Τι πραγματικά κρύβεται πίσω από το νέο Υπερταμείο ξεπουλήματος της Πατρίδας μας, την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων και εν γένει τα μνημόνια;

Γιατί μνημόνια, γιατί υπερταμείο ξεπουλήματος της Πατρίδας μας, γιατί ανεξάρτητη αρχή δημοσίων εσόδων.
Από το μικρό στο μεγάλο και πάλι πίσω στο μικρό.

γράφει ο Γιώργος Χαλιμούρδας*

Μας λένε ότι σκοπός του υπερταμείου ξεπουλήματος της Πατρίδας μας, που έφερε το πολυνομοσχέδιο του 4ου μνημονίου, το οποίο περιέχει τα 4 υποταμεία, το ΤΧΣ, το ΤΑΙΠΕΔ, των ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κλπ) και της ΕΤΑΔ που κατέχει όλα τα ακίνητα του ελληνικού κράτους, είναι η πώληση της κρατικής περιουσίας των Ελλήνων, με σκοπό την αποπληρωμή μέρους του χρέους της χώρας με τα μισά εκ των εσόδων της εκποίησης, ενώ το άλλο μισό θα το διαχειρίζεται το ελληνικό κράτος μέσω του υπουργείου Οικονομικών για επενδύσεις ή άλλους σκοπούς που θα καθοριστούν στο μέλλον. Μπούρδες. Όποιος έχει στοιχειώδη λογική ή έχει διαβάσει μία από τις δεκάδες αναλύσεις που λένε πως το χρέος δεν πρόκειται να μειωθεί αλλά θα αυξηθεί με αυτές τις πολιτικές, θα καταλάβει το μέγεθος της απάτης.

Στην πραγματικότητα ο σκοπός είναι άλλος, εν μέρει ανομολόγητος, καθώς η προπαγάνδα επικεντρώνεται σε άλλα στοιχεία χειραγώγησης των μαζών αυτήν την περίοδο. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους μας, είναι ότι ο μοναδικός τους στόχος είναι η αλλαγή του οικονομικού μοντέλου που επικρατούσε έως τώρα. Είναι η αλλαγή του οικονομικού μοντέλου με βάση τις επιταγές του νεοφιλελευθερισμού. Στην ουσία μας λένε ότι αυτό που πρέπει να γίνει είναι η μεταβίβαση της κρατικής περιουσίας σε ιδιωτικά χέρια. Που σημαίνει κατά τους ταγούς του νεοφιλελευθερισμού “παρέμβαση και ιδιωτική πρωτοβουλία σχεδόν στο μέγιστο, με την απελευθέρωση ανενεργών κρατικών πόρων, που θα επέλθει με την μεταβίβαση της κρατικής περιουσίας σε ιδιώτες επενδυτές, ώστε να ενεργοποιηθεί η ιδιωτική δαπάνη σε βάρος της αναχρονιστικής μη αποτελεσματικής κρατικής δαπάνης”. Ομοίως με τα μνημόνια επήλθε η φτωχοποίηση και υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών. Με συνέπεια την μεταβίβαση της ατομικής περιουσίας των πολιτών στα χέρια των “λίγων” των “ικανών”, των “εκλεκτών”, οι οποίοι “μπορούν να αυγατίσουν τον πλούτο καλύτερα και να φέρουν την ανάπτυξη”, όπως μας λένε τα ξεπουλημένα φερέφωνα. Που σημαίνει την μεταβίβαση της ατομικής ιδιοκτησίας στα χέρια των ολίγων γιατί το πόπολο δεν μπορεί να την “αξιοποιήσει σωστά για να έρθει η ανάπτυξη”. Αυτό είναι το δόγμα των νεοφιλελεύθερων ανά τον πλανήτη, αυτό είναι το δόγμα Σόιμπλε, αυτό είναι το δόγμα και της εγχώριας ελληνικής ελίτ, αυτό πιστεύουν και στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό πιστεύει και ο Τσουκαλάς του ΣΥΡΙΖΑ όταν μας λέει πως “Η καθολική ιδιωτικοποίηση της φύσης είναι λοιπόν η μόνη μέθοδος που θα μας σώσει από το αδιέξοδο» και ότι πρέπει να ξεφύγουμε από τις «παρωχημένες σοσιαλίζουσες ανοησίες γιατί οι εφαρμογές της είναι εντελώς αντιπαραγωγικές” (ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΣΥΡΙΖΑ: ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΤΕ ΒΟΥΝΑ ΝΕΡΑ ΚΑΙΘΑΛΑΣΣΕΣ!). Ξεπουλάμε, ξεπουλιόμαστε, γινόμαστε πόρνες εμείς και τα παιδιά μας, για να σωθούμε!!! Αυτή είναι η κυρίαρχη προπαγάνδα που απροκάλυπτα ή υποβολιμαία προωθείται από την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη νομεκλατούρα που έχει αλώσει συνειδήσεις και ανθρώπινες ψυχές.

Εδώ έρχεται και κολλάει η φράση του Σόιμπλε προς τον Τσίπρα “είναι η προσαρμογή ηλίθιε”. Τι ήθελε να πει ο ποιητής; Προσαρμογή στο νέο νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο. Πάση θυσία. Γι’ αυτό τα μνημόνια, γι’ αυτό η ανεξάρτητη αρχή δημοσίων εσόδων, γι’ αυτό το υπερταμείο ξεπουλήματος της Πατρίδας μας. Τόσο απλά.

Το τρίπτυχο Κράτος – Ιδιώτης Επενδυτής Βιομήχανος – Εργαζόμενος πρέπει για τους νεοφιλελεύθερους να σπάσει. Το κράτος που έπαιζε ρυθμιστικό ρόλο ανάμεσα στους εργαζομένους και τους ιδιώτες επενδυτές βιομήχανους πρέπει να σπάσει με τον αφανισμό του ρόλου του κράτους όπως τον ξέραμε για δεκαετίες. Σου λένε, μικρό ευέλικτο πλέον κράτος ή καθόλου κράτος. Ο ιδιώτης επενδυτής να τα βρει απευθείας με τον εργαζόμενο (εξού και οι προωθούμενες νέες εργασιακές σχέσεις, ο νέος εργασιακός μεσαίωνας). Επίσης σου λένε ότι έτσι θα έρθει η ανάπτυξη και θα αρθούν όλα τα δεινά της ανθρωπότητας. Μετά συγχωρήσεως αλλά αυτά είναι παπαριές.

Η προπαγάνδα των νεοφιλελεύθερων εδώ και δεκαετίες αναμασά συνεχώς πως το κράτος δεν αξιοποιεί την κρατική περιουσία και ότι η λογική του κρατισμού έχει πεθάνει. Και τώρα γίνεται το μεγάλο μνημόσυνο. Το μότο του ακραίου νεοφιλελεύθερου: “Έχει ηττηθεί ο κρατισμός. Η ανάπτυξη θα έρθει από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Τέρμα πλέον οι παρεμβάσεις του κράτους στην ανάπτυξη της ιδιωτικής πρωτοβουλίας”. Μας λένε ότι “Η πιο ανεπτυγμένη οικονομία στον κόσμο, οι ΗΠΑ, είναι ταγός του νεοφιλελευθερισμού”. Βλακείες. Αν δείτε τις αναλύσεις των ΑΕΠ των ΗΠΑ, θα δείτε ότι διαχρονικά οι κρατικές επενδύσεις πάντα υπερέχουν των ιδιωτικών. Τα περίφημα ιδιωτικά εκπαιδευτικά συστήματα των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας επιδοτούνται διαχρονικά χοντρά από τον κρατικό προϋπολογισμό, που χωρίς αυτόν δεν θα ήταν ποτέ βιώσιμα και κραταιά. Κανείς δεν αναφέρει την επενέργεια του κράτους διαχρονικά μετά τον 2^ο Παγκόσμιο Πόλεμο στη συνολική οικονομική ανάπτυξη και την ανάπτυξη του βιοτικού επιπέδου των δυτικών καπιταλιστικών κοινωνιών.

Μας λένε ότι δεν αξιοποιείται η κρατική περιουσία και μπαίνει φραγμός στην ανάπτυξη. Βλακείες. Η μη αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας δεν έχει επέλθει στο βαθμό που πρέπει διότι δεν το θέλανε οι πολιτικοί μας, διότι αντίθετα, αυτό που ήθελαν διαχρονικά ήταν να την παραχωρήσουν σε ιδιώτες που είχαν συμφέροντα άρρηκτα συνδεδεμένα με αυτούς, και άρα να κερδίσουν αυτοί σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, που απλά δεν μπορούσαν να το πετύχουν γιατί αντιδρούσε ο λαός και μετρούσαν το πολιτικό κόστος. Τώρα που επήλθε η επέλαση του νεοφιλελευθερισμού με την παράλληλη ήττα των λαών, βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν το αιώνιο σχέδιο τους πραγματικότητα.

Ο “σκοπός” τους θεωρητικά είναι ο πλήρης ανταγωνισμός, η “ανάπτυξη” της παγκόσμιας οικονομίας, και η “ευημερία της ανθρωπότητας”. Ηλιθιότητες ολκής. Αυταπάτες. Γιατί; Η ιδιωτική επένδυση ποτέ έως τώρα, και ούτε στο μέλλον μπορεί να αντικαταστήσει την ένταση, τον όγκο και την ποιότητα της κρατικής επένδυσης, ιδίως όσον αφορά τις παραγωγικές επενδύσεις, τις επενδύσεις υποδομών και τις επενδύσεις που δίδουν την δυνατότητα της πλήρους απασχόλησης. Επίσης ένας ιδιώτης κεφαλαιούχος δεν διαθέτει όλα τα κέρδη του προς επένδυση στην πραγματική οικονομία και ένα μεγάλο μέρος της καθίσταται ανενεργή λόγω αποθησαυρισμού. Ενώ ένα επίσης μεγάλο μέρος των κερδών του οδεύει προς την ανεύρεση περισσότερο πιο κερδοφόρων επενδύσεων από ότι θα είχε με επενδύσεις στην πραγματική οικονομία, που είναι τα χρηματιστηριακά προϊόντα, δηλαδή ο τζόγος. Ανάπτυξη δεν πρόκειται να έρθει ποτέ διότι με το μοντέλο που μας προάγει η διεθνής και ντόπια ολιγαρχία, δεν δίδεται εισόδημα στους πολίτες ώστε να αυξηθεί η ζήτηση και η κατανάλωση αγαθών και προϊόντων. Πέρα από αυτά το χρέος είναι δομικό στοιχείο του συστήματος, μέσο υποδούλωσης και καταλήστευσης των λαών. Τι σκατά ανάπτυξη είναι αυτή αν έχεις υπόδουλους και εξαθλιωμένους πολίτες; Δείτε για παράδειγμα την ανάπτυξη που έχει η Γουατεμάλα και φανταστείτε το μέλλον μας.

Αν δεν το συνειδητοποιήσουμε και δεν αντιδράσουμε φανταστείτε τι έρχεται.

Φανταστείτε τις συνέπειες από την εξάλειψη του κράτους από την αλυσίδα ιδιώτης επενδυτής-κράτος-εργαζόμενος πολίτης. Εργασιακός μεσαίωνας, ζούγκλα, όπως συμβαίνει στην Πατρίδα μας σήμερα. Ήδη στην πατρίδα μας σήμερα το ζούμε.

Φανταστείτε τις συνέπειες στην παιδεία, στο μέλλον της ανθρωπότητας, όπου θα κυριαρχεί η λογική τους κέρδους. Τέρμα ο πολιτισμός, τέρμα στις όποιες ανθρώπινες δραστηριότητες που δεν θα αποφέρουν κέρδος. Τέρμα πια η εν δυνάμει ανάπτυξη ενός κοινωνικά υγιούς παιδευμένου, ενημερωμένου, χειραφετημένου, σύγχρονου, συμμετέχοντος και ενεργού πολίτη.

Φανταστείτε τη Δημοκρατία ως όνειρο θερινής νυκτός πλέον. Η έννοια της Δημοκρατίας πάει στράφι, φαντάζει πλέον μακρινό όνειρο, ο πολίτης βιώνει, παιδεύεται με την λογική ότι νομοτελειακό είναι η δύναμη του ισχυρού η οποία επιβάλλεται στον αδύναμο, νομοτελειακό είναι η δύναμη του οικονομικά ισχυρού, πρότυπο είναι η δύναμη του οικονομικά ισχυρού. Ο δυνατός επιβάλλεται, κυριαρχεί και εξολοθρεύει τον αδύνατο.

Φανταστείτε τις συνέπειες στο περιβάλλον καθώς δεν θα υπάρχει έλεγχος και μοναδική άποψη που θα επικρατεί και θα υποσκελίζει όλες τις άλλες είναι η οικονομική μεγέθυνση, κάτι που ισχύει στην ΕΕ, όπως προάγεται από όλα της τα νομοθετήματα, που δυστυχώς ο πολύς κόσμος δεν έχει πάρει καν “μυρουδιά”. Ποιος θα ελέγχει την υπέρμετρη δύναμη του κέρδους πάνω από όλα; Ποιο κοινωνικό συμβόλαιο θα καθορίζει τη βιωσιμότητα της γης μας ώστε να την παραδώσουμε όπως την βρήκαμε και καλύτερη στις επόμενες γενιές;

Φανταστείτε τη φτωχοποίηση και τον αφανισμό ενός τρομακτικού ποσοστού του παγκόσμιου πληθυσμού, αν αναλογιστείτε ποιες είναι οι ορατές επιπτώσεις αυτών των πολιτικών στη δικιά μας πατρίδα την τελευταία επταετία.

Φανταστείτε τον παγκόσμιο κίνδυνο εξάλειψης, διαγραφής, καταστροφής περιοχών ή ολόκληρου του πλανήτη, από την επενέργεια της καταστροφικής επεκτατικής τάσης του καρτέλ της πολεμικής βιομηχανίας, προεξέχοντος αυτού των ΗΠΑ, τη στιγμή που θα κυριαρχεί μόνο το κέρδος, και στο βωμό του δεν θα στέκεται κανένα εμπόδιο, και οι κυβερνήσεις θα έχουν καταστεί υποχείρια των εκάστοτε ιδιωτικών συμφερόντων. Δείτε σε πόσες περιοχές του πλανήτη μας μαίνονται σήμερα πολεμικές συγκρούσεις; Πόσα κράτη έχουν στην κυριολεξία διαλυθεί.

Μια Νέα Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων. Που θα μας κάνει μετανάστες στον τόπο μας. Που θα μας κάνει σκλάβους. Που θα μας οδηγήσει στον αφανισμό.

Για να επιβιώσεις και να σου δοθεί η δυνατότητα να αντισταθείς, αυτό που οφείλεις πρώτα να κάνεις είναι να σταθείς στα πόδια σου, να είσαι ελεύθερος, ανεξάρτητος, κυρίαρχος, σε ένα χώρο, σε μια επικράτεια, στην Πατρίδα σου. Χρειάζεσαι πάση θυσία να κερδίσεις πάνω και πέρα από όλα την Πατρίδα σου. Πώς κερδίζεις πίσω την Πατρίδα σου, πώς έχεις ανεξάρτητη και κυρίαρχη Πατρίδα; Αυτό το πετυχαίνεις μόνο όταν έχεις την οικονομική σου ανεξαρτησία και αυτό το κάνεις μόνο όταν έχεις το δικό σου εθνικό κρατικό νόμισμα και όταν έχεις δική σου την Τράπεζα της Ελλάδας. Αυτό το πετυχαίνεις μόνο όταν έχεις απελευθερωθεί από τα δεσμά ενός ληστρικού, παράνομου επαχθούς και απεχθούς χρέους. Και πώς θα το πετύχεις όλα αυτά; Σιγά σιγά αδέρφια, με γνώση, προσωπική υπέρβαση και ενότητα απέναντι στη διάλυση του ελληνικού κράτους που υλοποιείται κατακλυσμιαία όλα μπορούν να επιτευχθούν. Αρκεί να υπάρξει ενότητα. Και όταν δεν μπορείς να έχεις ενότητα από τα “κάτω”, οφείλεις να επιδιώκεις ενότητα από τα “πάνω”. Ήτοι τα φωτεινά μυαλά της πατρίδας μας οφείλουν να παραδεχτούν τα λάθη τους, τις αδυναμίες τους, τις ελλείψεις τους. Και να κάνουν πράξη την προσωπική τους υπέρβαση.

Και όπως λέει ένας φίλος:

«Στην Ελλάδα όμως έχουμε εκπαιδευτεί επί 30ετία τουλάχιστον, πως όποιος προσπαθεί να πει κάτι, απλά "θέλει να αναδείξει την δική ΤΟΥ αλήθεια, του δικού ΤΟΥ κόμματος ή αποκόμματος" και να φανεί "πιο μάγκας" ή "πιο ξύπνιος" ή "πιο μαρξιστής" ή "πιο αναρχικός" ή "πιο διεθνιστής" ή "πιο επαναστάτης" ή "πιο πατριώτης" από τους άλλους που "θα πρέπει να θεωρούνται κορόιδα" αφού δεν το σκέφτηκαν μόνοι τους κι αφού το δικό τους κόμμα ή απόκομμα δεν το έλεγε.» Και συμπληρώνει: «Στην Ελλάδα δηλαδή δεν μετράει η κοινή λογική και η αλήθεια που ξεδιπλώνεται ωμά, ξεδιάντροπα και βίαια μπροστά στα μάτια μας, αλλά μετράει η εικόνα, το περιτύλιγμα, η εντύπωση και η γκλαμουριά παντός είδους, ο εξυπνακισμός της φιγούρας, η σιγουριά της θρησκευτικής ιδεοληψίας και προ πάντων ο κίνδυνος να πούμε “ναι ρε συ, δίκιο έχει” ο άλλος. Γιατί τότε θα μας πέσουν τα μούτρα, θα παραδεχτούμε το λάθος, θα υποβιβασθεί η Αυτού Μεγαλειότητά μας, το εγώ μας. Και …τότε θα αναγκαστούμε να... συνεργαστούμε! Θου Κύριε! Τέτοιο αμάρτημα; Τέτοιος συμβιβασμός;» Διαίρει και βασίλευε λοιπόν; Λέτε να φταίει η μοίρα μας, να φταίει το κακό το ριζικό μας; Ποιος ξέρει; Αυτό πρέπει να σπάσουμε αδέρφια.

Εμπρός αδέρφια ας πατήσουμε σε αυτή τη γη, ας αντικρύσουμε την πραγματική ζωή, ας δούμε την πραγματική πραγματικότητα, ας κοπιάσουμε στην αλήθεια και στο λόγο. Εξάλλου η ελληνική γλώσσα ονομάζει λόγον την ομιλία και τη σκέψη.

Υπάρχει ελπίδα αλλά χρειάζεται υπέρβαση αδέρφια ΤΩΡΑ, αλλιώς όχι απλά θα μας πουλήσουν για 99 χρόνια αλλά θα μας τελειώσουν οριστικά και αμετάκλητα, και εμάς και τα παιδιά μας.