The Mises Institute: Προ των πυλών ο θάνατος του δολαρίου

 

Ποιο ο ρόλος Κίνας και Ρωσίας.

Όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το The Mises Institute, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι η βασιλεία κάθε παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος κάποια στιγμή ολοκληρώνεται. 

Κατά τη μετάβαση από το ένα παγκόσμιο νόμισμα στο άλλο, ο χρυσός (και σε μικρότερο βαθμό το ασήμι) διαδραματίζουν πάντα καθοριστικό ρόλο.

Οι Κεντρικές Τράπεζες και οι κυβερνήσεις γνωρίζουν από καιρό ότι πλησιάζει η ημερομηνία λήξης της παντοδυναμίας του δολαρίου ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. 

Αλλά έχει μέχρι τώρα το θέμα δεν είχε συζητηθεί ανοιχτά. 

Το γεγονός ότι το θέμα βρίσκεται στο ραντάρ μιας ισχυρής τράπεζας όπως η JP Morgan για τουλάχιστον πέντε χρόνια, θα πρέπει να δώσει μια αίσθηση του πόσο σημαντικό είναι.

Οι ερωτήσεις σχετικά με το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα δεν συζητούνται στο CNBC κάθε μέρα. 

Οι περισσότεροι οικονομολόγοι αποφεύγουν το θέμα όπως η πανούκλα. 

Το ζήτημα είναι πολιτικά φορτισμένο. 

Ωστόσο, αυτό δεν καθιστά λιγότερο σημαντικό για τους επενδυτές να αναζητούν απαντήσεις.

Αντιθέτως. 

Πρέπει να τεθούν τα ακόλουθα ερωτήματα:

Ποιες είναι οι ενδείξεις ότι ο κόσμος γυρίζει την πλάτη του στο δολάριο;

Και ποιες είναι οι ενδείξεις ότι ο ρόλος του χρυσού θα μπορούσε να ενισχυθεί σε ένα νέο σύστημα;

Ο μηχανισμός που διέπει το σημερινό "πρότυπο του δολαρίου" είναι ευρέως γνωστός ως "πετροδολάρια". 

Το σύστημα αυτό βασίζεται σε μια άτυπη συμφωνία των ΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας στα μέσα της δεκαετίας του 1970. 

Το αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας.

Το πετρέλαιο, και συνεπώς όλα τα άλλα σημαντικά εμπορεύματα, θα διαπραγματεύονται σε αμερικανικά δολάρια και μόνο σε δολάρια ΗΠΑ. 

Οι παραγωγοί πετρελαίου στη συνέχεια "ανακυκλώνουν" τα "πετροδολάρια" σε αμερικανικά ομόλογα. 

Αυτή η κυκλική ροή των δολαρίων επέτρεψε στις ΗΠΑ να συσσωρεύσουν ένα πανύψηλο βουνό χρέους σχεδόν 20 τρισ. δολαρίων - χωρίς να ανησυχούν για τη δική τους οικονομική σταθερότητα. 

Τουλάχιστον, μέχρι τώρα.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η βάση επί της οποίας βασίζεται αυτό το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα ήταν ανεπαρκώς τεκμηριωμένη. 

Το Bloomberg δημοσίευσε ένα πλήρες άρθρο το Μάιο του 2016, το οποίο παρείχε λεπτομερή επιβεβαίωση της συμφωνίας που έως τώρα ήταν γνωστή μόνο ως φήμη. 

Το γεγονός ότι το άρθρο αυτό δημοσιεύεται τώρα αντιπροσωπεύει επίσης μια ένδειξη ότι υπάρχουν μετατοπίσεις στο παγκόσμιο νομισματικό σύστημα.

Η τάση γίνεται όλο και πιο απτή και μπορεί να περιγραφεί από τον ακόλουθο όρο "αποδολαριοποίηση". 

Ο κόσμος αναζητά εναλλακτικές λύσεις έναντι του δολαρίου - και τις βρίσκει όλο και πιο συχνά. 

Ταυτόχρονα, οι μεγάλοι παραγωγοί πετρελαίου και οι μεγαλύτεροι εξαγωγείς διέκοψαν τη συσσώρευση αμερικανικών ομολόγων. 

Από το 1973 το πρότυπο του δολαρίου βασίστηκε στη ζήτηση για δολάρια. 

Αλλά όταν η Κίνα και η Ρωσία βρήκαν εναλλακτικές λύσεις για τη διμερή εμπορική τους δραστηριότητα, χρειάζονταν πλέον λιγότερα δολάρια. 

Το ίδιο ισχύει και για τις ευρωπαϊκές χώρες που έχουν υιοθετήσει το ευρώ από το 1999.

Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες από διάφορα έθνη να υπονομεύσουν την υπεροχή του δολαρίου τις τελευταίες δεκαετίες, όπως το σχέδιο του πρώην δικτάτορα του Ιράκ Saddam Hussein να πωλεί πετρέλαιο για ευρώ.

Ή το φημολογούμενο σχέδιο του εκκεντρικού ηγεμόνα της Λιβύης Muammar al-Gaddafi να εκδώσει ένα παναφρικανικό χρυσό νόμισμα.

Άλλα σχέδια είναι λιγότερο γνωστά, αλλά συνεχίζουν να υποβόσκουν κάτω από την επιφάνεια.

Για παράδειγμα, από το 2008 υπάρχει συμφωνία μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας, του Κουβέιτ, του Μπαχρέιν και του Κατάρ που προβλέπει τη δημιουργία μιας νομισματικής ένωσης. 

Το σχεδιαζόμενο νέο νόμισμα έχει ως παρατσούκλι το «gulfo». 

Το project άρχισε να συζητείται λόγω της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης, η οποία θεωρείται μεγάλη επιτυχία στον αραβικό κόσμο, σύμφωνα με άρθρο της Telegraph.

Αναφέρεται, μεταξύ άλλων και στον Nahed Taher, Διευθύνων Σύμβουλο της Bahrain Gulf One Investment Bank ο οποίος δήλωνε ότι "το δολάριο απέτυχε. Πρέπει να ανεξαρτητοποιηθούμε από αυτό". 

Ωστόσο, το σχέδιο αυτό έχει τεθεί σε αναμονή τα τελευταία χρόνια. Μέχρι τα μέσα του 2013 είχε εκδοθεί μια ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία το κοινό νόμισμα επρόκειτο να τεθεί σε εφαρμογή "το αργότερο μέχρι το 2015".

Επιπλέον, άλλα δυνητικά μέλη, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ή το Ομάν, δεν κατάφεραν να ενταχθούν στην εν δυνάμει νομισματική ένωση. 

Ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι κάτι η απεξάρτηση από το δολάριο είναι προ των πυλών θα ήταν η κατάργηση της σύνδεσης του νομίσματος της Σαουδικής Αραβίας του riyal με το αμερικανικό δολάριο. 

Τον Απρίλιο του 2017, ο οικονομολόγος Nasser Saeedi ενημέρωσε τις χώρες της Μέσης Ανατολής για την προετοιμασία τους για ένα "νέο φυσιολογικό" - και συγκεκριμένα να αναθεωρήσουν τα συναλλαγματικά τους αποθέματα έναντι του δολαρίου.

Μέχρι το 2025 είναι σαφές ότι το κέντρο της παγκόσμιας οικονομικής γεωγραφίας θα είναι στην Ασία. 

Αυτό που ζούμε τις τελευταίες δύο δεκαετίες είναι μια πολύ μεγάλη αλλαγή στην πολιτική, οικονομική και οικονομική γεωγραφία αναφέρει το The Mises Institute.

Ενώ δεν πρέπει να υποτιμάται ο ρόλος των πετρελαιοπαραγωγών χωρών (και ειδικότερα της Σαουδικής Αραβίας), επί του παρόντος οι κινητήριες δυνάμεις όσον αφορά την "αποδολαριοποίηση" είναι κυρίως η Ρωσία και η Κίνα. 

Σε αυτό το πλαίσιο υπάρχουν πολυάριθμες πολιτικές δηλώσεις που δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας. 

Οι Ρώσοι και οι Κινέζοι είναι αρκετά ανοικτοί στις απόψεις τους σχετικά με το ρόλο του χρυσού στην τρέχουσα φάση της "αποδολαριοποίησης".

Έτσι, ο Ρώσος πρωθυπουργός Dimitri Medvedev, τότε πρόεδρος της Ρωσίας, κρατούσε ένα χρυσό νόμισμα μέχρι μια φωτογραφική μηχανή, με αφορμή τη συνάντηση της G8 του 2008 στην Ακουιλά της Ιταλίας. 

Ο Medvedev είχε δηλώσει ότι οι συζητήσεις σχετικά με το ζήτημα ενός παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος είχαν γίνει μόνιμες στην ατζέντα των συναντήσεων των παγκόσμιων ηγετών.

Σχεδόν δέκα χρόνια αργότερα, το θέμα των νομισμάτων και του χρυσού βρίσκεται ξανά στην κινεζο-ρωσική ατζέντα. 

Τον Μάρτιο του 2017, η Κεντρική Τράπεζα της Ρωσίας άνοιξε το πρώτο της γραφείο στο Πεκίνο. 

Παράλληλα η Ρωσία προετοιμάζεται να εκδώσει το πρώτο της ομόλογο αποτιμημένο σε ρενμίμπι. 

Και οι δύο πλευρές έχουν εντείνει τις προσπάθειες τα τελευταία χρόνια για να διευθετήσουν το διμερές εμπόριο όχι σε δολάρια, αλλά σε ρούβλια και γιουάν. 

Ο χρυσός θεωρείται σημαντικός και από τις δύο χώρες.

Η σταδιακή απομάκρυνση από το δολάριο έχει αρκετά σημαντικά αποτελέσματα. 

Σε αντίθεση με ό,τι υποστηρίζεται στις περισσότερες επικρατούσες εκθέσεις, οι χώρες παραγωγής πετρελαίου δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ για μια πολύ υψηλότερη τιμή πετρελαίου αποτιμημένο σε δολάρια ΗΠΑ, αλλά ανταγωνίζονται για το μερίδιο αγοράς. 

Είναι όλο και περισσότερο σε θέση να επιλέξουν σε ποια νομίσματα θέλουν να εμπορεύονται το πετρέλαιο που παράγουν. 

Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα έχει καταστεί εμφανές από το 2014.

Δύο από τους μεγαλύτερους κατόχους αμερικανικών ομολόγων (Κίνα και Σαουδική Αραβία) έχουν εγκαταλείψει την υποστήριξή τους στην Ουάσινγκτον. 

Από την άλλη πλευρά, οι παραγωγοί πετρελαίου δεν ενδιαφέρονται για την ανακύκλωση των εσόδων τους ως "πετροδολάρια".

Η διαδικασία απομάκρυνσης από το δολάριο - που προετοιμάστηκε από την Ευρώπη και επιταχύνεται από την Κίνα και τη Ρωσία - δεν μπορεί πλέον να σταματήσει. 

Και ως "υπερεθνικό" αποθεματικό, ο χρυσός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό.

ΠΗΓΗ: bankingnewsμέσω protagorasnews

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.