Και το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων είναι ήδη μια τελειωμένη υπόθεση!, Γράφει ο Στρατηγός ε.α. Δημήτρης Κυπριώτης

 

Το «παιχνίδι» με τη δρομολόγηση του ξεπουλήματος και των εθνικών θεμάτων, ήταν θέμα χρόνου και προτεραιότητας για τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και μην έχει κανείς καμία αμφιβολία ότι η κατάληξη και του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων είναι όχι μόνο δρομολογημένη, αλλά και τελειωμένη. Αυτό που γίνεται τώρα είναι μόνο μια μάχη για τη  διαμόρφωση  των εντυπώσεων της κοινής γνώμης, που γίνεται μέσα από δήθεν σκληρές διαπραγματεύσεις και των δήθεν αντιστάσεων του κ. Καμένου. Όλα αυτά όμως είναι για γέλια, αρκεί ο οποιοσδήποτε να σκεφτεί απλά και να εξετάσει το πως πολιτεύτηκε όλο αυτό το διάστημα αυτή η δήθεν συγκυβέρνηση.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος

Όμως ο ανυποψίαστος πολίτης, που θέλει να βλέπει τα πράγματα χωρίς την πολιτική κουτοπονηριά, δεν πρέπει να παρασύρεται από αυτές τις εικόνες που θέλουν να του δημιουργήσουν οι συγκυβερνώντες, αφού ο μοναδικός σκοπός τους είναι να τον κοροϊδέψουν, μέχρι να χωνέψει το αφήγημα που του πλασάρουν και να αποδεχθεί στη συνέχεια τη λύση  στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, σαν  μια  φυσιολογική  απόφαση που θα στηρίζεται μάλιστα σε με ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση ή συγκάλυψη, από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Το τι τελικά θα επικρατήσει, συναίνεση ή συγκάλυψη,  είναι ένα θέμα που θα εξαρτηθεί από το  πόση πίεση θα ασκηθεί από του ξένους μέντορες και επικυρίαρχους!

Μα θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος, καλά ο Καμένος, αλλά και η αξιωματική αντιπολίτευση μπορεί να υποκύψει και να δεχθεί το παιχνίδι του Τσίπρα και τις επιταγές των ξένων κέντρων αποφάσεων;  Ας μην πούμε πολλά λόγια και ας περιμένουμε την κατάληξη και τότε θα διαπιστώσουμε ότι δυστυχώς και αυτό το θέμα, όπως και το θέμα της οικονομίας και του μονόδρομου των μνημονιακών  πολιτικών που εφαρμόζονται, σύμφωνα με τις διαταγές των ξένων ευρωπαϊκών (Γερμανικών) κέντρων αποφάσεων, θα συνεχιστεί τώρα  από το άλλο γεωστρατηγικό κέντρο αποφάσεων τις  ΗΠΑ και θα αφορά όλο το μνημονιακό πολιτικό τοπίο.

Ποιος λοιπόν σήμερα έχει την παραμικρή αμφιβολία  ότι, σε μια χώρα με παραδομένη την εθνική της κυριαρχία, με ξεπουλημένη και υποθηκευμένη τη δημόσια περιουσία της για 99 χρόνια, με κατεστραμμένη  κάθε βιομηχανική  της υποδομή  και με πολίτες καταχρεωμένους που χάνουν ολοταχώς και την  όποια ιδιοκτησιακή τους περιουσία,  μπορούν οι δοσιλογικές πολιτικές δυνάμεις  της χώρας να αντισταθούν σε ΗΠΑ και  ΝΑΤΟ, που έχουν δρομολογήσει τις εξελίξεις των δικών μας εθνικών θεμάτων, άρα και του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων;

Μπορεί οι εκτιμήσεις αυτές να χαρακτηριστούν ως υπερβολικές από κάποια πλευρά, όμως εκεί μας οδηγεί η ψύχραιμη ανάλυση των προηγουμένων κυβερνητικών πράξεων και η συγκάλυψη που τεχνηέντως συντηρείται από τις αντιπολιτευτικές πολιτικές δυνάμεις,  με παραλλαγές για το κάθε κοινοβουλευτικό κόμμα. Όμως  τελικά το αποτέλεσμα  δεν διαφοροποιείται.

Έτσι ακριβώς θα κινηθεί και το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, όπως  κινήθηκε και η πορεία της χώρας στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα.  Οι Έλληνες πρέπει να είναι προετοιμασμένοι και δεν θα πρέπει να περιμένουν κάποιο  θετικό αποτέλεσμα για τα Ελληνικά συμφέροντα, αφού είναι περισσότερο από βέβαιο ότι και στην περίπτωση της ονομασίας των Σκοπίων θα εκφραστεί η βούληση και η απόφαση των εξωγενών παραγόντων.

Και αυτό διατυπώνεται με βεβαιότητα, αφού δεν μπορεί  μια κυβέρνηση και ένας πρωθυπουργός που με αστραπιαία κίνηση μετέτρεψε το ΟΧΙ των Ελλήνων πολιτών σε ΝΑΙ, με την κάλυψη του συνεταίρου του και αυτού ταγμένου στην πλευρά του ΟΧΙ, με τη συγκατάβαση της ΝΔ και των λοιπών «δημοκρατικών» δυνάμεων, ταγμένων στην πλευρά του ΝΑΙ, να κάνουν τώρα κάτι το διαφορετικό. Θα πέσουν και πάλι για μια ακόμη φορά «ηρωικά μαχόμενοι» στα τέσσερα.!

Όμως  και πέραν αυτής της σημαδιακής κίνησης, είναι δυνατόν μια συγκυβέρνηση που έχει υπογράψει τα πάντα που της ζητήθηκαν από τους δανειστές, ακόμη και  μέτρων βαρβαρότητας, που ακόμα και  ακραία νεοφιλελεύθερη εξουσία θα δίσταζε να πάρει, μέτρα  που κτύπησαν στη ρίζα του το κοινωνικό κράτος που στήθηκε στη χώρα με αγώνες πολλών χρόνων, μέτρα που γκρέμισαν τα ιερά  εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αίμα από τους εργαζόμενους στο διάβα της ιστορίας αυτού του κράτους, αλλά και τα μισθολογικά,  συνταξιοδοτικά και  τα  ασφαλιστικά δεδομένα που ξεριζώθηκαν στην κυριολεξία, να κάνει τώρα την υπέρβαση και να αντιτάξει αξιοπρέπεια και εθνική υπερηφάνεια;

 Είναι δυνατόν  μια τόσο ανάλγητη, εγκληματική και  δοσιλογική συγκυβέρνηση , να αρνηθεί να βάλει την υπογραφή της στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, κατά πως αυτό έχει δρομολογηθεί; Είναι δυνατόν μια αντιπολίτευση που διαφωνεί στον τρόπο εφαρμογής  και όχι στην ουσία των παραπάνω μέτρων, που  δεν έχει αντιδράσει καθόλου με τον τρόπο που αρμόζει σε παρόμοιες καταστάσεις, αν αυτή διέθετε πατριωτικά χαρακτηριστικά;   Όχι, να μην αυταπατάται κανείς και να μην ελπίζει σε καμία απολύτως αντίδραση από όλους αυτούς. Όλοι τους έχουν παραδοθεί και βρίσκονται με τα χέρια κατεβασμένα, ανήμποροι να δώσουν ακόμη και την μικρότερη μάχη.

Που όμως θα μπορούσε να ελπίζει ο ταλαιπωρημένος και πολλάκις προδομένος Ελληνικός λαός; Αυτό είναι το βασικό και κυρίαρχο ερώτημα του Έλληνα πολίτη σήμερα και σε  αυτό   ψάχνει να βρει απάντηση.  Βέβαια από τις στήλες αυτές έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο  ποια μπορεί να είναι η λύση στο σημερινό αδιέξοδο, ποια  είναι η εναλλακτική πρόταση  πάνω στην οποία μπορεί να στηριχθεί ο Ελληνικός λαός και να μεγαλουργήσει. Όμως για να έχει αποτέλεσμα η εναλλακτική λύση, πρέπει να  στηρίζεται στη μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και να έχει κατακτηθεί η Δημοκρατία.

Βέβαια θα αναρωτηθούν πολλοί λέγοντας. «Γιατί τώρα δεν έχουμε Δημοκρατία,  η κυβέρνηση και γενικά  το Κοινοβούλιο δεν έχουν βγει από εκλογές; Ναι η αλήθεια είναι ότι πράγματι έτσι είναι. Φτάνει όμως μόνο αυτό  για να πούμε ότι  οι εκλογές πιστοποιούν ότι έχουμε Δημοκρατία; Και αν πράγματι το πιστοποιούν, τότε γιατί υπάρχει αυτή η δυσαρμονία του κοινοβουλίου γενικά με την Κοινωνία; Τότε γιατί η Κυβέρνηση κάνει πράγματα που δεν έχει εγκρίνει ο λαός ακόμη και οι ψηφοφόροι της;  Ας δούμε λοιπόν, πως εννοείται η Δημοκρατία και ας κάνουμε τις συγκρίσεις .

Αντικειμενικά Δημοκρατία σημαίνει!

– Ενίσχυση του ρόλου του πολίτη κάθε φορά και περισσότερο

– Το Κράτος να κατέχεται από την Κοινωνία

– Κάθε φορά να ενισχύονται  περισσότερα μέτρα για τον έλεγχο  της εντολοδόχου εξουσίας, πρωτογενώς από τον εντολέα της, τον πολίτη

– Επικράτηση πολιτικών συνθηκών που να επιτρέπουν να υπάρχουν κατακτήσεις στα πεδία της ατομικής, κοινωνικής και πολιτικής ελευθερίας.

– Κατοχύρωση της Εθνικής Ανεξαρτησίας σε βαθμό που να εξασφαλίζει τη συλλογική ελευθερία των πολιτών.

Όπως είναι φανερό από τα παραπάνω, δεν αρκούν μόνο οι εκλογές για να υπάρξει Δημοκρατία, χωρίς να διασφαλίζεται ο τρόπος  που θα μπορεί να ενεργεί και να ελέγχεται η κυβέρνηση. Γιατί αν λειτουργούν,  έστω  και στοιχειωδώς, τα μέτρα πιστοποίησης της Δημοκρατίας, τότε  ούτε  χθες, ούτε σήμερα, ούτε και αύριο δεν θα μπορούσε μία κυβέρνηση  να παίρνει εντολές έξωθεν για να κυβερνήσει. Δεν θα μπορούσε ομοίως και  να αυτοσχεδιάζει. Κάθε φορά λοιπόν και ιδιαίτερα σε δύσκολες περιστάσεις θα ζητούσε την άποψη του λαού  με δημοψήφισμα και αυτό θα διεξαγόταν με σκοπό το αποτέλεσμα του να εφαρμοστεί, αφού αυτή θα ήταν η απόφαση του λαού.

Έτσι ακριβώς και το σημερινό  δίλημμα για την ονομασία των Σκοπίων θα μπορούσε κάλλιστα να βρει λύση, σύμφωνα με την επιθυμία του Ελληνικού λαού και όχι με τον τρόπο που επιχειρεί η συγκυβέρνηση  να το περάσει, ως μία λύση που παίρνεται με το πιστόλι στον κρόταφο και με την ανοχή της αντιπολίτευσης, που προσπαθεί να καλυφτεί  με φαιδρά επιχειρήματα.  Φτάνει πια, ο Ελληνικός λαός χόρτασε  από τα εκβιαστικά διλήμματα και από την κοροϊδία όλου του πολιτικού συστήματος.

 Εμείς  όχι μόνο δεν  πιστεύουμε τους κυβερνώντες και δεν τους  έχουμε  καμία  απολύτως εμπιστοσύνη, αλλά και τους  εν αναμονή αντικαταστάτες τους, όπως και τους  λοιπούς ευρισκόμενους στο  κοινοβούλιο αυτό, και για αυτό προτείνουμε:

Διέξοδο για τον τόπο, στις σημερινές συνθήκες όπως αυτές  έχουν διαμορφωθεί, αποτελεί  η μεγαλύτερη δυνατή  μετωπική συνεργασία Πατριωτικών, Δημοκρατικών και Ριζοσπαστικών πολιτικών δυνάμεων και προσωπικοτήτων, που με την στήριξη της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, θα συγκροτήσουν την κυβέρνηση που έχει ανάγκη η Χώρα σήμερα, που θα θέσει τις βάσεις για μια ζώσα Δημοκρατία  με τις αρχές που περιγράφτηκαν.    

*Ο Δ. Κυπριώτης είναι στρατηγός ε.α., και Γενικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.

ΠΗΓΗ: epamhellas