Ο Ερντογάν γνωρίζει ότι οι αυταρχικοί ηγέτες έχουν πάντα ένα βίαιο τέλος: Τι θα πράξουν ΗΠΑ και Ισραήλ;

 

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Στην Ουάσιγκτον προσπαθούν να αναλύσουν τον Ταγίπ Ερντογάν. Γενικά και ειδικά. Ένα σοβαρό ζήτημα για τους αναλυτές, εντός και εκτός της αμερικανικής κυβέρνησης, είναι η όψιμη εχθρότητά που επιδεικνύει εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος

Ένα δεύτερο εξίσου σημαντικό ζήτημα που εξετάζουν είναι το πρωτόγνωρο μίσος του για το Ισραήλ. Και τα δύο θέματα είναι τόσο σημαντικά που απασχολούν καθημερινά όσους εκπονούν την εξωτερική και αμυντική πολιτική της υπερδύναμης.

Από τη μία είναι οι γραφειοκράτες του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου, οι οποίοι τρέχουν μόνοι και τερματίζουν …τελευταίοι, και οι οποίοι -για την ώρα- προσπαθούν να καταλάβουν που έκαναν το μοιραίο λάθος. Από το 2002 μέχρι σήμερα, όταν …παρέλαβαν ένα ήρεμο Ταγίπ Ερντογάν, έφτασαν να εξετάζουν με τρόμο το επόμενό του βήμα.

Αυτοί οι γραφειοκράτες είναι εντελώς αποτυχημένοι σε βαθμό που -υπό άλλες συνθήκες- θα έπρεπε να περάσουν από δικαστήριο επειδή έθεσαν σε κίνδυνο τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα. Από την άλλη είναι οι λεγόμενοι «πραγματιστές», οι οποίοι ταυτόχρονα είναι και ακραίοι όταν το θέμα αφορά τα συμφέροντα της υπερδύναμης.

Είναι αυτοί που συμμετείχαν στον σχεδιασμό της Στρατηγικής Εθνικής Ασφάλειας, την οποία δημοσιοποίησε πρόσφατα, με πανηγυρικό τρόπο, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Ουσιαστικά, χωρίς να το φωνάζουν, λένε ότι όσοι δεν είναι με την Αμερική, βρίσκονται απέναντί της. Με βάση αυτό το σκεπτικό, ο πρόεδρος της Τουρκίας δεν είναι πιά φίλος της υπερδύναμης.

Στην πραγματικότητα, από τη στιγμή που οι αξιότιμοί φίλοι του είναι ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν και οι θρησκευτικοί ηγέτες του Ιράν, η Αμερική τον έχει ξεγράψει. Και αυτό δεν είναι απλά η έκφραση του «επιθυμητού» για εμάς τους Έλληνες. Οι Αμερικανοί δεν μπορούν να εμπιστευθούν πια τον πρόεδρο της Τουρκίας, ακόμα και αν συνεχίσουν τις προσπάθειες επαναπροσέγγισης, απλά και μόνο για να προστατεύσουν το διπλωματικό και στρατιωτικό προσωπικό τους, που αντιμετωπίζει πραγματικούς κινδύνους.

Αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει το Ισραήλ και τον αχαλίνωτο αντισημιτισμό που επιδεικνύει σε κάθε ευκαιρία ο Ερντογάν, ακόμα και όταν δεν συντρέχει κανένας λόγος, ποικίλουν οι εκδοχές. Όμως, οι αναλυτές εντός και εκτός κυβέρνησης θα μπορούσαν να λύσουν τον γρίφο με την απλή λογική. Το Εβραϊκό Κράτος είναι ο κατάλληλος στόχος για όλους όσους ονειρεύονται να ηγηθούν του μουσουλμανικού κόσμου σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι με λίγα λόγια ο «σάκος του μποξ»…

Παρ’ όλα αυτά, οι αξιότιμοι προεδρικοί φίλοι του προέδρου της Τουρκίας συνεχίζουν το εμπόριο με το Ισραήλ και ο ίδιος ο Ερντογάν και η οικογένειά του έχουν οικονομικά οφέλη. Ας μην αμφιβάλλει κανείς. Επί διακυβέρνησης του σημερινού προέδρου, άνθισε το εμπόριο μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ και ακόμα και σήμερα, οι Τουρκικές Αερογραμμές εκτελούν έως και 10 πτήσεις την ημέρα, ακόμα και τον χειμώνα, που σημαίνει ότι οι επιχειρηματίες και οι τουρίστες πάνε και έρχονται! Ο Ερντογάν υπήρξε φίλος του Ισραήλ και μάλιστα μεσολάβησε για να εξομαλυνθούν οι σχέσεις με τους Παλαιστίνιους, με τη Συρία και γενικά με τον αραβικό κόσμο. Απέτυχε και τότε ειπώθηκε πως οφειλόταν στο γεγονός ότι οι Άραβες τον θεωρούσαν περισσότερο φίλο του Εβραϊκού Κράτους παρά δικό τους.

Από τότε μέχρι σήμερα γίναμε μάρτυρες ενός μεταλλαγμένου Ερντογάν. Πλέον αυτοπαρουσιάζεται ως ο μεγαλύτερος εχθρός του Ισραήλ και έχει κάνει περισσότερες εμπρηστικές δηλώσεις εναντίον των Εβραίων απ’ ότι όλοι οι Άραβες μαζί… Βασικά ο βασικός λόγος της μετάλλαξης του είναι εμφανής:

Θεωρεί πλέον ότι η εχθρότητά του εναντίον του Ισραήλ του προσθέτει πόντους στον αγώνα του για να αναδειχθεί σε πανισλαμικό ηγέτη. Το Ισραήλ είναι το όχημα στα σχέδιά του. Απ’ εκεί και πέρα οι άλλοι λόγοι θα μπορούσαν να αναζητηθούν στην ψυχοπαθητική προσωπικότητά του. Αλλάζει τόσο εύκολα και γρήγορα θέσεις και απόψεις, που προκαλεί τρόμο.

Όσοι τον παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς και αναλύουν αυτή τη ψυχοπαθητική προσωπικότητά του, δίνουν μεγάλη σημασία στην εκπαίδευσή του, η οποία κυριαρχήθηκε από το φανατικό Ισλάμ και από ένα άρρωστο αντισημιτισμό. Λένε πως ο άνθρωπος που τον «κατασκεύασε» και ήταν ο πνευματικός του, ο Ιμάμης Γκιουλέν, πιστεύει και σήμερα πως οι Εβραίοι έχουν πάντα σχέδιο καταστροφής της Τουρκίας.

Συνεπώς το ίδιο πιστεύει και ο Ταγίπ Ερντογάν. Ένα θέμα που δεν δημοσιοποιήθηκε ευρύτερα στο εξωτερικό, είναι ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας χρησιμοποίησε υπογείως στην αρχή και δημόσια στη συνέχεια τον ισχυρισμό ότι οι Εβραίοι σχεδιάζουν το τέλος της Τουρκίας. Το χειρότερο -και αυτό αφορά το Ισραήλ- είναι ότι οι ηγέτες του γνώριζαν πως η συμμαχία με την Τουρκία ήταν «ευκαιρίας».

Παρ’ όλα αυτά τη συντήρησαν και μάλιστα εξυπηρέτησαν την Άγκυρα σε διεθνές επίπεδο, και στα θέματα που αφορούσαν την Κύπρο και την Ελλάδα. Και αυτή την τεράστια ζημία που προκάλεσαν στα εθνικά μας συμφέροντα δεν την έχουν διορθώσει ακόμη. Βέβαια, εδώ και καιρό το Ισραήλ σχεδιάζει το μέλλον έχοντας έξω από το ραντάρ του την Τουρκία, αν και -όπως ανέφερα παραπάνω- οι εμπορικές και γενικά οι οικονομικές σχέσεις δεν έχουν επηρεαστεί.

Το Εβραϊκό Κράτος παίζει το δικό του παιγνίδι, έχει υπομονή -όπως μας έχει συνηθίσει- και θα κτυπήσει την κατάλληλη στιγμή. Έχει επιλέξει τους συμμάχους με πιο βασικό τους Κούρδους, με τους οποίους διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις.

Η νέα θεωρία που αναπτύχθηκε, ότι το κουρδικό κράτος θα είναι το δεύτερο Ισραήλ σε μία ταραγμένη και απρόβλεπτη περιοχή, εξυπηρετεί και τα συμφέροντα της Κύπρου και της Ελλάδας. Το ερώτημα είναι τι θα πράξει η Αμερική του Τραμπ και εάν -από κοινού με το Ισραήλ- θα επιδιώξουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, την επιστροφή των Κεμαλιστών, που υπήρξαν πάντα σύμμαχοί τους.

Είναι ένας δύσκολος στόχος διότι ο Ταγίπ Ερντογάν ελέγχει τον στρατό και τις αρχές ασφαλείας, ενώ έχει ακόμα μαζί του τον μισό πληθυσμό, που τον υποστηρίζει φανατικά. Πάντως, και με βάση τα ανωτέρω, ο σημερινός πρόεδρος της Τουρκίας, σίγουρα δεν κοιμάται ήσυχα τα βράδια…

Γνωρίζει ότι οι αυταρχικοί ηγέτες έχουν πάντα ένα βίαιο τέλος… 

ΠΗΓΗ: http://mignatiou.com  μέσω anixneuseis