Ευημερία και Αξιοπρεπής Βίος-Πώς να θυμόμαστε τον Μπάρακ Ομπάμα, γράφει ο Οικονομολόγος Ph.D Σπύρος Στάλιας

‘Υπάρχουν δυο θεωρίες για την ευημερία και την αξιοπρεπή ζωή.

Η πρώτη θεωρία είναι να κάνουμε τον πλούσιο πλουσιότερο και έτσι ένα μέρος του πλούτου του θα κατηφορίσει μετά και σε εμάς τους υπόλοιπους.

Η δεύτερη θεωρία – η οποία υποθέτω μας πάει πίσω την εποχή του Νώε- δεν θέλω να πω στον Αδάμ και την Εύα, γιατί ζούσαν σε λιγότερο περίπλοκη κατάσταση- αλλά, τουλάχιστον, πίσω στις μέρες του κατακλυσμού, η δεύτερη θεωρία λοιπόν μας λέει, ότι αν κάνουμε τον μέσο άνθρωπο να νοιώθει οικονομικά άνετος και ασφαλής, τότε ο πλούτος θα αυξηθεί, και θα περάσει και στις ανώτερες τάξεις όπως ακριβώς η μαγιά φουσκώνει το ψωμί.

Αλλά εύκολα ξεχνάμε.

Μόλις η κραυγή της λεγόμενης ευημερίας ηχήσει στη γη, όλους μας καταλαμβάνει ο πανικός, το πνεύμα του Μαμμωνά, που να μην μπορούμε να υπηρετούμε τις επιταγές της κοινωνικής συνείδησης.

Αλλά είμαστε εδώ για να καταλάβουμε ότι το οικονομικά συστήματα είναι ανθρώπινες κατασκευές και κατά συνέπεια δεν μπορούν να επικυριαρχούν απόψεις που δήθεν εκφράζουν απολύτως την δικαιοσύνη και τον Θεό.

Ο έλεγχος της προόδου μας δεν είναι στο κατά πόσο προσθέτουμε πλούτο σε αυτούς που έχουν πολλά, αλλά στο κατά πόσο προσφέρουμε πολλά σε αυτούς που έχουν πολύ λίγα’.

Φράκλιν Ντελάνο Ρούζβελτ 42ος Πρόεδρος των ΗΠΑ

Αυτή ήταν η απάντηση του Ρούζβελτ στους νεοφιλελεύθερους που προκάλεσαν την μεγάλη κρίση του 1929.

Αυτά μας επανέλαβε και ο Μπάρακ Ομπάμα, απολογούμενος ουσιαστικά από την Αθήνα προς τους Αμερικάνους κυρίως, αλλά και σε όλους εμάς, αφού επί των ημερών του ο πλούτος αυξήθηκε μέν, αλλά πήγε προς τους πλούσιους, ενώ εμείς οι υπόλοιποι είμαστε στην αιώνια αναμονή, ένας μέρος του πλούτου να κατηφορίσει προς τα κάτω. Το κατάλαβε μόλις στο τέλος της θητείας του……

Οι ευρωχτυπημένοι πότε θα το καταλάβουν άραγε, πότε θα καταλάβουν ότι το ευρώ είναι συνώνυμο της λιτότητας και όχι της Ανάπτυξης και της Δίκαιης Kατανομής του Πλούτου.

spyridonstalias@hotmail.com