«Eίμαι αριστερός, η Αριστερά δεν μπορεί να είναι “δήθεν”» – Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου με τον Νίκο Μπογιόπουλο στον Realfm

 Ένας σπουδαίος ερμηνευτής που έχει καθορίσει με τη φωνή του μεγάλα κι αθάνατα τραγούδια, ένα ερμηνευτικό φαινόμενο, ένα καλλιτεχνικό σύμβολο, ένας «αριστερός, με την κανονική Αριστερά» αφού η Αριστερά δεν μπορεί να είναι “δήθεν”.  

 

O Βασίλης Παπακωνσταντίνου στην εκπομπή του Νίκου Μπογιόπουλου στον Real fm (3/6/2022).

 

Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή:

“Κάνανε τον Τσε μπλουζάκι και τον Χριστό παπά. Η αστική τάξη ό,τι δεν μπορεί να το πολεμήσει το οικειοποιείται με οποιαδήποτε πονηρό τρόπο”.

 

“Το ότι δεν υπάρχει πλέον διαφοροποίηση μεταξύ δεξιάς και αριστεράς είναι μπαρούφα. Είναι δυνατόν; Περισσότερο από κάθε φορά υπάρχει. Η ταξική πάλη είναι πιο δυνατή από κάθε φορά. Μπορεί να χάνουμε σε αυτήν, αλλά δε χάνουμε το κουράγιο μας”.

“Κατάγομαι από αριστερή οικογένεια, με θύματα κιόλας, με πατέρα οικοδόμο, μητέρα που ξενόπλενε. Δε θα μπορούσα να είμαι ένα παιδί αδιάφορο, που θα γυρίζει τις πλάτες του και να μη βλέπει τι γίνεται δίπλα του, να μην λυπάται, να μην πονάει. Νομίζω έτσι είναι πολλοί Έλληνες”.

«Με τον Δημήτρη Μητροπάνο γνωριστήκαμε στον στρατό. Ήμουν μέσα στη χούντα φαντάρος, παρουσιαστήκαμε μαζί στην Τρίπολη. Όταν ήρθαν τα πολιτικά φρονήματα εγώ έγινα οδηγός τανκ και ο Μητροπάνος μουλαράς. “Εγώ τουλάχιστον αγάπησα το μουλάρι μου, εσύ το τανκ το αγάπησες;” μου είπε».

 

“Η Αριστερά δεν παίρνει επιθετικό προσδιορισμό. Ή είναι Αριστερά ή δεν είναι. Είμαι με την Αριστερά, δε χωράει «δήθεν» στην Αριστερά”. 

 

“Οσο μ’ αγαπούν, θα είμαι εδω”.

“Όλοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον πολιτισμό είναι χρήσιμοι. Ο πολιτισμός είναι το μόνο στοιχείο που εναντιώνεται στη βία. Είναι ο εχθρός της βίας γιατί κάνει ευαίσθητους τους ανθρώπους, τρυφερούς, αλληλέγγυους μεταξύ τους”.

“Τα τραγούδια μου έχουν ενδιαφέρον κοινωνικό, αντανακλούν πάντα, γιατί θέλω να προσφέρω πολιτισμό, δεν ξέρω αν τα καταφέρνω, αλλά θέλω. Γιατί ο πολιτισμός είναι το μόνο στοιχείο που εναντιώνεται στη βία”.

“Με τον Θάνο Μικρούτσικο γνωριστήκαμε σε μια συγκέντρωση και με μια χειραψία γίναμε φίλοι, λες και είχαμε ζήσει μια ζωή μαζί. Συνεργασίες, άπειρες συναυλίες μαζί, πρωί πρωί σε εργοστάσια, σε απεργίες”..

Ο Άλκης Αλκαίος ήταν φίλος μου, έχω τραγουδήσει πολλά του τραγούδια. Τέτοια σεμνότητα δεν έχω ξαναδεί σε άνθρωπο. Βασανισμένος από τη Χούντα βέβαια. Έμεινε σε όλη του τη ζωή σχεδόν γονατισμένος, από τα βασανιστήρια, από τις φάλαγγες. Ήταν ποιητής, με λόγια τραγουδιών, πολύ απλός μα ποτέ απλοϊκός και ποτέ συνοπτικός.

«Δεν έχουμε να ζηλέψουμε από τους ξένους τραγουδιστές. Μου είχε κάνει πρόταση η εταιρεία να πάμε έξω, αλλά γιατί να αφήσω την ησυχία μου. Εδώ είναι ωραία και όπως τους είπα εδώ είμαι χρήσιμος, έξω μπορεί να είμαι χρησιμοποιήσιμος».  

από imerodromos