Διεστραμμένα Μυαλά Μέσα Σε Ξυρισμένα Κρανία. Οι Εθνικιστές, Δεν Είναι Πατριώτες, γράφει ο Κυριάκος Κυριακόπουλος

Αυτοί λοιπόν που τόλμησαν να μετατρέψουν τον εθνισμό σε πολιτική ιδεολογία, και βάφτισαν αυτό το έκτρωμα ως εθνικισμό, μισούν την πατρίδα γιατί μισούν το λαό της και όχι σπάνια μισούν ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό. Μισούν τα πάντα... Γιατί απλά δεν έμαθαν και δε θα μάθουν ποτέ να αγαπούν...

Για να τελειώσουμε λοιπόν μια και καλή με αυτή τη θλιβερή ιστορία. Ο εθνικισμός έχει τόση σχέση με τον πατριωτισμό, όση ακριβώς σχέση έχουν και τα σκατά με την κολόνια.

Ο πατριωτισμός, ως πρωτογενής ιδεολογία του κάθε λαού, αντιστοιχίζεται και μετουσιώνεται απόλυτα μέσα από τον εθνισμό του. Και το μεγαλειώδες αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης, που είναι μια συνάντηση αγάπης και περηφάνιας, μια συνάντηση απόλυτα δυναμική, και η οποία προσδιορίζει μια συνολική στάση ζωής των ανθρώπων απέναντι στην πολιτική και την κοινωνία, δεν έχει… ποτέ δεν είχε… και δεν είναι δυνατόν να αποκτήσει στον αιώνα τον άπαντα, την όποια σχέση με την ψυχοπαθολογία του μίσους, της απανθρωπιάς και του εθνικού διχασμού, η οποία δηλητηριάζει ανεπανόρθωτα τα διεστραμμένα μυαλά που ασφυκτιούν μέσα στα ξυρισμένα κρανία.

Ο πατριωτισμός σημαίνει πρωτίστως αγάπη για την πατρίδα, σημαίνει σεβασμό στη μεθοδολογία προσέγγισης της ιστορίας της, σημαίνει έμπνευση μέσα από την πολιτισμική της παρακαταθήκη, και πάνω απ όλα σημαίνει αγάπη για τον ίδιο της το λαό.

Ο πατριωτισμός δε συνιστά πολιτική ιδεολογία αλλά στάση ζωής του πολίτη, μέσα από την οποία οφείλει να αναδεικνύει και να ενσωματώνεται στο αξιακό σύστημα της γεωπολιτισμικής του φυσιογνωμίας, και φυσικά αισθάνεται ως ύψιστη την ανάγκη να το υπερασπίζεται οποτεδήποτε αυτό απειληθεί, έναντι οποιουδήποτε απειλούντος .

Όσες φορές επιχειρήθηκε να βιαστεί η φυσιογνωμία του πατριωτισμού, και από στάση ζωής να εμφανιστεί από τους βιαστές του ως πολιτική ιδεολογία, το αποτέλεσμα ήταν ένα αντιπατριωτικό έκτρωμα που ιστορικά τροφοδότησε το δωσιλογισμό, τις εθνικές προδοσίες και το δηλητήριο του εθνικού διχασμού. Και φυσικά μόνο δεινά έως και εμφύλιο συσσώρευσε στον τόπο.

Είναι λοιπόν πατριώτες οι αυτοαποκαλούμενοι εθνικιστές???

Η απάντηση είναι απλή και ξεκάθαρη: Όχι… Δεν είναι πατριώτες. Όχι… Δεν αγαπούν την πατρίδα τους, γιατί μισούν το λαό της. Όχι… Δε διαπνέονται από την πρωτογενή ιδεολογία του εθνισμού, γιατί επιχειρούν να βιάσουν τη φυσιογνωμία του, και να τον μετατρέψουν από απαραίτητη στάση ζωής, σε πολιτική ιδεολογία μπολιασμένη με το δηλητήριο του μίσους.

Η πολιτική ιδεολογία όμως, αφορά στο καθ όλα θεμιτό δικαίωμα των πολιτών να εμπνέονται από την τάδε η τη δείνα άποψη και σύστημα αντιλήψεων, αναφορικά με το πώς θα ήθελαν την οικονομία, τις εργασιακές σχέσεις, την κοινωνική δικαιοσύνη, το πολιτικό γίγνεσθαι στο σύνολό του, και σε καμία περίπτωση δεν αφορά την ίδια την υπόσταση της πατρίδας.

Στην πολιτική αντιπαράθεση επομένως, είναι θεμιτό να διαφωνώ με το συμπολίτη μου για το πώς θα ήθελα τη ζωή, την οικονομία και την κοινωνία, αλλά δε δικαιούμαι να τον μισώ επειδή διαφωνεί μαζί μου, και προσεγγίζει αυτά τα ζητήματα με τρόπο διαφορετικό.

Δικαιούται να είναι κομμουνιστής, σοσιαλμπερδεμένος, οικολόγος ή συντηρητικός, ή ότι διάολο θέλει  ως προς την πολιτική του αντίληψη, αλλά αυτό δε του αφαιρεί την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη. (του πολίτη της κάθε χώρας δηλαδή, μιας και το ζήτημα αφορά τον κάθε λαό σε τελευταία ανάλυση).

Αυτοί λοιπόν που τόλμησαν να μετατρέψουν το εθνισμό σε πολιτική ιδεολογία, και βάφτισαν αυτό το έκτρωμα ως εθνικισμό, μισούν την πατρίδα γιατί μισούν το λαό της και όχι σπάνια μισούν ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό. Μισούν τα πάντα γιατί απλά δεν έμαθαν και δε θα μάθουν ποτέ να αγαπούν.

Μισούν την πατρίδα γιατί μισούν την ίδια την ιστορία της. Γιατί οι παρακαταθήκες αυτής της ιστορίας δε χωρούν στα ξυρισμένα τους μυαλά, γι αυτό και συνήθισαν να βιάζουν κομμάτια αυτής της ιστορίας, για να τα προσαρμόσουν στην ιδεολογία του μίσους από την οποία πρωτίστως διαπνέονται.

• Οι εθνικιστές, δεν είναι πατριώτες. Γι αυτό και η μήτρα τους, ξέρασε δωσίλογους στην κατοχή, γι αυτό και στρατεύτηκαν στη δούλεψη του κατακτητή και φόρεσαν κουκούλα καταδίδοντας Έλληνες που μισούσαν. Δηλαδή τους Έλληνες που τον αντιπάλευαν.
• Οι εθνικιστές δεν είναι πατριώτες. Γι αυτό και στήριξαν αναφανθόν την αιματοβαμμένη δικτατορία που δολοφονούσε και φυλάκιζε και τελικά οδήγησε την Κύπρο στον εδαφικό διαμελισμό, και μετά την αποκαθήλωσή της, παρέδωσε ακόμη μικρότερη Ελλάδα.
• Οι εθνικιστές δεν είναι πατριώτες. Γι αυτό και στο παραλήρημα του μίσους στο οποίο είναι βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό, ακόμη και σήμερα επιχειρούν με όλα τα μέσα να σπείρουν το δηλητήριο του εθνικού διχασμού παραληρώντας για Μελιγαλάδες και Φενεούς. Αποφεύγουν όμως όπως ο διάβολος το λιβάνι να μιλήσουν για τους κουκουλοφόρους του σιναφιού τους στην Κοκκινιά, στην Καισαριανή, στο Χαϊδάρι, στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, που τα βρώμικα χέρια τους έδειχναν το πρόσωπο Ελλήνων πολιτών πριν τους εξαφανίσουν οριστικά τα γερμανικά πολυβόλα. 

Αλλά ακόμη και σ αυτές τις θλιβερές τους φιέστες, αυτό που κανείς -εκτός από τους ίδιους τους ναζί- δεν φαίνεται (ή δεν θέλει) να θυμάται, είναι ποιοι ακριβώς είναι θαμμένοι στην περίφημη Πηγάδα. Η επιλεκτική αυτή αμνησία δεν είναι καθόλου περίεργη. 

Η διακριτική αποσιώπηση της ταυτότητας των νεκρών αποτελεί συστατικό στοιχείο των «μνημοσύνων» του Μελιγαλά ήδη από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και συνδέεται με τη γενικότερη στρατηγική βάσει της οποίας επιχειρήθηκε στη χώρα μας η «δικαίωση» του ένοπλου δωσιλογισμού. 

Με δυο λόγια: αυτό που συνήθως αποκρύπτει η φιλολογία περί «αθώων θυμάτων» είναι... 

(α) το ιστορικό γεγονός ότι ο Μελιγαλάς υπήρξε βάση και ορμητήριο των ένοπλων συνεργατών της Βέρμαχτ που το 1943-44 έπνιξαν στο αίμα τη Μεσσηνία και τους γύρω νομούς και  

(β) ότι το μακελειό του 1944 ήταν το αποτέλεσμα μιας από τις σκληρότερες μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ, με εξουσιοδότηση του συμμαχικού στρατηγείου και της κυβέρνησης εθνικής ενότητας.

Καταλάβατε τώρα γιατί στήνουν φιέστες στους Μελιγαλάδες, και για τα εγκλήματα του δωσιλογισμού και της εθνικής προδοσίας δε λένε κουβέντα???

• Οι εθνικιστές δεν είναι πατριώτες. Είναι αυτοί που καπηλεύονται επιλεκτικά και βιάζουν συνολικά τους Μελάδες, τους Δραγούμηδες, τους Γιαννόπουλους κλπ, για να πλανέψουν αφελείς και να αποκρύψουν πως η μοναδική κουλτούρα που διαθέτουν, είναι η κουλτούρα του μίσους.

• Οι εθνικιστές δεν είναι πατριώτες. Και είναι βέβαιο πως αν οι παρακαταθήκες του Ελληνισμού - τις οποίες υποτίθεται ότι ασπάζονται και θαυμάζουν – δεν είχαν τεθεί σήμερα υπό διωγμόν, σε πολλούς από δαύτους τους ελληνόφωνους εθνικιστές, θα είχε αφαιρεθεί η ιδιότητα του Έλληνα πολίτη. 

Διότι απλά δε δικαιούται να έχει την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη ένα διεστραμμένο μυαλό που αντί να μαθαίνει τα παιδιά να μισούν το δολοφονικό ναζισμό που αιματοκύλησε την πατρίδα τους, τα διδάσκουν να έχουν ως πρότυπο το Χίτλερ, δηλαδή το μακελάρη των Ελλήνων.

Πως στο διάολο μπορεί να χωρέσει έστω και ένα δράμι πατριωτισμού σ αυτή την προκλητική αθλιότητα???

Στα χέρια αυτών των αρρωστημένων εγκεφάλων, κακοποιήθηκαν και λοιδορήθηκαν κορυφαία πατριωτικά συνθήματα στα πέτρινα χρόνια του μνημονιακού δωσιλογισμού. Και αυτή ίσως ήταν η μεγαλύτερη ζημιά που έκαναν στο έθνος, μετά τον πρόστυχο και προδοτικό ρόλο που διαδραμάτισαν κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου.

Οι εθνικιστές δολοφονούν μετανάστες. 

Οι πατριώτες δε μισούν και δε δολοφονούν το μετανάστη. Αντιπαλεύουν τα νεοταξίτικα ανδρείκελα που κυβερνούν, και με τις πολιτικές τους μετέτρεψαν τη χώρα σε ξέφραγο αμπέλι για τη μεγάλη μπίζνα των σωματεμπόρων με τους λαθροεισβολείς.

Οι εθνικιστές κηρύσσουν δολοφονικά πογκρόμ εναντίον εργατών στο Πέραμα. Τους μισούν γιατί είναι αριστεροί και γιατί τέτοια εντολή έχουν από τα αφεντικά τους. 

Οι πατριώτες δε θέλουν τους εργάτες αδύναμους και κιοτεμένους. Χειραφετημένους τους θέλουν ακόμη και απέναντι στα ίδια τους τα αφεντικά. Διότι απλώς κατανοούν το αυτονόητο. Δηλαδή πως κιοτεμένος εργάτης, σημαίνει κιοτεμένος πολίτης.

Οι εθνικιστές λειτουργούν ως αβανταδόροι των εφοπλιστών στο κοινοβούλιο της ντροπής.  

Οι πατριώτες ξεβρακώνουν τα παιχνίδια των εφοπλιστών. Ξεσκεπάζουν τα παιχνίδια του αίσχους με το ανεβοκατέβασμα της Ελληνικής σημαίας, με στόχο τα πιο κερδοφόρα βαπόρια και την ακόμη μεγαλύτερη φοροδιαφυγή.

Αυτός είναι ο εθνικισμός. Υπουλος, προδοτικός, ανθελληνικός μέχρι το μεδούλι...

ΠΗΓΗ: ellinikoforoum