Ο καναπές VI

Συντάκτης: Δημήτρης Νανούρης

(Επειτα από μια παρατεταμένη νύχτα αχαλίνωτης ακολασίας και κραιπάλης τα τρία φιλαράκια της ιστορίας μας πάνε για το παρθενικό τους μεροκάματο στον υποψήφιο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ).

Απέραντα σκανδιναβικά δάση από οξιές, σημύδες και έλατα θυσιάζονταν στον βωμό της προεκλογικής περιόδου. Η χρήση χαρτιού πρυτάνευε στην επικοινωνία και τα τυπογραφεία δούλευαν νυχθημερόν διπλές και τριπλές βάρδιες για να προφτάσουν τις αδιάκοπες παραγγελίες. Λόγω φόρτου εργασίας οι αφίσες με τη γελαστή φάτσα του Παπαπάνου θα παραδίδονταν δύο μέρες μετά τη συμφωνημένη προθεσμία. Η σύζυγός του δεν έκρυβε την ενόχλησή της, περιγράφοντας τα καθέκαστα στον Παύλο, τον Θοδωρή και τον Μήτσο.

«Ουδέν κακόν αμιγές καλού όμως» υπογράμμισε διθυραμβικά. «Ωσπου να παραλάβουμε το υλικό δεν θα σας αφήσω άπραγους. Τα κορίτσια του γραφείου ετοίμασαν γράμματα προς τους δικηγόρους των Αθηνών, τα οποία μπορείτε να μοιράσετε μαζί με τα φυλλάδια του Πάνου που παραλάβαμε χθες βράδυ. Αφού μας διευκολύνατε στην αφισοκόλληση, προσφέρω μεροκάματο ένα ολόκληρο χιλιάρικο. Τι λέτε;».

Στην κατάστασή τους δεν είχαν καμιά διάθεση για παζάρια. Τα έξι καφετιά αντιστοιχούσαν σ' ένα μικρό υποσύνολο των ταχυδρομικών τελών, αλλά δεν έπαυαν να αποτελούν μια τονωτική ένεση στα ισχνά οικονομικά τους. Έφυγαν φορτωμένοι με μια μπατάλικη, ξέχειλη σακούλα σε κάθε τους χέρι. Οι μισές περιείχαν φακέλους, με πανομοιότυπες δακτυλογραφημένες επιστολές, ενωμένους ανά ομάδες με λαστιχάκια κι οι ρέστες ενημερωτικά προσπέκτους με τη ρετουσαρισμένη εικόνα του νεοσσού της πολιτικής σκηνής.

Ξεκίνησαν από το μέγαρο του ίδιου του Παπαπάνου. Φιλοξενούσε πάνω από σαράντα δικηγορικά γραφεία. Ο θυρωρός δυστρόπησε στην αρχή, πειθάρχησε όμως μόλις αντίκρισε τη φωτογραφία του δικού του και τοποθέτησε πρόθυμα τα έντυπα στα κατάφορτα γραμματοκιβώτια. Οι συνάδελφοί του ωστόσο δεν έδειξαν ανάλογο ζήλο. «Καλώς τους κι ας αργήσανε» σχολίασε δηκτικά ο πορτιέρης της πολυκατοικίας Ακαδημίας και Ιπποκράτους. «Μας έχετε πήξει στην προπαγάνδα, ρε λεβεντόπαιδα. Ξέρω ότι δεν φταίτε εσείς, μοναχά να, δεν έχουμε πού να το πρωτοβάλουμε τόσο πράμα. Στο τέλος καταλήγει στα σκουπίδια».

«Οι μισοί υποψήφιοι είναι δικηγόροι» εξήγησε ο τρίτος. «Παίρνουν τις διευθύνσεις απ' τους καταλόγους του Δου Σου Α και φλομώνουν τους υπόλοιπους στο χαρτομάνι. Δεν φαντάζεστε τι χαμός γίνεται! Εχουμε εντολή να μην τα ανεβάζουμε καν στους ορόφους. Μην ανησυχείτε. Οι ένοικοί μας διαβεβαιώνουν τους αποστολείς ότι τα έλαβαν και τους εύχονται καλή επιτυχία, ας είναι και του αντίπαλου κόμματος». Οι επόμενοι θυρωροί τους αντιμετώπισαν επιθετικότερα.

Δεν είχαν λόγο να συνεχίσουν τη διανομή, εφόσον οι παραλήπτες αποδείχτηκαν αγενείς και ακατάδεκτοι. Κατέφυγαν στο καφενείο του Χημικού, στην οδό Ναυαρίνου κι έπνιξαν στις μπίρες τον καημό που τους προξένησε η απόρριψη. Καργαρισμένες ακόμα ώς τα μπούνια οι τσάντες, χαλούσαν την ωραία ατμόσφαιρα.

Κάπου στον τέταρτο γύρο τις ζαλικώθηκε ασθμαίνων ο Μήτσος, επιστρέφοντας μετ' ολίγον απαλλαγμένος από το σώμα του εγκλήματος. «Τι τις έκανες ρε μαλάκα;» απόρησε το εναπομείναν δίδυμο. «Στο υπόγειο του Χημείου, σ' έναν διάδρομο υπάρχουν κάμποσοι μεταλλικοί φωριαμοί με κάτι συρτάρια, δυο μέτρα βάθος. Τράβηξαν την προσοχή μου τις μέρες των καταλήψεων για τον 815. Ηταν σχεδόν άδειοι. Οπως και τώρα. Τακτοποίησα μια χαρά το εμπόρευμα μέσα μέσα. Δεν το βρίσκεις ούτε με ραδιογωνιόμετρο. Εβίβα». (Συνεχίζεται)

ΠΗΓΗ: efsyn