Το πρόβλημα δεν είναι οι συνιστώσες αλλά η συνισταμένη της ντροπής την οποία προσκύνησαν

Ο πρωθυπουργός επέστρεψε από τη Ρίγα «φορτωμένος» μηνύματα, εκβιασμούς, απειλές και προειδοποιήσεις από τη σύνοδο της Καμόρα, και σήμερα για μέρος απ όλα τούτα, όπως και για μέρος των διαφαινόμενων προθέσεών του, πρόκειται να συζητήσει στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του...

του Κ. Κυριακόπουλου

Τα δημοσιεύματα πήραν φωτιά και όλοι επιχειρούν να «προβλέψουν» -υπαγορεύοντας στην ουσία – τη στάση που θα κρατήσουν οι συνιστώσες κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης. Άλλη μια επιχείρηση πολιτικής εξαπάτησης, προσλαμβάνει χαρακτηριστικά πολιτικής καταιγίδας, και να γιατί.

Ποιος ανησυχεί… ποιος έχει λόγο να ανησυχήσει… αν οι χειρισμοί του πρωθυπουργικού επιτελείου είναι εναρμονισμένοι απόλυτα με το πλαίσιο το οποίο οι ίδιοι επιχειρούν να εμφανίσουν ως σαφέστατη λαϊκή εντολή??? Η απάντηση είναι σαφής: ΚΑΝΕΝΑΣ. …

Τα ΜΜΕ, και φυσικά το σύστημα συμφερόντων που καμουφλάρεται επιμελώς πίσω από αυτά, «παίζουν» με τη ρητορική της ανησυχίας, γιατί αυτό που στην ουσία επιδιώκουν, είναι να επιβάλουν συγκεκριμένη πολιτική στάση, όχι μονάχα στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε ολόκληρο το τμήμα του πολιτικού συστήματος που έχει προσκυνήσει τις κορυφαίες τους επιλογές.

Κι αυτό συμβαίνει γιατί όλοι γνωρίζουν – και πρώτος απ όλους το γνωρίζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός – ότι αυτό που έχει στο μυαλό και τις αποσκευές του, δεν είναι μια συμφωνία που συνιστά τον «έντιμο συμβιβασμό» που υποσχέθηκε, αλλά... όπως τονίσαμε και χθες, είναι μια νέα κατοχική συνθήκη υπογεγραμμένη από νεοδωσίλογους και νεοτσολάκογλου, που έχουν το θράσος να αυτοπλασάρονται ως δήθεν «Αριστερά», για να ολοκληρώσουν το έργο της εθνικής προδοσίας.

Το πρόβλημα λοιπόν, δεν είναι οι επιμέρους απόψεις, τα ναζάκια και τα καπρίτσια των συνιστωσών, αλλά η ίδια η ουσία της συνισταμένης στη βάση της οποίας συσπειρώνεται αυτό το ερμαφρόδιτο πολιτικό συνονθύλευμα.

Και η συνισταμένη όλων αυτών, δεν είναι η αξιοποίηση της κυβερνητικής εξουσίας για την οργάνωση μιας περήφανης και εθνικά αξιοπρεπούς στάσης ικανής να ανακόψει τον επικίνδυνο κατήφορο στον οποίο τροχοδρομεί η χώρα, οδηγημένη από ένα σύστημα εκβιασμών, αλλά η διαχείριση  της καταστροφής, της μιζέριας, της καθολικής και διαρκούς εθνικής ομηρείας, με το κατοχικό κεκτημένο αλώβητο και διευρυνόμενο, και φυσικά με εργαλείο την πολιτική εξαπάτηση μέσα από έναν κυκεώνα ψεύδους και επικίνδυνων αυταπατών.

ΠΗΓΗ: ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ