Επανέφεραν και ψήφισαν νύχτα «φωτογραφική» διάταξη- ΤΗΝ ΕΙΧΑΝ ΑΠΟΣΥΡΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

 

Στην επανακατάθεση και την άμεση ψήφιση "φωτογραφικής" τροπολογίας που διευθετεί συγκεκριμένη εκκρεμή φορολογική υπόθεση προχώρησε η κυβέρνηση χθες τη νύχτα.


Η τροπολογία περιλαμβάνει διάταξη που προβλέπει ότι η περίπτωση της μίσθωσης ακινήτου στο οποίο λειτουργούσε επιχείρηση μαζί με τον υπάρχοντα εξοπλισμό δεν θεωρείται μεταβίβαση επιχείρησης και, ως εκ τούτου, η νέα επιχείρηση η οποία εκμεταλλεύεται το ακίνητο απαλλάσσεται από την υποχρέωση καταβολής φόρου υπεραξίας λόγω μεταβίβασης επιχείρησης.

Η τροπολογία κατατέθηκε άρον άρον χθες βράδυ σε ένα εντελώς άσχετο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το οποίο φέρει τον τίτλο «Ευρωπαϊκή εντολή έρευνας στις ποινικές υποθέσεις- εναρμόνιση της νομοθεσίας με την Οδηγία 2014/41/ΕΕ». Έγινε δε, αποδεκτή από τον υπουργό Δικαιοσύνης Στ. Κοντονή και ψηφίστηκε άμεσα.

H διάταξη που περιλαμβάνει η ψηφισθείσα άρον άρον τροπολογία θα ισχύσει αναδρομικά πριν το 2014 και ως εκ τούτου ο φόρος υπεραξίας λόγω μεταβίβασης επιχείρησης που έχει βεβαιωθεί από την αρμόδια Δ.Ο.Υ. εδώ και πάνω από 3,5 χρόνια, θα διαγραφεί! Την πρώτη φορά που είχε επιχειρηθεί να "περάσει" από τη Βουλή η συγκεκριμένη τροπολογία, περίπου στις αρχές Ιουνίου, είχε καταγγελθεί από κόμματα της αντιπολίτευσης ως "φωτογραφική", ενώ είχε χαρακτηριστεί και ως "νομοτεχνικώς αδόκιμη" από την επιστημονική υπηρεσία της Βουλής! 

Το πλήρες κείμενο της επίμαχης διάταξης έχει αναλυτικά ως εξής:


"Τροποποίηση του άρθρου 13 του ν. 2238/1994

1. Στο τέλος της περίπτ. (α) της παρ. 1 του άρθρου 13 του ν. 2238/1994 (Α' 151), όπως αυτό ίσχυε, προστίθεται εδάφιο ως εξής: 
«Η μίσθωση ακινήτου, στο οποίο λειτουργούσε επιχείρηση, μετά του τυχόν υφιστάμενου εξοπλισμού, σε άλλη επιχείρηση, δεν συνιστά μεταβίβαση επιχείρησης για την επιβολή φόρου υπεραξίας.»


2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου καταλαμβάνουν εκκρεμείς υποθέσεις, για τις οποίες έχει ήδη επιβληθεί φόρος υπεραξίας κατά το άρθρο 13 του ν. 2238/1994.»
Στην αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το συγκεκριμένο άρθρο αναφέρονται τα εξής:
«Με την προτεινόμενη διάταξη απαλλάσσεται από τον φόρο υπεραξίας του άρθρου 13 του ν.2238/1994 η μίσθωση ακινήτου, στο οποίο λειτουργούσε επιχείρηση, μετά του τυχόν υφισταμένου εξοπλισμού, σε άλλη επιχείρηση, καθόσον δεν συνιστά μεταβίβαση επιχείρησης.»
Επί της «φωτογραφικής» αυτής διάταξης, όταν είχε κατατεθεί στη Βουλή στις αρχές Ιουνίου, η επιστημονική υπηρεσία της Βουλής είχε διατυπώσει την ακόλουθη γνώμη:
"Η ρύθμιση είναι νομοτεχνικώς αδόκιμη, δεδομένου ότι η τροποποιούμενη διάταξη, όπως και όλος ο ν. 2238/1994, έχει καταργηθεί, από 1.1.2014, δυνάμει του άρθρου 26 παρ. 11 του ν. 4223/2013.
Για τον λόγο αυτό, θα ήταν προτιμότερο να μην εισαχθεί η επιδιωκόμενη ρύθμιση ως τροποποίηση καταργηθέντος νόμου, αλλά αυτοτελώς, ως ερμηνευτική διάταξη, περίπτωση, πάντως, κατά την οποία, συμφώνως προς το άρθρο 77 του Συντάγματος, θα πρέπει, ως προς το ρυθμιζόμενο ζήτημα, να υφίσταται ασάφεια ή αμφιβολία, η οποία να δημιουργεί αβεβαιότητα που χρήζει αυθεντικής ερμηνείας. Σε διαφορετική περίπτωση, η ρύθμιση δεν ισχύει αναδρομικώς [ενδεικτικώς, ΣτΕ 894/1979 (Ολομ.), 489/1986, 64/1990, 1283/1990, 62/1991, 1161/1992, 1026/1996, 324/2003, 2011/2006, 2995/2009, 907/2012].
Επισημαίνεται, πάντως, ότι, όπως γίνεται γενικώς δεκτό (ΣτΕ 3672/1984, 2001/1976,....), ο κανόνας της μη αναδρομικότητας των φορολογικών νόμων (άρθρο 78 παρ. 2 του Συντάγματος) δεν κωλύει την αναδρομική ισχύ διατάξεων που θεσπίζουν φορολογικές απαλλαγές ή μειώσεις..... 
Περαιτέρω, παρατηρείται ότι, επειδή η μεταβατική διάταξη δεν προσδιορίζει ποιες είναι οι «εκκρεμείς υποθέσεις» που καταλαμβάνει, δεν είναι σαφές εάν περιορίζεται σε υποθέσεις που εκκρεμούν ενώπιον της Φορολογικής Διοίκησης ή αφορά και υποθέσεις που εκκρεμούν ενώπιον των Δικαστηρίων.

Συναφώς, παρατηρείται ότι, ούτε από την, κατ’ άρθρο 75 παρ. 1 του Συντάγματος, έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, αλλά ούτε και από την έκθεση αξιολόγησης συνεπειών της ρύθμισης, μπορεί να συναχθεί το εύρος της εφαρμογής της, δεδομένου ότι δεν προσδιορίζονται, ούτε κατά προσέγγιση, τα οικονομικά της αποτελέσματα στον κρατικό προϋπολογισμό. Στο πλαίσιο αυτό, και λόγω της, κατ’ ανάγκη, στενής ερμηνείας εξαιρετικών διατάξεων, όπως η προτεινόμενη (πρβλ. ΣτΕ 3053/1977, 3660/1977), πρέπει να γίνει δεκτό ότι, όπως είναι διατυπωμένη, η μεταβατική αυτή ρύθμιση δεν καταλαμβάνει υποθέσεις που εκκρεμούν ενώπιον των Δικαστηρίων. Επισημαίνεται, εξ άλλου, ότι σε αντίστοιχες περιπτώσεις αναδρομικών φορολογικών ρυθμίσεων, εφόσον ο νομοθέτης απέβλεψε στην εφαρμογή τους και επί εκκρεμών υποθέσεων ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων ή και του ΣτΕ, προέβλεψε τούτο ρητώς (βλ., ενδεικτικώς, άρθρο 41 του ν. 4465/2017, άρθρο 7 του ν. 4337/2015, άρθρο 72 παρ. 32-34 του ν. 4174/2013, άρθρο 45 του ν. 3763/2009, άρθρο 35 του ν. 3522/2006, άρθρο 40 παρ. 3-4 του ν. 3220/2004).»

 Γιώργος Παλαιτσάκης

ΠΗΓΗ:dikaiologitika


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Από το Blogger.