ΔΕ ΦΟΒΑΜΑΙ.....Κρήτη και Πόντος μαζί, σ' ένα νέο πατριωτικό τραγούδι

ΔΕ ΦΟΒΑΜΑΙ.....

Γράφει η Στέλλα Κοντάκη

Κρήτη και Πόντος μαζί, σ' ένα νέο πατριωτικό τραγούδι, εμπνευσμένο από την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει ως χώρα.

Ένα τραγούδι που στέλνει ένα σαφές και δυνατό μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση....

'Δε φοβούμαι πράμα..." φωνάζει με την βροντερή φωνή του ο Ψαραντώνης και στο άκουσμά του ανατριχάζεις, αφυπνίζεσαι, παίρνεις δύναμη κι ελπίδα...αισθάνεσαι ξανά πως ΜΠΟΡΕΙΣ...

Μπορείς ακόμα να ονειρεύεσαι, να ελπίζεις... σε κάνει να θες να παλέψεις για τα ιδανικά και τους στόχους σου, να μην παραιτείσαι, να μη σκύβεις το κεφάλι...

Να κοιτάς ψηλά και να ξεκινάς κάθε μέρα για νέους ορίζοντες... να βλέπεις το μέλλον σου πιο φωτεινό κι όχι όπως σε ανάγκασαν να το βλέπεις σκοτεινό και μαύρο...

"Δε φοβάμαι να πετάξω καλοκαίρι μου..." λέει με την καθάρια φωνή του ο Μιχάλης Κακέπης και συνεχίζει μια αφήγηση που καθηλώνει ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης.

Μοναδική και η ερμηνεία του Μιχάλη Αλεφαντινού, με την υπέροχη, μελωδική φωνή του, μας μεταφέρει ένα μήνυμα αισιόδοξο..

" στο φως ο κόσμος ξεκινάει να περπατήσει...κανένας τοίχος δεν θα τον κρατήσει.."

Συγκλονιστική η στιγμή που η Δέσποινα Σπαντιδάκη, παίρνει την σημαία μας από την εκκλησία και την παραδίδει στην Αναστασία Μοσχολάκη, που συμβολίζει την "Ελπίδα", η οποία λίγο νωρίτερα απογοητευμένη σβήνει το κερί και φεύγει... Τώρα κρατώντας την Ελληνική σημαία στα χέρια της, προχωράει με πίστη και ξεκινά να χτίζει το μέλλον της από τα συντρίμια που της παρέδωσαν.....

Οι στίχοι του Σαράντη Αλιβιζάτου, γεμάτοι "φως" που πλημμυρίζει την ψυχή μας...

Η καταπληκτική σκηνοθεσία του Περικλή Μοσχολάκη, ντύνει με εικόνες κάθε λέξη...

Η μουσική( στο α' μέρος) του Γιώργου Λουκάκη, απόλυτα και αρμονικά δεμένη με τους στίχους, μας ταξιδεύει με μοναδικό προορισμό και πάλι την ελπίδα...

Γιατί χωρίς ελπίδα, δεν παίρνουν ζωή τα όνειρά μας... Αυτή είναι η κινητήριος δύναμή μας...

Και αφού η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία... μπορούμε ακόμα να ονειρευόμαστε και να παλεύουμε..

Η ψυχή του Έλληνα δεν παραδόθηκε ποτέ.. το ίδιο θα κάνει και τώρα. Θα σταθεί όρθια μπροστά σε όλους αυτούς που θέλουν να την υποδουλώσουν..να την ταπεινώσουν και να καθηλωθει, ανήμπορη ν' αντιδράσει στον "εχθρό"...

" Δε φοβάμαι να σε σπάσω αλυσίδα μου....ΔΕ ΦΟΒΟΥΜΑΙ ΠΡΑΜΑ...!!"