Ο Σπόρος της αμφισβήτησης

Του Γιάννη Σιδέρη*

Η εμμονή της τρόικας -ή των θεσμών αν θέλετε κατά πως αναβαθμίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μόνο και μόνο για να μην ακούει ο λαός την λέξη που χρησιμοποιούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις για τους εκπροσώπους των δανειστών- να εφαρμοστούν ΟΛΑ τα προαπαιτούμενα προκειμένου να μας δώσουν την δόση, είναι η πλέον διαφανής ανάδειξη των επιδιώξεών τους, καθώς και των κυρίαρχων αξιακών συστημάτων τους!

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος 

Και κατ’ αυτήν την έννοια, ίσως (;) είναι και καθαρτική η επίδραση αυτής ακριβώς της εμμονής τους για τον ελληνικό λαό, ως προς την επικρατούσα κατ’ αυτόν αδιαμφισβήτητη ορθοδοξία του κυρίαρχου δυτικού ορθολογισμού, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις μιας κατ’ αρχάς αμφισβήτησης η οποία μπορεί και να καταλήξει στην υπέρβαση που μέχρι πριν λίγο φάνταζε αδύνατη!!

Κι αυτό εδράζεται, τόσο ως προς το ποσοτικό μέγεθος των μη πραγματοποιήσιμων προαπαιτούμενων, μια και απομένουν μόλις δύο (2) από ένα σύνολο ογδόντα οχτώ (88) που έχουν ήδη ολοκληρωθεί, αλλά και ως προς την σημειολογία της άρνησης της καταβολής της δόσης εξαιτίας των δύο αυτών προαπαιτούμενων!

Πιο αναλυτικά. Πρώτον η ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού, η οποία έχει κολλήσει στην απόφαση του ΣτΕ, και δεύτερον οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί οι οποίοι δεν προχωρούν λόγω της άρνησης τέλεσής τους από την πλειοψηφία των συμβολαιογράφων. Και εδώ ακριβώς βρίσκεται η αντίδραση των δανειστών, οι οποίοι ούτε λίγο ούτε πολύ, θέτουν ευθέως και σαφώς στην κυβέρνηση θέμα παράκαμψης και παράβλεψης δημοκρατίας!!

Και βέβαια, για όλους εμάς που ασχολούμαστε τα τελευταία οκτώ χρόνια με την συμπεριφορά των δανειστών, γνωρίζουμε ότι απλώς δεν υπάρχει καμία σύνδεση δημοκρατίας σε σχέση με τις απαιτήσεις τους!! Όμως τώρα, η ιστορική συγκυρία διαφέρει. Ο λαός έχει ήδη δώσει την εξουσία σε δύο κόμματα του πάλαι ποτέ «Αντιμνημονιακού» χώρου και ψήφισε σε ένα δημοψήφισμα ΟΧΙ, παρά το ότι απειλούνταν με την απόλυτη καταστροφή. Και ενώ βίωσε την απόλυτη -κυριολεκτώντας- προδοσία, όπου νομοτελειακά τον αδρανοποίησε πολιτικά, προσπάθησε να την αναγάγει σε μοιραίο, άρα και αναπόφευκτο γεγονός, το οποίο όμως, τουλάχιστον, μας διατηρούσε στο μπλογκ των ισχυρών κρατών της γης!!! Ακόμη κι έτσι λοιπόν, ο μέσος Έλληνας, θεωρούσε εαυτόν κατ’ έναν τρόπο, ευνοημένο σε σύγκριση με τους γείτονες! Άλλωστε, αυτό ακριβώς προέβαλε (και αυτή) η κυβέρνηση συντηρώντας το αίσθημα αυτό! Θυμηθείτε την δήλωση Τσίπρα: «Και τί να κάνουμε; Να φύγουμε από την ΕΕ; Και που να πάμε; Να αλλάξουμε γαλαξία;»  ταυτίζοντας το θέμα του GREXIT με την … Σωρραίικη ρητορική!

Και ενώ όλα έδειχναν να κυλούν όπως τα είχαν προβλέψει, ήρθαν τα εθνικά θέματα να ανατρέψουν την κατάσταση! Η ΕΕ (δια μέσου Μέρκελ) πήρε σαφή θέση υπέρ των Σκοπίων, ενώ ως προς την Τουρκία, απλώς έγιναν κάποιες ισχνές δηλώσεις υπέρ της χώρας μας, που επ’ ουδενί δεν παραπέμπουν σε πράξη προστασίας ενός εταίρου!!

Και σα να μην έφταναν αυτά, ήρθε και το προηγούμενο Eurogroup να αποκαθηλώσει πλήρως τους Ευρωπαίους εταίρους, και να θέσει επιτακτικά πλέον το ερώτημα στην ελληνική κοινωνία, αν η χώρα πραγματικά έχει ή μάλλον, θέλει να έχει κάποια σχέση με τους δυτικούς και με τον επικρατών πολιτισμό τους!! Έναν πολιτισμό, όπου στήριξε την κυριαρχία του στο αίσθημα ανωτερότητας της Λευκής φυλής (μην θεωρήσει κανείς πως για τους «Βόρειους» οι Έλληνες ανήκουν στην λευκή φυλή), και απλώς την δεδομένη ιστορική περίοδο, επαναφέρει την εξασθενημένη τις τελευταίες δεκαετίες αποικιοκρατία, υπό την σκέπη όμως μιας ιδιότυπης de facto «δημοκρατίας»!!

Δεν γνωρίζω αν η υπέρβαση είναι κοντά. Αυτό που είναι σίγουρο πάντως, πως ο σπόρος της αμφισβήτησης ήδη καλλιεργείται!!

*Ο Γιάννης Σιδέρης είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του Ε.ΠΑ.Μ.

Πηγή