Η άγνωστη έκθεση του Καζαντζάκη για τις θηριωδίες των Ναζί

 

Πως ο Νίκος Καζαντζάκης μέτρησε, κατέγραψε, αποτύπωσε σε φωτογραφίες όσα έκαναν οι Γερμανοί στον τόπο του.

Μαυροφορεμένες γυναίκες έξω από τα σπίτια τους. Στις πόρτες υπάρχουν τόσοι σταυροί όσοι και οι άνθρωποι που έχασαν στην κατοχή», λέει η Νίκη Σταύρου, εγγονή της Ελένης Καζαντζάκη και υπεύθυνη των εκδόσεων, δείχνοντας μία φωτογραφία από το αρχείο του Νίκου Καζαντζάκη. Την συναντήσαμε με αφορμή την επέτειο από το θάνατό του στις 26 Οκτωβρίου 1957 και της ζητήσαμε να μας μιλήσει για εκείνη την σχετικά άγνωστη περίοδο της ζωής του, μιας και ο θάνατός του ήταν τόσο κοντά στην εθνική επέτειο του ΟΧΙ. Τι έκανε λοιπόν ο Καζαντζάκης όταν μπήκαν οι Γερμανοί; Πού ζούσε; Πώς σώθηκε; Τι αναζήτησε στα χωριά της Κρήτης μετά την αποχώρηση των Γερμανών; Φάνηκε πως ήταν πολλά αυτά που δεν γνωρίζαμε.

Αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο ο Νίκος Καζαντζάκης βρέθηκε στη γενέτειρα του με ένα σκοπό: να δει από κοντά, να καταγράψει, να μετρήσει τον πόνο των συμπατριωτών του που έζησαν την κόλαση των Ες Ες στα ιερά χώματα της Κρήτης. Ο Καζαντζάκης ως μέλος της «Κεντρικής Επιτροπής Διαπιστώσεως Ωμοτήτων εν Κρήτη», όπως ονομάστηκε, μαζί με τους πανεπιστημιακούς Ιωάννη Κακριδή, Ιωάννη Καλιτσουνάκη αλλά και τον φωτογράφο Κωνσταντίνο Κουτουλάκη, συνέταξε μία έκθεση, της οποίας αποσπάσματα σας παραθέτουμε.

Η φρίκη και η βαρβαρότητα των Γερμανών κατά την εισβολή στα χωριά της Κρήτης ειδομένη μέσα από το βλέμμα του Νίκου Καζαντζάκη, το καλοκαίρι του 1945, προκαλεί ατελείωτη οδύνη ακόμη και σήμερα και τα λόγια του σε αυτές τις περιγραφές κόβουν την ανάσα. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ