ᾨδη Ἕκτη. Αἱ Εὐχαί . Ανδρέας Κάλβος

στροφή πρώτη.

Τῆς θαλάσσης καλήτερα

φουσκωμένα τὰ κύματα

῾να πνίξουν την πατρίδα μου

ὡσάν ἀπελπισμένην,

ἔρημον βάρκαν. 5

β´.

῾Στήν στεριάν, ῾ς τά νησία

καλήτερα μίαν φλόγα

῾να ἰδῶ παντοῦ χυμένην,

τρώγουσαν πόλεις, δάση,

λαούς καί ἐλπίδας. 10

γ´.

Καλήτερα, καλήτερα

διασκορπισμένοι οἱ Ἕλληνες

῾να  τρέχωσι τόν κόσμον,

με ἐξαπλωμένην χεῖρα

ψωμοζητοῦντες· 15

δ´.

Παρά προστάτας ῾νἄχωμεν.

Με ποτέ δέν ἐθάμβωσαν

πλούτη ἢ μεγάλα ὀνόματα,

μέ  ποτέ  δέν ἐθάμβωσαν

σκήπτρων ἀκτῖνες. 20

ε´.

Ἂν ὁπόταν πεθαίνῃ

πονηρός βασιλεύς

ἔσβυν᾿ ἡ νύκτα ἕν᾿ ἄστρον,

ἤθελον μείνει ὀλίγα

οὐράνια φῶτα. 25

ς´.

Τό χέρι ὁπού προσφέρετε

ὡς προστασίας σημεῖον

εἰς ξένον ἔθνος, ἔπνιξε

καί πνίγει τούς λαούς σας,

πάλαι, καί ἀκόμα. 30

ζ´.

Πόσοι πατέρες δίδουσιν,

ὄχι ψωμί, φιλήματα

῾ς τά πεινασμένα τέκνα τους,

ἐν ᾧ λάμπουν ῾ς τά χείλη σας

χρυσά ποτήρια! 35

η´.

Ὅταν ὑπό  τά  σκῆπτρά σας

νέους λαούς καλεῖτε,

νέους ἱδρῶτας θέλετε

ἐσεῖς διά  ῾νά πληρώσητε

πλουσιοπαρόχως, 40

θ´.

Τά  ξίφη ὁπού φυλάγουσι

τά τρέμοντα βασίλειά σας,

τά  ξίφη ὁπού τρομάζουσι

τήν ἀρετήν, καί  σφάζουσι

τούς λειτουργούς της. 45

ι´.

Θέλετε θησαυρούς

πολλούς δια  ῾ναγοράσητε

κρότους χειρῶν καί ἐπαίνους,

καί  τ᾿ ἄπιστον θυμίαμα

τῆς κολακείας. 50

ια´.

Ἡμεῖς διά τόν σταυρόν

ἀνδρείως ὑπερμαχόμεθα

καί σεῖς ἐβοηθήσατε

κρυφά τούς πολεμοῦντας

σταυρόν καί ἀλήθειαν. 55

ιβ´.

Διά ῾νά θεμελιώσητε

τήν τυραννίαν τιμᾶτε

τόν σταυρόν εἰς τάς πόλεις σας,

καί αὐτόν ἐπολεμήσατε

εἰς τήν Ἑλλάδα. 60

ιγ´.

Καί τώρα εἰς προστασίαν μας

τά χέρια σας ἁπλόνετε!

τραβήξετέ τα ὀπίσω·

βλέπει ὁ θεός καί ἀστράπτει

διά  τούς πανούργους. 65

ιδ´.

Ὅταν τό δένδρον νέον

ἐβασάνιζον οἱ ἄνεμοι,

τότε βοήθειαν ἤθελεν,

ἐνδυναμώθη τώρα

φθάνει ἡ ἰσχύς του. 70

ιε´.

Τό  ξίφος σφίγξατ᾿ Ἕλληνες -

τά  ὀμμάτιά σας σηκώσατε -

ἰδού - εἰς τους οὐρανούς

προστάτης ὁ θεός

μόνος σας εἶναι. 75

ις´.

Καί ἂν ὁ θεός καί  τ᾿ ἄρματα

μᾶς λείψωσι, καλήτερα

πάλιν ῾νά  χρεμετήσωσι

῾ς τόν Κιθαιρῶνα Τούρκων

ἄγριαι φορᾶδες. 80

ιζ´.

Παρά.... Αἴ, ὅσον εἶναι

τυφλή  καί σκληροτέρα

ἡ τυραννίς, τοσοῦτον

ταχυτέρως ἀνοίγονται

σωτήριοι θύραι. 85

ιη´.

Δέν μέ θαμβόνει πάθος

κανένα· ἐγω τήν λύραν

κτυπάω, καί ὁλόρθος στέκομαι

σιμά εἰς τοῦ μνήματός μου

τ᾿ ἀνοικτόν στόμα. 90

ΠΗΓΗ