Η Ουκρανία, μεταξύ φασισμού, οχλοκρατίας και διάλυσης

Το άρθρο αυτό γράφτηκε για την Unz Review: http://www.unz.com/saker/the-ukraine-between-fascism-ochlocracy-and-breakup/

Λίγη κουβέντα γίνεται τελευταία για την Ουκρανία, ειδικά από τα δυτικά εταιρικά μέσα ενημέρωσης, και υπάρχει ένας καλός λόγος γι' αυτό: αυτό το βραχύβιο ναζιστικό "Banderastan" καταρρέει (ΣτΜ, από το όνομα του Stepan Bandera, συνεργάτη των Ναζί στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και “εθνικό ήρωα” για το Κίεβο σήμερα). Το γεγονός δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι η όλη ιδέα δεν ήταν ποτέ βιώσιμη από την αρχή. Ας θυμηθούμε πώς ξεκίνησαν όλα.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι δεν υπήρξε αυθόρμητη επανάσταση ή εξέγερση στην Ουκρανία, γιατί η Euromaidan (ΣτΜ, ειρωνική αναφορά στην πλατεία Maidan του Κιέβου και στην Ευρώπη) δεν είχε τίποτα να κάνει με την Ευρώπη, αλλά τα πάντα με τις ΗΠΑ. Ω, βεβαίως, στον λαό της Ουκρανίας ειπώθηκε ότι επρόκειτο για την “ένταξη στην ΕΕ”, αυτό όμως δεν είχε ποτέ ούτε την ελάχιστη πιθανότητα επιτυχίας. Ο μοναδικός σκοπός της Euromaidan ήταν να εμποδιστεί η αναγέννηση μιας «νέας Σοβιετικής Ένωσης". Δεν έχει σημασία πόσο γελοία θα ήταν η έννοια μιας βερσιόν Νο 2 της ΕΣΣΔ, η ιδέα βρισκόταν στα πάντοτε παρανοϊκά, αδαή και αυτο-παραπλανούμενα μυαλά του “βαθέος κράτους” των ΗΠΑ. Δύο από τους κύριους ομιλητές του εν λόγω βαθέος κράτους των ΗΠΑ ήταν πολύ σαφείς σχετικά με αυτό:

Πρώτα, έχουμε την κρίσιμη δήλωση της Χίλαρι Κλίντον στις αρχές Δεκεμβρίου του 2012:

«Υπάρχει μια τάση να επανασοβιετοποιηθεί η περιοχή," (...) "Δεν θα ονομασθεί έτσι. Θα ονομασθεί τελωνειακή ένωση, θα ονομασθεί Ευρασιατική Ένωση ή κάτι τέτοιο”, (...) "Αλλά ας μην γελιόμαστε. Γνωρίζουμε ποιος είναι ο στόχος και προσπαθούμε να βρούμε αποτελεσματικούς τρόπους να το επιβραδύνουμε ή να το αποτρέψουμε."

Τώρα, είναι απολύτως περιττό να συζητήσουμε για το αν η Χίλαρι είχε δίκιο ή όχι στην ερμηνεία που έδωσε. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτή, και τα πολιτικά αφεντικά της, πραγματικά πιστεύουν ότι ο Πούτιν θέλει να δημιουργήσει εκ νέου την Σοβιετική Ένωση.

Στη συνέχεια, θα πρέπει να θυμηθούμε μια άλλη κρίσιμη δήλωση, αυτή τη φορά από τον Zbigniew Brzezinski ο οποίος έγραψε:

“Χωρίς την Ουκρανία η Ρωσία παύει να είναι αυτοκρατορία, ενώ με την Ουκρανία – πρώτα με εξαγορά και έπειτα με καθυπόταξη, αναδεικνύεται αυτόματα σε αυτοκρατορία” ... Σύμφωνα με τον ίδιο, η νέα παγκόσμια τάξη υπό την ηγεμονία των Ηνωμένων Πολιτειών δημιουργείται κατά της Ρωσίας και με τα κομμάτια της Ρωσίας. Η Ουκρανία είναι το Δυτικό φυλάκιο που θα αποτρέψει την ανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης.

Και πάλι, δεν έχει καθόλου σημασία αν ο διαβολικός Zbig έχει δίκιο ή όχι. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτή ήταν η πραγματική αιτία της Euromaidan: οι Αμερικανοί ήθελαν να δημιουργήσουν μια αντι-Ρωσία ακριβώς απέναντι από τα ρωσικά σύνορα. Αυτή η αντι-Ρωσία θα ήταν ένας εξαιρετικά επικίνδυνος και αποσταθεροποιητικός γείτονας για τη Ρωσία. Και αν η Ρωσία είχε παρέμβει στην Ουκρανία, αυτό θα είχε αναβιώσει το φούντωμα του Ψυχρού Πολέμου σε νέα επίπεδα, που θα δικαιολογούσαν την «προστασία» της Ευρώπης από τις ΗΠΑ για τα επόμενα 50 ή 60 τουλάχιστον χρόνια. Ο Θείος Σαμ βρισκόταν σε μια κατάσταση win-win (ΣτΜ ούτως ή άλλως θα κέρδιζε). Ήταν ένα σπουδαίο σχέδιο, μόνο που δεν λειτούργησε φυσικά.

Σε πρώτη φάση, η Ρωσία σόκαρε τους Αμερικανούς δύο φορές: πρώτα, με τη χρήση στρατιωτικής ισχύος εκεί όπου ποτέ δεν αναμενόταν να το πράξει (Κριμαία) και, έπειτα, με την μη χρήση στρατιωτικής ισχύος εκεί που αναμενόταν να το πράξει (Donbass). Η κίνηση αυτή ήταν πραγματικά άσχημα νέα για την Αγγλο-Σιωνιστική Αυτοκρατορία: Η Κριμαία, το αδιαφιλονίκητο «πετράδι του στέμματος» της “ανεξάρτητης Ουκρανίας" επανασυνδέθηκε με τη Ρωσία χωρίς ούτε μια απώλεια, ενώ το Donbass (σίγουρα το πιο πλούσιο και πιο προηγμένο μέρος της «ανεξάρτητης Ουκρανίας ") αποσχίστηκε χωρίς καμία εμφανή ρωσική στρατιωτική επέμβαση. Δεν ήταν αυτό που είχαν ελπίσει οι σχεδιαστές στρατηγικής των ΗΠΑ.

Σε πλήρη σύγχυση, διέταξαν τους Ukronazi στρατιωτικούς και τις ομάδες θανάτου να καταλάβουν και πάλι την αποσχισμένη περιοχή και η χούντα σχεδόν τα κατάφερε. Μόνο μια απεγνωσμένη αντίσταση του τελευταίου χαρακώματος από τους Novorussians (ΣτΜ, “Νέα Ρωσία” είναι το ιστορικό όνομα της ευρύτερης Νότιας και Ανατολικής Ουκρανίας) την οποία ακολούθησε η έναρξη ενός τεράστιου Voentrog (κυριολεκτικά "στρατιωτικό εμπόριο», από το όνομα γνωστού καταστήματος στρατιωτικού υλικού, το "Voentorg" αναφέρεται πλέον στη συγκεκαλυμμένη παράδοση στρατιωτικού υλικού στην Novorussia) και μια καλά οργανωμένη επιχείρηση "βόρειος άνεμος" (αποστολή εξειδικευμένων στρατιωτικών εθελοντών) έσωσαν την κατάσταση. Μετά από αυτή την κρίσιμη στιγμή, οι Ukronazis δεν είχαν ποτέ κάποια άλλη μεγάλη επιτυχία και οι επιχειρησιακές τους επιθέσεις στο Saur Mogila και στο Debaltsevo κατέληξαν σε ολοκληρωτική καταστροφή.

Στη συνέχεια, η χούντα στο Κίεβο δοκίμασε τα πάντα, από βομβιστικές επιθέσεις, έως τυχαίες επιθέσεις πυροβολικού, την χρήση αερίων φωσφόρου, τρομοκρατικές επιθέσεις, ακόμα και την χρήση βαλλιστικών πυραύλων και, φυσικά, την προβοκάτσια του MH-17 (ΣτΜ, το αεροσκάφος των Μαλαισιανών Αερογραμμών που καταρρίφθηκε στο Donbass τον Ιούλιο 2014). Αλλά τίποτα δεν λειτούργησε. Οι Novorussians είχαν ταμπουρωθεί καλά και οι τακτικές δεξιότητες και το ηθικό τους ήταν κατά πολύ ανώτερες από εκείνες των δυνάμεων της χούντας. Ακόμη χειρότερα, οι Novorussians πέτυχαν, αν και με μεγάλες προσπάθειες, να μετατρέψουν τις εθελοντικές πολιτοφυλακές τους σε μια ενιαία συμβατική στρατιωτική δύναμη. Φυσικά, σε σύγκριση με τον ρωσικό στρατό, οι δυνάμεις του Ντόνετσκ και του Lugansk είναι ακόμα αιώνες πίσω υπό όρους δυνατοτήτων, αλλά σε σύγκριση με τον λεγόμενο «ουκρανικό στρατό» ή τις ναζιστικές ομάδες θανάτου, είναι πολύ πιο ικανές και εκλεπτυσμένες.

Κατά δεύτερο λόγο, το επίπεδο κακής διαχείρισης, διαφθοράς και πλήρους βλακείας που επέδειξε η νέα κυβερνώσα "ελίτ" (τρόπος του λέγειν), ήταν πραγματικά αφρικανικής ποιότητας. Πρώτα και κύρια, αυτοί οι ηλίθιοι εθνικιστές διέπραξαν οικονομικό χαρακίρι αποκόπτοντας σχεδόν όλους τους δεσμούς με τη Ρωσία. Οι δεσμοί αυτοί, ενώ ήταν σημαντικοί για την Ρωσία, ήταν απολύτως ζωτικής σημασίας για την Ουκρανία. Επιπλέον, ο  Poroshenko και η κλίκα των ψευδο-εθνικιστών ολιγαρχών γύρω του, προχώρησαν στο να υπεξαιρέσουν ότι μπορούσε να υπεξαιρεθεί και απλά να κατακλέψουν όλα τα χρήματα που η Δύση παρείχε σαν "βοήθεια" για να υποστηρίξει τη Νέα Ουκρανία.

Τρίτον, παρά το γεγονός ότι μια τεράστια στρατηγική PSYOP (ΣτΜ, Ψυχολογική Επιχείρηση) είχε οργανωθεί από τα δυτικά εταιρικά μέσα ενημέρωσης για να παρουσιασθούν οι Ukronazis σαν καλοπροαίρετοι πατριώτες που θέλουν να ενταχθούν στην Ευρώπη και να ζήσουν ελεύθερα, οι Ukies (ΣτΜ, Ουκρανοί) ήταν τόσο ηλίθιοι και απροκάλυπτοι στα λόγια, τις δράσεις και τα σύμβολά τους, ώστε έγινε όλο και πιο σαφές στους ανθρώπους στη Δύση ότι μακράν της σχέσης με “δημοκράτες εραστές της ελευθερίας”, η Δύση ήταν στο κρεβάτι με γνήσιους Ναζί. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η Δύση πληρώνει τώρα για να είναι στο κρεβάτι μαζί τους. Όχι ότι οι Ευρωπαίοι εταιρικοί ηγέτες ήταν ποτέ τόσο σιχασιάρηδες ώστε να μην είναι πρόθυμοι να είναι στο κρεβάτι με ψυχοπαθείς δολοφόνους, αλλά στην ουκρανική περίπτωση αυτό σήμαινε την απώλεια μιας πολύ πιο σημαντικής αγοράς: της ρωσικής.

Έτσι τώρα, τον Μάιο 2016, γίνεται όλο και πιο εμφανές, αν όχι αδιαμφισβήτητο, ότι ολόκληρο το "ουκρανικό project" είναι ένα ολοκληρωτικό χάος, εν δυνάμει πολύ χειρότερο και πολύ πιο επικίνδυνο από το χάος στη Λιβύη ή στο Ιράκ. Τουλάχιστον η Λιβύη έχει ένα μικρό πληθυσμό, ενώ το Ιράκ μπορεί πιθανώς να επανέλθει σε κάποια επίφαση ομαλότητας από τους Ιρανούς, αν υποτεθεί ότι η Δύση θα σταματήσει να χρησιμοποιεί το Daesh (ΣτΜ, ISIS ή IS) για να αποσταθεροποιεί ολόκληρη την περιοχή. Η Ουκρανία όμως έχει περίπου 40 εκατομμύρια πληθυσμό ακόμα (επίσημα 45 εκατομμύρια, αλλά με την Κριμαία, το Donbass και εκείνους που έφυγαν, είναι μάλλον καλά κάτω από 40 εκατομμύρια μέχρι τώρα), ακριβώς στο κέντρο της Ευρώπης (τουλάχιστον αν, σε αντίθεση με μένα, θεωρείτε την «ανατολική Ευρώπη», σαν μέρος της Ευρώπης). Και καταρρέει. Ολοταχώς.

Το πραξικόπημα στην Ουκρανία έχει περιγραφεί σαν ένα πραξικόπημα "εκατομμυριούχων εναντίον δισεκατομμυριούχων» και υπάρχει πολλή αλήθεια σε αυτό. Οι ολιγάρχες είναι σαφώς μία από τις βασικές δυνάμεις στη Νέα Ουκρανία. Μια άλλη μεγάλη δύναμη είναι οι νεο-ναζί, ως επί το πλείστον από τη δυτική Ουκρανία. Η τρίτη δύναμη, που συχνά ξεχνάμε, είναι οι διάφορες συμμορίες (εθνικές και τοπικές), οι οποίες, ενώ συχνά συνδέονται στενά με τους ολιγάρχες και τους Ναζί, εξακολουθούν να διαφέρουν από αυτούς τους δύο, κυρίως λόγω διαφορετικών κινήτρων και διαφορετικής νοοτροπίας. Το βασικό πράγμα για όλους αυτούς είναι το εξής: τώρα είναι όλοι οπλισμένοι έως τα δόντια. Έτσι ακριβώς: οι ολιγάρχες έχουν τις δικές τους «υπηρεσίες ασφαλείας», οι Ναζί έχουν ομάδες θανάτου, ενώ οι μαφιόζοι έχουν συμμορίες ένοπλων κακοποιών. Όσο για τους Ουκρανούς μπάτσους βρίσκονται απλά στην μπάντα, ενώ η επίφοβη SBU (η ουκρανική KGB), που δεν έχει πιάσει ποτέ έστω έναν δυτικό κατάσκοπο σε ολόκληρη την ιστορία της, είναι τόσο απασχολημένη με απαγωγές, βασανισμούς και γενικά τρομοκράτηση κάθε Ουκρανού αντιναζιστή που έχει απομείνει, ώστε να μην έχει τον χρόνο ή την έφεση για επιχειρήσεις νόμου και τάξης. Επιπλέον, η SBU είναι βασικά "προς ενοικίαση" από τους ολιγάρχες, τους Ναζί, ακόμα και από τους μαφιόζους.

Όσο για τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, ως επί το πλείστον αποτελούνται από άνδρες από την ανατολική Ουκρανία και στερούνται το είδος του ιδεολογικού κινήτρου που διαθέτουν οι ομάδες θανάτου, οι οποίες αποτελούνται κυρίως από Ουκρανούς των δυτικών περιοχών. Διαθέτουν όμως μεγαλύτερη δύναμη πυρός από τις ομάδες θανάτου και αυτό εξηγεί εν μέρει γιατί ούτε οι τακτικοί ούτε οι ομάδες θανάτου παρουσιάζουν καλές επιδόσεις στη μάχη. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι ούτε οι τακτικές ένοπλες δυνάμεις, ούτε οι ομάδες  θανάτου έχουν τα μέσα, ή τη βούληση, να αποκαταστήσουν τον νόμο και την τάξη, πόσο μάλλον να κάνουν κάτι για την οικονομική καταστροφή.

Με άλλα λόγια - δεν έχει απομείνει κανένας κανόνας δικαίου και αν η χώρα δεν έχει καταλήξει οριστικά στον "δρόμο της Σομαλίας" ακόμα, είναι κυρίως από αδράνεια. Αλλά καθώς οι συνέπειες της οικονομικής κατάρρευσης γίνονται εμφανείς, η βία θα εκραγεί.

Τώρα που η δυτική βοήθεια έχει λίγο πολύ στερέψει και η χώρα έχει πέσει θύμα τυφλής ληστείας, η κεντρική κυβέρνηση έχει όλο και λιγότερη επιρροή στις περιφέρειες καθεμία από τις οποίες διοικείται από τοπικούς ολιγάρχες-πολέμαρχους. Αυτό είναι πιθανότατα το πρώτο βήμα για την αναπόφευκτη διαδικασία της διάλυσης αυτού που έχει απομείνει από την Ουκρανία με το Lvov και το Ivano-Frankovsk να ενώνουν τις δυνάμεις τους για να δημιουργήσουν ένα μίνι-Banderastan στα δυτικά της χώρας. Η Οδησσός και η νότια Ουκρανία, αργά ή γρήγορα, θα θελήσουν να ξεφύγουν από τον έλεγχο του Κιέβου και είτε να γίνουν ανεξάρτητες ή να ενωθούν με την Ρωσία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενώ στην κεντρική Ουκρανία δεν θα απομείνει τίποτε άλλο εκτός από ανεξέλεγκτες συμμορίες κακοποιών τύπου Mad max.

Όσο για το Donbass (και την Κριμαία φυσικά), αυτές έφυγαν για πάντα - και το Κίεβο το ξέρει αυτό. Η καλύτερη απόδειξη αυτής της επίγνωσης από πλευράς Κιέβου, μπορεί να βρεθεί στο αναμφισβήτητο γεγονός ότι η χούντα έχει κάνει απολύτως μηδενικές προσπάθειες για να προσπαθήσει να δελεάσει ή με κάποιο τρόπο να προσελκύσει τους ανθρώπους των περιοχών της Ουκρανίας που αποσχίστηκαν έτσι ώστε να επιστρέψουν στο μαντρί του Κιέβου. Αντί να πληρώνει τις συντάξεις τους (όπως με βάση τον νόμο η χούντα ήταν υποχρεωμένη να κάνει), έκλεψε όλα τα χρήματα των συντάξεων των ανθρώπων του Donbass. Όσο για την Κριμαία, το Κίεβο επέβαλε αποκλεισμό νερού, αποκλεισμό μεταφορών, αποκλεισμό τροφίμων και αποκλεισμό ηλεκτρικής ενέργειας. Και ενώ η Ρωσία παρείχε όλα όσα χρειαζόταν ο λαός της Κριμαίας, αυτό το είδος της μικροπρεπούς και απολύτως μοχθηρής παρενόχλησης πολύ δύσκολα θα διευκολύνει την αποδοχή της ναζιστικής Χούντας του Κιέβου από τον λαό της Κριμαίας. Το γεγονός είναι ότι το Κίεβο έχει από καιρό εγκαταλείψει την ιδέα του να πείσει τους “vatniki" τους οποίους, ούτως ή άλλως, πάντα μισούσε και θεωρούσε σαν μπάσταρδους ημι-ασιάτες υπάνθρωπους.

Ο νέος πρόεδρος της Verkhovna Rada, του ουκρανικού κοινοβουλίου, καθώς και υπ αρίθ. 2 στην χώρα, ο Andrei Parubii, ένας απροκάλυπτος ναζί ο οποίος, σύμφωνα με φήμες έχει ψυχολογικά προβλήματα, συζητάει σοβαρά για τη θέσπιση καθεστώτος βίζας με την Ρωσία - στερώντας έτσι σε 4 με 5 εκατομμύρια Ουκρανών την δυνατότητα να εργάζονται στην Ρωσία και να στέλνουν τα χρήματα πίσω στα σπίτια τους. Ακούγεται τρελό; Είναι. Πρόκειται όμως για τους ίδιους ανθρώπους που έκλεισαν τον ουκρανικό εναέριο χώρο στις ρωσικές αεροπορικές εταιρείες πράγμα που, προβλέψιμα, είχε ως αποτέλεσμα η Ρωσία να κλείσει και τον δικό της εναέριο χώρο στους Ουκρανούς. Μια ματιά στο χάρτη θα σας δείξει ποιος έχασε περισσότερο.

Φυσικά, καθώς η οικονομία θα πλησιάζει την στασιμότητα, οι ιδεολογικοί αγώνες θα αντικατασταθούν σταδιακά από ακόμα πιο πρωτόγονες μορφές ανταγωνισμού για αγαθά και υπηρεσίες και, σε ορισμένες περιοχές, ακόμη και για φαγητό και στέγη. Όταν θα ξεκινήσει αυτή η εξέλιξη η Ουκρανία θα υποβληθεί σε μια διαδικασία μετασχηματισμού από φασισμό σε οχλοκρατία οπότε κατά πάσα πιθανότητα θα διασπαστεί και ένα νέο κύμα προσφύγων θα κατακλύσει την ΕΕ.

Το πιο εκπληκτικό πράγμα σε όλα αυτά είναι ότι οι Ουκρανοί εθνικιστές όλα αυτά τα έκαναν πραγματικά στον εαυτό τους. Αν μεταξύ του 1991 και του 2014 η Ουκρανία είχε κυβερνηθεί με έναν διεφθαρμένο και ανίκανο τρόπο, μετά το 2014 οι νέοι ηγέτες στο Κίεβο ξεκίνησαν μια πορεία που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως αυτοκτονική. Βλέποντας το χάος στην Ουκρανία σήμερα, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι το 1991 η Ουκρανία ήταν μια πολύ ανεπτυγμένη χώρα, με τεράστιες δυνατότητες και η οποία φαινόταν έτοιμη να επωφεληθεί πάρα πολύ από το να αποτελεί μια φυσική γέφυρα ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση. Η σημερινή Βιβλική Αποκάλυψη είναι εντελώς man-made (ΣτΜ, κατασκευασμένη από τον άνθρωπο), οδηγείται από μίσος γεμάτο ιδεολογική αυταπάτη, φανταστικά επίπεδα διαφθοράς και μια φαινομενικά απόλυτη έλλειψη κοινής λογικής.

Στους Ουκρανούς είχαν υποσχεθεί ένα μέλλον που θα έμοιαζε με Γερμανία και, αντ' αυτού, πήραν την Σομαλία. Μόνο η κόλαση μπορεί να ξεπληρώσει όλους όσους συμμετείχαν σε αυτή τη γιγαντιαία εξαπάτηση.

The Saker

Επιμέλεια Μετάφρασης: Ο Γιώργος του Κλικ

ΠΗΓΗ: thesaker