Η φοβερή ιστορία γύρω από το Cutty Sark
Ένα
από τα διασημότερα ουίσκι παγκοσμίως είναι το σκωτσέζικο Cutty Sark, του οποίου
η πρώτη φιάλη κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1923. Στην κίτρινη ετικέτα του, ως
εμπορικό σήμα, έχει ένα πλοίο μόνο που αυτό δεν είναι ένα τυχαίο πλοίο. Είναι
το πραγματικό πλοίο "Cutty Sark" που έδωσε το όνομά του στο
πασίγνωστο ουίσκι.
Ακολουθήστε μας στο Facebook Τελευταία Έξοδος
Πρόκειται
για ένα ιστιοφόρο το οποίο κατασκευάστηκε αρχικά για να μεταφέρει τσάι από την
Κίνα το 1869! Αργότερα, ταξίδεψε σε όλες τις θάλασσες του κόσμου παίρνοντας
θρυλικές διαστάσεις, μιας και φτιάχτηκε σε μια εποχή όπου το εμπόριο βρισκόταν
στην ακμή του με τις νέες ανακαλύψεις και προϊόντα που θέλησαν οι Ευρωπαίοι να
φέρουν στην ήπειρό τους.
Κατασκευαστής
του ήταν ο Ηρακλής Λίντον και ιδιοκτήτης του, ο Σκωτσέζος Τζον "Τζοκ"
Γουίλις, ιδρυτής της ναυτιλιακής εταιρείας "Jock Willis & Sons of London"
ή αλλιώς "Jock Willis Shipping Line". Ο Γουίλς συνήθιζε να «βαπτίζει»
τα πλοία του με ονόματα από τα τοπωνύμια της πατρίδας του, της Σκωτίας. Στην
προκειμένη περίπτωση όμως, επέλεξε κάτι διαφορετικό. Το Cutty Sark λοιπόν
προήλθε από το ψευδώνυμο μιας ηρωίδας μάγισσας, ονόματι Νάννυ Ντι, που
εμφανιζόταν στο ποίημα του Ρόμπερτ Μπερνς "Tam o' Shanter".
Με την πάροδο των χρόνων, όταν τα
ιστιοφόρα κατέστησαν ζημιογόνα, το πλοίο δεν μπορούσε να κάνει πια τα
δρομολόγια Κίνα-Αγγλία κι έτσι το 1883 ο Τζον Γουίλις αποφάσισε να το
χρησιμοποιήσει για τη μεταφορά μαλλιού από την Αυστραλία. Έπειτα από περίπου
δέκα χρόνια, ο Γουίλς το πούλησε σε μια πορτογαλική ναυτιλιακή εταιρεία. Πλέον
το Cutty Sark μετέφερε όλων των ειδών τα εμπορεύματα σε Βραζιλία, ΗΠΑ, τα νησιά
Μπαρμπέιντος και τις πορτογαλικές αποικίες της Αφρικής.
Το 1922 πέρασε ξανά σε βρετανικά
χέρια, χάρη σε έναν εύπορο Άγγλο συνταξιούχο καπετάνιο, τον Γουίλφρεντ
Ντόουμαν. Όταν
όμως το πλοίο έκλεισε τις πόρτες του το 2007 προκειμένου να επισκευαστεί, λόγω
των εργασιών ξέσπασε πυρκαγιά που παραλίγο να το κάψει. Το 2012 η Βασίλισσα
Ελισάβετ εγκαινίασε για άλλη μια φορά το πλοίο το οποίο λειτουργεί σήμερα ως
μουσείο, δίπλα στον ποταμό Τάμεση.
Πηγή: mentality10.com μέσω nonpaperblog
Δεν υπάρχουν σχόλια: