ΠΑΛΙΟΣ ΓΝΩΡΙΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ Ο ΝΕΟΣ «ΤΣΑΡΟΣ» ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μπορεί το 2018 να επιφύλασσε την απογείωση στην πολιτική καριέρα του πρωθυπουργού του Αμβούργου, Όλαφ Σολτς, με την επιλογή του στη θέση του υπουργού Οικονομικών, οι βάσεις ωστόσο για να κόψει το νήμα στις 7 Φεβρουαρίου τέθηκαν ένα χρόνο πριν: το 2017.

Τότε ήταν που το όνομά του ακούστηκε στην κούρσα διαδοχής του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος από κοινού με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και σε αντιπαράθεση με τον αντι-καγκελάριο Σίγκμαρ Γκάμπριελ. 

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Όσο κι αν η συνέχεια ήταν γνωστή, με τον Μάρτιν Σουλτς να κερδίζει το χρίσμα και να καλείται στη συνέχεια στα πάτρια εδάφη να σώσει τη χαμένη τιμή του SPD, και το αποτέλεσμα των σοσιαλδημοκρατών στις εκλογές του Σεπτεμβρίου δεδομένο, καθώς το πρόβλημα του κόμματος δεν ήταν ο ηγέτης αλλά η ταύτιση του κόμματος με τη Δεξιά, αν κάτι δεν ήταν εύκολα προβλέψιμο ήταν η αμφισβήτηση του Μάρτιν Σουλτς από τον Όλαφ Σολτς, την επόμενη των εκλογών. 

Δείχνοντας τις πολιτικές του φιλοδοξίες έδωσε στη δημοσιότητα ένα κείμενο με τίτλο «Καμία συγγνώμη! Απαντήστε σε νέες ερωτήσεις για το μέλλον! Καθαρές Αρχές!». Κι αν κάποιος υπέθετε ότι οι καθαρές αρχές υπονοούν μια επιστροφή στις ρίζες της σοσιαλδημοκρατίας, δηλαδή τις κοινωνικές παροχές και το κράτος πρόνοιας διαψεύστηκε.

Ο πρωθυπουργός του Αμβούργου, που τον Ιούλιο του 2017 δέχθηκε πολύ σκληρή κριτική με αφορμή τις βίαιες διαδηλώσεις που συνόδευσαν τη σύνοδο των αρχηγών των επτά ισχυρότερων κρατών του κόσμου στην πόλη του εξ αιτίας της ανοχής που επέδειξε, αυτή τη φορά έστριψε το τιμόνι όλο δεξιά. Τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του μεγάλου συνασπισμού, κι ας διαφωνούσαν με την προοπτική μιας νέας συνεργασίας τα πιο μαχητικά τμήματα του κόμματος, όπως οι συνδικαλιστές και η νεολαία. «Δεν θα ήταν σοφό ούτε να χαράξουμε κόκκινες γραμμές ούτε να χαρακτηρίσουμε κάποια θέματα ως μη διαπραγματεύσιμα σε αυτή τη φάση», τόνισε στο γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων DPA δηλώνοντας με αυτό τον τρόπο ότι τα πάντα μπορούν να συζητηθούν με τους Χριστιανοδημοκράτες, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για έναν ακόμη μεγάλο συνασπισμό.

Ο ίδιος ο Σολτς άλλωστε έχει κατ’ επανάληψη και από διαφορετικά πόστα εργαστεί για τον μεγάλο συνασπισμό, πριν αναλάβει καθήκοντα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Γερμανίας, που ως επίσημη ονομασία έχει «Ελεύθερη και Χανσεατική πόλη του Αμβούργου» λόγω της συμμετοχής της στην μεσαιωνική Χανσεατική Ένωση που εγγυούταν το ελεύθερο εμπόριο από τη Βαλτική ως τη Βόρεια Θάλασσα. Μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2005, ο Σολτς ανέλαβε πρώτος επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD κι από αυτή τη θέση εργάστηκε συστηματικά με τον χριστιανοδημοκράτη ομόλογό του για να υποστηρίξει και να προασπίσει τον μεγάλο συνασπισμό, από εσωτερικές κι εξωτερικές αμφισβητήσεις. 

Στη συνέχεια συμμετείχε σε κοινοβουλευτικές επιτροπές που επέβλεπαν το έργο της ομοσπονδιακής υπηρεσίας πληροφοριών (BND), της υπηρεσίας αντικατασκοπείας του στρατού (MAD) και του γερμανικού γραφείου για την προστασία του Συντάγματος (BfV). Μεταξύ 2009 και 2011 συμμετείχε στην Ομάδα Εργασίας  του κόμματός του για το θέμα του Αφγανιστάν και του Πακιστάν, ενώ το 2010 συμμετείχε στη σύνοδο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στην Ισπανία.

Στην πολιτική διαδρομή του Όλαφ Σολτς, από την εποχή που αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Αμβούργου μέχρι που ακολουθώντας τη γραμμή του SPD και σε αντιπαράθεση με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τον οποίο θα αντικαταστήσει δήλωσε το 2012 ότι η θέση της Ελλάδας είναι εντός του κοινού νομίσματος, αν κάτι διακρίνεται είναι ότι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του σκληρού μηχανισμού του SPD, υπηρετώντας πιστά το κόμμα του. 

Ακόμη κι όταν αυτό πραγματοποιούσε τις πιο θεαματικές του στροφές. Για παράδειγμα, από το 2002 ως το 2004 ήταν γενικός γραμματέας του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και παραιτήθηκε ταυτόχρονα με την ανακοίνωση εκ μέρους του Γκέρχαρντ Σρέντερ ότι θα αποχωρήσει από το κόμμα, ανταποκρινόμενος έτσι στην οξύτατη κριτική που αντιμετώπιζε και τη ραγδαία πτώση των ποσοστών δημοτικότητάς του, μετά την ψήφιση των αντεργατικών μέτρων της Ατζέντας 2010.

Δοθέντων των παραπάνω, η τοποθέτηση του Όλαφ Σολτς στο υπουργείο Οικονομικών αναμφισβήτητα θα σηματοδοτήσει μια στροφή σε σύγκριση με τα έργα και τις ημέρες του μισητού Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.  Επ’ ουδενί όμως δε θα αμφισβητήσει την κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής του μεγάλου συνασπισμού για την οποία έχει κοπιάσει στην πράξη περισσότερο από το νεόφερτο Μάρτιν Σουλτς…

Πηγή, μέσω leonidasvatikiotis