ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΕΤΩΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ 2016

 

του Ηλία Αλεξανδρή*

Η χθεσινή μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση θα καταγραφεί ως μια από τις μεγαλύτερες των τελευταίων χρόνων, όχι κυρίως για το μέγεθος της, το οποίο αποτελεί ελπιδοφόρο μήνυμα, αλλά γιατί μετά από αρκετά ίσως χρόνια η συμμετοχή ήταν διακλαδική και παλλαϊκή. 

Χθες συμμετείχαν μαζικά και αγωνιστικά όλοι οι κλάδοι εργαζομένων, ελεύθερων επαγγελματιών, συνταξιούχοι και οικογένειες με παιδιά. Την ίδια στιγμή τα μπλόκα και οι κινητοποιήσεις των αγροτών με κλείσιμο Εφορειών και Τραπεζών σε όλη την χώρα κλιμακώνονται και αποκτούν πιο δυναμικό χαρακτήρα. Στους δρόμους της πρωτεύουσας η κίνηση ήταν ελάχιστη και σχεδόν όλα τα καταστήματα κλειστά μετά από χρόνια, όχι γιατί οι καταστηματάρχες φοβόντουσαν να μην γίνουν ζημιές λόγω των κινητοποιήσεων, αλλά γιατί οι ίδιοι συμμετείχαν ή συμφωνούν με την ανάγκη να υπάρξει άμεση αντίδραση σε όσα σχέδια υπάρχουν τόσο για το ασφαλιστικό όσο και στο φορολογικό. Τα ίδια μηνύματα υπάρχουν κι από όλες τις άλλες πόλεις της Ελλάδας. 

Είναι λοιπόν ίσως η πρώτη φορά μετά από χρόνια που φαίνεται ότι μπορούν να διαμορφωθούν οι προϋποθέσεις την δημιουργίας ενός μεγάλου αγωνιστικού μετώπου αντίστασης όπως αυτό αποτυπώνεται μέσα από τον απόηχο της απεργιακής κινητοποίησης της 4 Φλεβάρη. 

Αυτό που κινητοποίησε την παλλαϊκή συμμετοχή δεν είναι απλά το σχέδιο νόμου για το ασφαλιστικό ή και τα νέα φορολογικά μέτρα. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτά αποτελούν μάλλον την σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι της λαϊκής και κοινωνικής αγανάκτησης. Μέσα σε αυτό το ποτήρι υπάρχουν ήδη όλα τα καταστροφικά μέτρα που έχουν εφαρμοστεί από τον Μάη του 2010 που η χώρα παραδόθηκε - από το ντόπιο υποτελές και προδοτικό πολιτικοοικονομικό καθεστώς μέσω των   μνημονίων - στους ξένους επικυρίαρχους της ΕΕ, του ΔΝΤ και στα αρπακτικά των "Αγορών". 

Είναι τα εκατομμύρια των ανέργων, είναι το πετσόκομμα των μισθών και των συντάξεων, είναι τα εκατοντάδες χιλιάδες λουκέτα στην αγορά, είναι οι δεκάδες χιλιάδες αυτοκτονίες, τα συσσίτια της ντροπής, τα Νοσοκομεία που κλείνουν ή υπολειτουργούν, τα σχολεία με κρύες αίθουσες όπου δεν υπάρχει ούτε χαρτί για φωτοτυπίες, είναι ο επιστημονικός και παραγωγικός ανθός αυτού του τόπου που 'φυγε για τα ξένα, είναι οι κατασχέσεις σπιτιών και μισθών για χαράτσια και φόρους που πληρώνουν ένα τεχνητό και άδικο χρέος, είναι ακόμα πολλές εκατοντάδες μικρές αιματοβαμμένες σταγόνες νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας και εξαθλίωσης που μετέτρεψαν τα δικαιώματα μας Συνταγματικά, κοινωνικά και ανθρώπινα σε κουρέλια μέσα από υπαγορευμένα ξενόγλωσσα μνημόνια, κατεπείγοντα νομοσχέδια, και Νομοθετικές  Πράξεις Εφαρμογής. 

Και πάνω και περισσότερο από όλα, ίσως να είναι η κοινή διαπίστωση όλων μας ότι αυτό που έρχεται είναι ένας χωρίς προηγούμενο κοινωνικός και οικονομικός Αρμαγεδδώνας, ότι βρισκόμαστε όλοι μας δηλαδή λίγα μέτρα πριν από την είσοδο των σύγχρονων κρεματόριων που έστησαν για τον λαό μας  όσοι μετέτρεψαν την ΕΕ σε Δ' Ράιχ και την πατρίδα μας σε δουλοπαροικία χρέους. 

Αυτή όμως η κοινή διαπίστωση και πρώτη παλλαϊκή αντίδραση δεν αρκεί αν δεν γίνει συνείδηση ότι αυτή την φορά πλέον δεν αρκεί να διώξουμε απλά την συγκυβέρνηση όπως έγινε τον Ιανουάριο του 2015 με την κυβερνητική αλλαγή. Τα όσα ζήσαμε όλοι με την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αποδεικνύουν με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι αν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής που θα απελευθερώσει τον λαό και την πατρίδα από τα σύγχρονα νεοαποικιακά δεσμά των μνημονίων με μονομερή διαγραφή όλου του άδικου και τεχνητού χρέους, η προκαθορισμένη καταστροφή μας δεν πρόκειται να σταματήσει. 

Η εμπειρία από την εναλλαγή κυβερνήσεων με τα κόμματα μαριονέτες του υφιστάμενου πολιτικού συστήματος και την λογική της ανάθεσης της λύσης σε κόμματα και ηγεσίες έχει αποδείξει ότι οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στην ήττα και το γιγάντωμα της καταστροφής μας.

Ο λαός μας αυτή την φορά έχει την ευκαιρία να ξεκινήσει για να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, αρκεί να μην αρκεστεί σε όσα έκανε μέχρι σήμερα. Η χθεσινή απεργία πρέπει να έχει άμεσα συνέχεια και ο παλλαϊκός χαρακτήρας της να γίνει η αφετηρία για αγώνα διαρκείας μέχρι τέλους. Οι αγρότες με τις κινητοποίησεις τους δείχνουν τον δρόμο !

Όχι για να έρθει στην κυβέρνηση ο - έτοιμος από καιρό συνεργάτης των Γερμανών "φίλων" μας - Κυριάκος μαζί με κάποιες κοινοβουλευτικές τσόντες, παλιές και νέες, αλλά για να επιφέρει μια πραγματική νίκη απέναντι στον κύριο εχθρό που είναι οι σύγχρονοι κατακτητές της διεθνούς ολιγαρχίας.

Μπορεί να γίνει αυτό; Ναι μπορεί αρκεί ο λαός να αναζητήσει λύση στην καρδιά του προβλήματος.

Γιατί επιτέλους ακόμα και με συνολική διαγραφή του χρέους ή την ανακεφαλαιοποίση των ασφαλιστικών ταμείων δεν πρόκειται να λυθεί το συνολικό πρόβλημα που είναι ο δανεισμός και το μη βιώσιμο χρέος που χρησιμοποιείται ως εργαλείο διάλυσης και ξεπουλήματος κάθε δημόσιου και ιδιωτικού αγαθού. Καμία ανάπτυξη δεν πρόκειται να ξαναυπάρξει όσο δεν αντιμετωπίζουμε την καρδιά του προβλήματος.

Και η καρδιά του προβλήματος λέγεται νέα οικονομική κατοχή με όπλο το Ευρώ, λέγεται παραμονή σε μια Ε.Ε. που διαλύει την δημοκρατία και προωθεί τον εκφασισμό και την τρομοκρατία για να τα αξιοποιήσει ως μηχανισμό αυταρχισμού και μαζί άλλοθι για να εξαπολύει πολέμους με πραγματικά ή οικονομικά όπλα με στόχο την εξαθλίωση - στα όρια της μαζικής εξόντωσης - ολόκληρων και την διάλυση χωρών, κρατών, πατρίδων ...

Ο λαός πρέπει να πάρει - ίσως μια δύσκολη αλλή την μόνη ελπιδοφόρα - απόφαση ότι ο μόνος δρόμος που μας έχει μείνει είναι ο δρόμος της αντίστασης και του παλλαϊκού αγώνα για να αποτινάξουμε τα σύγχρονα δεσμά που μας επέβαλαν.

Όχι αντίσταση απλά στις επιμέρους μνημονιακές πολιτικές αλλά ρήξη με την ΕΕ με όπλο στα χέρια του ίδιου του λαού μια νέα οικονομία με δικό μας νόμισμα, εθνικό κρατικό νόμισμα ούτε διπλό, ούτε συνδεδεμένο με άλλα νομίσματα, με διαγραφή του χρέους και σεισάχθεια και χωρίς τις γεννεσιουργές αιτίες που το προκαλούν.

Στο επίκεντρο του παλλαϊκού αγώνα δεν μπορεί παρά να υπάρχει ο στόχος μιας νέας απελευθερωμένης πατρίδας. Όχι μιας πατρίδας στον ρόλο του δυνάστη, στα χέρια υποτελών και αδίστακτών πολιτικών παλαιάς και νέας κοπής, αλλά μια δημοκρατική και δίκαιη πατρίδα με νέο Σύνταγμα στα χέρια του ίδιου του λαού. Από τον λαό για τον λαό ...

*Ο Ηλίας Αλεξανδρής είναι μέλος του ΕΠΑΜ , Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Η/Υ, ΕΜΠ

ΠΗΓΗ: ta-matia-anoikta