Η Οικονομική κρίση και οι μνημονιακές πολιτικές σκοτώνουν τους πολίτες

Του Δημήτρη Κυπριώτη*

Το πολυεπίπεδο πρόβλημα της κρίσης που βιώνει σήμερα η χώρα μας και ιδιαίτερα αυτό της οικονομικής της πλευράς, έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις. Βέβαια οι μνημονιακές κυβερνήσεις ποτέ δεν θέλησαν να εστιάσουν το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις, ούτε να το κάνουν κεντρικό θέμα αυτών των συζητήσεων. Πάντα παραμένει στις παρυφές μιας συζήτησης χωρίς όμως ποτέ να εξετάζεται στην ουσία του. Έτσι ο κόσμος παραπληροφορείται και αφήνεται στην άγνοιά του, για να διαμορφώνει έτσι άποψη κατά το δοκούν.

Όμως, από τις συζητήσεις που γίνονται, αν και σε αρκετές από αυτές ακούγονται και οι τρομακτικές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις που προέρχονται από την κρίση, εν τούτοις οι πολιτικοί στην πλειοψηφία τους, εξακολουθούν να αγνοούν της καταστροφικές συνέπειές της, πάνω στην ανθρώπινη υγεία.

Το χειρότερο όμως είναι ότι έχουν φτάσει στο σημείο να οξύνουν την ήδη καταστροφική κατάσταση, υιοθετώντας πολιτικές με σκληρά οικονομικά μέτρα και με τεράστιες περικοπές σε κοινωνικά προγράμματα στήριξης, τη στιγμή μάλιστα που οι πολίτες τα χρειάζονται αυτά όσο τίποτε άλλο. Και μάλιστα υιοθετούν την φιλανθρωπία στον υπέρτατο βαθμό, για να καλύψουν το έδαφος που με τις πολιτικές τους το έχουν εγκαταλείψει.

Το αποκρουστικό και άκρως εγκληματικό αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών είναι, ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις κατέστρεψαν και συνεχίζουν να καταστρέφουν με αμείωτο μάλιστα ρυθμό και να εξοντώνουν στην κυριολεξία χιλιάδες ζωές, στην απέλπιδα προσπάθειά τους να ισορροπήσουν αυτό το έγκλημα με ψυχρούς αριθμούς ισολογισμών , για να ικανοποιούν δανειστές και αγορές.

Από έρευνες που έχουν γίνει σε όλο τον κόσμο, μία από αυτές είναι των Στάικλερ και Μπάσου(κοινωνιολόγος και επιδημιολόγος αντίστοιχα, από τους 100 σημαντικότερους στοχαστές στον κόσμο), αποδεικνύεται ότι οι κυβερνητικές πολιτικές γίνονται φοβερό ζήτημα ζωής και θανάτου σε περιόδους οικονομικής κρίσης.

Από την Αμερική του 1930 και τη Ρωσία και την Ινδονησία του 1990 μέχρι τη σημερινή Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία τη Βρετανία, αλλά και τις ΗΠΑ, οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι οι κακοί πολιτικοί χειρισμοί, προκαλούν ανθρώπινες τραγωδίες, από αυτοκτονίες μέχρι αύξηση των κρουσμάτων του AIDS.

Και όμως συμβαίνουν όλα αυτά ενώ οι άνθρωποι μπορούν να έχουν καλή σωματική ψυχική και πνευματική υγεία ακόμη και σε δύσκολους περιόδους, αρκεί να επιλέγονται οι σωστές εθνικές πολιτικές και όχι αυτές που υπαγορεύονται από ξένα οικονομικά κέντρα συμφερόντων.

Και αυτό μπορούμε να το δούμε καθαρά σε χώρες όπως: η Ισλανδία, η Νορβηγία και η Ιαπωνία που οι κάτοικοι αυτών των χωρών, ζουν περισσότερο ευτυχισμένοι και υγιείς από ποτέ, γεγονός που αποδεικνύει περίτρανα ότι η δημόσια υγεία δε χρειάζεται να θυσιάζεται στο βωμό της οικονομικής επιβίωσης.

Ειδικά για την Ελλάδα όμως, πως θα μπορούσε να βρει έδαφος μια τέτοια κατάσταση στην οποία οι πολίτες θα είναι ευτυχισμένοι και θα μπορούν να ζήσουν καλλίτερα, όταν στην πράξη, στην ουσία δηλαδή είναι αυτό που αναφέρθηκε, ως εφαρμογή πολιτικών όχι εθνικών αλλά επιβαλλόμενων από άλλα ξένα κέντρα;

Μοναδικός τρόπος και εναλλακτική πολιτική για να σταματήσει αυτός ο φαύλος κύκλος της δυστυχίας που βιώνουν οι Έλληνες, είναι το σταμάτημα αυτών των πολιτικών που παράγουν τέτοια αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει: ΑΜΕΣΗ ΕΞΟΔΟΣ από το λαγούμι που μας έχουν βάλει και η αλλαγή του μονόδρομου του Ευρώ και της ΕΕ.

*Ο Δ. Κυπριώτης είναι στρατηγός ε.α., μέλος της ΠΓ και Οργανωτικός Γραμματέας του Ε.ΠΑ.Μ.

πηγή