Ανδρέας Καρκαβίτσας

Γράφει ο Apo

Ανδρέας Καρκαβίτσας (Λεχαινά Ηλείας 12 Μαρτίου 1865- Μαρούσι 24 Οκτωβρίου 1922)

    

Τον πρωτοδιάβασα όταν ήμουν στην 4η δημοτικού σε ένα σχολικό αναγνωστικό, τότε που ακόμη τα αναγνωστικά είχαν αξιόλογα κείμενα (δεκαετία 80). Εντυπωσιάστηκα από την καθαρή γλώσσα του, τις ζωηρές περιγραφές, τις εικόνες από την ελληνική φύση και τη θάλασσα. Αυτό ήταν! Στην επόμενη έκθεση βιβλίου αγοράσαμε τα άπαντα του Καρκαβίτσα.

Πέρασα πολλές χειμωνιάτικες νύχτες διαβάζοντας τα αριστουργηματικά του διηγήματα, τα οποία πιστεύω ότι ήταν και τα καλύτερα δείγματα γραφής του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα. Ο Καρκαβίτσας έγραφε σε μια ωραία, καθαρή δημοτική, της οποίας υπήρξε και ένας από τους σημαντικότερους υποστηρικτές της, όταν ξέσπασε στην Ελλάδα το γλωσσικό ζήτημα.

   

Από τα έργα του που αγάπησα ήταν τα “λόγια της πλώρης”, διηγήματα της ζωής των θαλασσινών, των ναυτικών, των σφουγγαράδων, πραγματικά, μικρά διαμάντια της νεοελληνικής λογοτεχνίας (όπως π.χ το “Γιούσουρι”, το οποίο πρόσφατα έχει κυκλοφορήσει και σε διασκευή κόμιξ). Άλλο σπουδαίο έργο, αν και όχι ιδιαίτερα γνωστό, είναι “ο Διγενής Ακρίτας”, όπου με τη χαρακτηριστική του πένα, αφηγείται όλο τον ηρωικό βίο του θρυλικού Διγενή, από τη γέννησή του, ως την περίφημη πάλη στα μαρμαρένια αλώνια με τον Χάροντα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ