα αυτά τα πανανθρώπινα ερωτήματα δεν καταλήγουν ποτέ σε μια μονοσήμαντη απάντηση από την ελληνική φιλοσοφία, έτσι και στο ταξίδι της τέχνης ο δρόμος και ο προορισμός δεν είναι ποτέ καθορισμένος και προδιαγεγραμμένος.
Η αναζήτηση του ωραίου, λοιπόν, δεν καταλήγει σε μια απόλυτη αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση, όμως, μας οδηγεί στην αναγνώριση του εαυτού μας. Γιατί οι πηγές του καλού και του ωραίου, τα κριτήριά μας και τα συναισθήματα που απορρέουν από αυτό, βρίσκονται μέσα μας και αποσκοπούν σε αυτό που ο καθένας από εμάς ορίζει ως ψυχική απόλαυση και ευχαρίστηση.
Η έκθεση έχει ενταχθεί στις δράσεις του Ευρωπαϊκού Έτους Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2018, ενώ μια μικρότερη εκδοχή της με 40 έργα σχεδιάστηκε με σκοπό να μεταφέρει το αισιόδοξο μήνυμα της ανθρώπινης δημιουργίας κατά το 2018 και το 2019 στη Σπάρτη, τα Ιωάννινα, την Τήνο, τον Βόλο και τη Χίο σε θεματικά μουσεία του Πολιτιστικού Ιδρύματος του Ομίλου Πειραιώς.
INFO
Η έκθεση θα διαρκέσει έως 31.10
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο - Πατησίων 44,
Δευτέρα: 13.00-20.00, Τρίτη-Κυριακή: 08.00-20.00
Τηλ.: 213 2144800

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.