Η κυβέρνηση της ελπίδας...

 

Σχόλιο της εβδομάδας: 30 Απριλίου-6 Μάιου 2015

του Μιχάλη Νευραδάκη

Η κυβέρνηση της ριζοσπαστικής αριστεράς και της ελπίδας χτυπά ξανά. Αυτή τη φορά με πράξη νομοθετικού περιεχομένου που δεσμεύει τα οικονομικά αποθέματα των δημόσιων ταμείων, των οργανισμών του δημοσίου, των ασφαλιστικών ταμείων, ακόμα και των πανεπιστημίων. Αυτή ήταν συνηθισμένη πρακτική της προηγούμενης συγκυβέρνησης, και μεταξύ άλλων είχε ρίξει το μαύρο στην ΕΡΤ με ακριβώς αυτό το τρόπο. Ας θυμηθούμε λοιπόν τι έλεγαν πριν τις εκλογές στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Δημήτρης Στρατούλης, που κάποτε δήλωσε ότι οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου αντιστοιχούν με κατάργηση της εθνικής κυριαρχίας. Ο Νίκος Βούτσης κάποτε είχε δηλώσει ότι είναι χουντικής έμπνευσης οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Ο Δημήτρης Παπαδημούλης είχε δηλώσει δεν υπάρχει σε άλλη χώρα η “ξεφτίλα” των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου. Ακόμα και μετά τις εκλογές συνεχίστηκαν αυτές οι δηλώσεις από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Στις 17 Μαρτίου, ο Στρατούλης, σε νέες δηλώσεις του, είπε ότι η κυβέρνηση δεσμεύεται να μην αγγίξει τα αποθεματικά των ταμείων. Τώρα όμως, ο Στρατούλης λέει ότι η πράξη νομοθετικού περιεχομένου είναι πατριωτική, την ίδια λέξη που είχε χρησιμοποιήσει ο Στουρνάρας το 2012 για να δικαιολογήσει το κούρεμα των ομολόγων. ...

Στο μεταξύ βλέπουμε ένα πραγματικό θέατρο του παραλόγου να εξελίσσεται. Ενώ έχει σχηματιστεί επιτροπή λογιστικού ελέγχου του Ελληνικού δημόσιου χρέους, η λεγόμενη επιτροπή αλήθειας δηλαδή, ακούμε συνεχώς δηλώσεις από τον Αλέξη Τσίπρα, τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη, το Νίκο Κοτζιά, ακόμα και από το πρόεδρο της δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, ότι η Ελλάδα θα αποπληρώσει τους δανειστές της στο ακέραιο. Ο Κοτζιάς είπε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα χάσει ούτε ένα λεπτό από τα δάνεια της προς την Ελλάδα, ο Παυλόπουλος δήλωσε πρόσφατα ότι η Ελλάδα θα πληρώσει το χρέος της μέχρι το τελευταίο λεπτό, ο Σακελλαρίδης έχει δηλώσει ότι το ΔΝΤ θα πληρωθεί εξ’ ολοκλήρου και στην ώρα του, ενώ ο Τσίπρας έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη ότι τα δάνεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αποπληρωθούν.

Ο αρχηγός της διπροσωπίας όμως είναι ανεπιφύλακτα ο υπουργός οικονομικών, ο κατά τα άλλα ηρωικός Γιάνης Βαρουφάκης, που έχει δηλώσει το τελευταίο καιρό ότι η Ελλάδα θα στύψει την πέτρα για να αποπληρώσει το ΔΝΤ, ότι το ΔΝΤ διατηρεί απόψεις με τις οποίες ο ίδιος συμφωνεί, ότι η Ευρώπη είναι η πατρίδα του, ότι τα δάνεια θα αποπληρωθούν στο διηνεκές, και ότι το χρέος της Ελλάδας είναι μη βιώσιμο αλλά νόμιμο. Νόμιμο χρέος, την ίδια στιγμή που η ίδια κυβέρνηση έχει δημιουργήσει επιτροπή λογιστικού ελέγχου του ίδιου χρέους, μία κίνηση που δυστυχώς δείχνει ότι έγινε προσχηματικά και για εσωτερική κατανάλωση και μόνο. Ακόμα και η απομάκρυνση του Γιάνη Βαρουφάκη από την ηγεσία της ομάδας διαπραγμάτευσης δεν έχει αποφέρει ουσιαστική αλλαγή, καθώς έχει αντικατασταθεί από τον κατά τα άλλα “Μαρξιστή” Ευκλείδη Τσακαλώτο, γέννημα-θρέμμα των ιδιωτικών σχολείων και της υψηλής κοινωνίας της Αγγλίας, που έχει δηλώσει ότι δεν υποστηρίζει επιστροφή σε εθνικό νόμισμα επειδή η οικονομική πολιτική σε εθνικό επίπεδο πλέον δεν αποδίδει.

Εν το μεταξύ, στις αρχές Απριλίου η κυβέρνηση πλήρωσε δόση ύψους €448 εκατομμυρίων στο ΔΝΤ, ενώ ο νομικός σύμβουλος του ΣΥΡΙΖΑ Πέτρος Μιλιαράκης δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι η κυβέρνηση προχώρησε σε swap ύψους 49.4 δις. το τελευταίο διάστημα, ένα ποσό που προστίθεται στο εξωτερικό χρέος της χώρας και στα €42 δισεκατομμύρια. που ήδη έχει φορτωθεί η Ελλάδα από τις 25 Ιανουαρίου και έπειτα. Οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται, με τον Γιάννη Δραγασάκη να χαρακτηρίζει την ενδεχόμενη πώληση του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς στη Κινέζικη Cosco ως συμφωνία “κοινού συμφέροντος” για τις δύο χώρες, ενώ προχωράει η ιδιωτικοποίηση 14 περιφερειακών αεροδρομίων και του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, κινήσεις που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμεύσει πριν τις εκλογές ότι θα σταματούσε. Είχαμε και την επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα, μία κατά τα άλλα “ηρωική” κίνηση ενώ συνοδεύθηκε από διάφορους επιχειρηματίες που δεν έχουν ονομαστεί, αντί για εκπροσώπους διάφορων κλάδων, και με στόχο, σύμφωνα και με δηλώσεις του Πάνου Καμμένου, να δημιουργηθούν ειδικές οικονομικές ζώνες στην Ελλάδα. Πρόσφατα μάλιστα σε ομιλία του στο συστημικό ινστιτούτο Brookings στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Βαρουφάκης δήλωσε την πρόθεση της κυβέρνησης να προχωρήσει με τις ιδιωτικοποιήσεις ακόμα και με πολύ χαμηλό αντίτιμο.

Η λειτουργία των ορυχείων και η οικονομική και οικολογική καταστροφή στις Σκουριές συνεχίζεται, όπως και η εφαρμογή του ΕΝΦΙΑ, που κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ τον είχε χαρακτηρίσει αντισυνταγματικός. Η κυβέρνηση προχωράει με την σύσταση νέας αστυνομικής ομάδας καταστολής, που θα είναι πλήρης εξοπλισμένη και που θα επεμβαίνει στις διαδηλώσεις. Έχουν ανακοινωθεί περικοπές στην χρηματοδότηση στους παιδικούς σταθμούς για το νέο σχολικό έτος, με αποτέλεσμα να μπορούν να δεχτούν 40.000 παιδιά λιγότερο και να ακολουθήσουν 10.000 απολύσεις. Και ο υφυπουργός διοικητικής ανασυγκρότησης Γιώργος Κατρούγκαλος ήταν έτοιμος να ανανεώσει, αντισυνταγματικά, τις ήδη ληγμένες θητείες του προέδρου και των μελών του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης για άλλους έξι μήνες, μέχρι που υπέβαλαν οι ίδιοι την προφορική παραίτηση τους.

Και όλα αυτά ενώ η κυβέρνηση της αλλαγής και της ελπίδας έχει προχωρήσει με τους διορισμούς συγγενικών προσώπων και συντρόφων υπουργών σε θέσεις-κλειδιά του δημοσίου, όπως ο διορισμός του ξαδέλφου του Αλέξη Τσίπρα, του Γιώργου Τσίπρα, ως γενικός γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών. Αλλά τι άλλο να περιμένουμε από μία κυβέρνηση που στελεχώνεται από τους πρώτους διδάκτορες της διαφθοράς και της διαπλοκής, από πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ δηλαδή, όπως ο Βαρουφάκης, ο Κατρούγκαλος, ο Κοτζιάς, ο Σταθάκης, και ο Κουρουπλής; Σε αντίθεση με αυτούς που λένε ακόμα ότι η κυβέρνηση χρειάζεται ακόμα χρόνο, πιστεύω ότι τρεις μήνες ήταν αρκετοί για να αποδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα τηρήσει τις περισσότερες προεκλογικές δεσμεύσεις του και ότι θα συνεχίσει τις ίδιες πρακτικές και της ίδιες πολιτικές των προκάτοχων της. Όσο πιο νωρίς το καταλάβει αυτό ο Ελληνικός λαός και η λεγόμενη αριστερά, τόσο το καλύτερο.

ΠΗΓΗ: Διάλογος